در سفر به پکن چه ارزی با خود ببریم؟

برای سفر به پکن، بهترین کار اینه که ترکیبی از یوان نقد و آشنایی با اپلیکیشن های پرداخت دیجیتال مثل وی چت پی (WeChat Pay) و علی پی (Alipay) رو همراه داشته باشید. دلار آمریکا هم می تونه به عنوان یه ارز پشتیبان کمکتون کنه.

پکن! پایتخت شلوغ و مدرن چین، شهری که توش تاریخ و سنت کنار تکنولوژی های پیشرفته دست به دست هم دادن و یه حال وهوای خاصی دارن. وقتی پاتون رو تو این شهر می ذارید، تازه می فهمید که چقدر مدیریت پول و بلد بودن روش های پرداخت اینجا مهمه. پکن یه شهر بی نظیره برای گشت وگذار و تجربه چیزای جدید، اما اگه ندونی چه ارزی ببری و چطوری خرج کنی، ممکنه سردرگم بشی و از سفرت اون جور که باید، لذت نبری. تازه، برای ما ایرانی ها که یه سری محدودیت ها مثل عدم دسترسی به کارت های بین المللی رایج رو داریم، این قضیه یه کوچولو پیچیده تر هم می شه. ولی نگران نباشید، تو این راهنما قراره از صفر تا صد همه چی رو بهتون بگیم. قراره با هم ببینیم یوان چیه، دلار و یورو به دردمون می خورن یا نه، چطوری از این اپلیکیشن های پرداخت دیجیتال استفاده کنیم که پکن بدون اون ها عملاً قفله، چقدر پول لازم داریم و حتی چند تا نکته امنیتی مهم هم یادتون بدیم تا با خیال راحت جیبتون رو مدیریت کنید و از سفرتون حسابی کیف کنید.

یوان (CNY): قلب تپنده اقتصاد چین و زبان پول در پکن

وقتی اسم چین و پول میاد، اولین چیزی که باید بشناسیم، «یوان» هست. یوان، با نماد قشنگ «¥» و کد بین المللی CNY، ارز رسمی کشور چین به حساب میاد. این ارز مثل نبض اقتصاد بزرگ و پویای چینه که تو همه معاملات، از خرید یه بستنی کوچیک تا قراردادهای بزرگ بین المللی، نقش اصلی رو داره. اگه می خوای تو پکن راحت باشی و مثل یه محلی پول خرج کنی، باید قلق یوان رو بدونی.

یوان یا رنمینبی؟ قصه یک اسم و دو کاربرد

شاید شنیده باشید که به پول چین «رنمینبی» (Renminbi – RMB) هم میگن. اصلاً گیج نشید! جریان اینه که رنمینبی معنی «پول مردم» می ده و در واقع اسم کلی سیستم پولی چینه. یوان هم واحد اصلی رنمینبی محسوب می شه. یعنی مثل این می مونه که ما پولمون رو ریال صدا می کنیم، اما اسم کلی سیستم پولی مون «واحد پول ایران» باشه. پس، یوان همون رنمینبیه، فقط یوان واحد شمارش پوله. مثلاً اگه می خوای بگی این ۱۰ واحد پول ارزش داره، می گی ۱۰ یوان. همین قدر ساده!

کوای و مائو: لهجه پولی پکن رو یاد بگیر!

حالا که یوان رو شناختیم، بریم سراغ بخش جذاب ترش، یعنی اصطلاحات محاوره ای پکن. تو پکن و کلاً چین، ممکنه خیلی کمتر بشنوید که فروشنده ها بگن یوان و بیشتر از کلمه کوای (Kuài) استفاده کنن. کوای در واقع یه جور اصطلاح عامیانه و خودمونی برای یوان هست که تو خریدهای روزمره خیلی رواج داره. مثلاً اگه فروشنده بگه پنج کوای، منظورش پنج یوان هست. دقیقاً مثل اینکه ما بگیم پنج تومن به جای پنج هزار تومان.

یه کلمه دیگه هم هست به اسم مائو (Máo). مائو برای مقادیر خیلی کم استفاده می شه و معادل یک دهم یوان (یا همون جیائو – Jiǎo) هست. مثلاً اگه یه چیزی سه یوان و نیم باشه، ممکنه بشنوی سه کوای و پنج مائو. پس حواست به این اصطلاحات باشه تا تو معاملات روزمره غافلگیر نشی و فکر نکنی چیزی رو اشتباه متوجه شدی.

اسکناس ها و سکه ها: راهنمای کوچیک پول جیبی ات

یوان چین کلی اسکناس و سکه مختلف داره که تو خیابون ها و بازارها دست به دست می شن. اسکناس های رایج شامل ۱، ۵، ۱۰، ۲۰، ۵۰ و ۱۰۰ یوانی هستن. روی همه این اسکناس ها هم تصویر مائو تسه تونگ، بنیان گذار جمهوری خلق چین، نقش بسته. پشت هر اسکناس هم تصاویر زیبایی از جاذبه های طبیعی و تاریخی چین هست که حسابی جذابه. مثلاً پشت اسکناس ۲۰ یوانی، منظره رودخانه لی رو تو گویلین می بینی که واقعاً دیدنیه.

سکه ها هم معمولاً در حد ۱ یوان، ۵ جیائو و ۱ جیائو (که همون نیم یوان و یک دهم یوان هستن) وجود دارن. یه نکته خیلی مهم برای ما گردشگرها: همیشه حواستون به اسکناس های تقلبی باشه، مخصوصاً اسکناس های ۵۰ و ۱۰۰ یوانی. سعی کنید پولتون رو از جاهای معتبر مثل بانک ها یا صرافی های رسمی بگیرید که اسکناس نو و سالم بهتون بدن. بعضی وقت ها ممکنه جاهای کوچیک یا تاکسی ها، اسکناس های کهنه یا پاره رو بهتون بدن که تو جاهای دیگه قبول نکنن. پس همیشه یه نگاهی به پولتون بندازید و چک کنید سالم باشه.

کدوم ارز رو برداریم بریم پکن؟ یوان، دلار یا یورو؟

حالا رسیدیم به سوال اصلی؛ چی با خودمون ببریم؟ یوان، دلار یا یورو؟ انتخاب ارز مناسب می تونه کل تجربه سفرتون رو تو پکن تغییر بده. بیاید با هم بررسی کنیم هر کدوم چه مزایا و معایبی دارن، اون هم با توجه به شرایط خاص ما ایرانی ها.

یوان نقد: همه جا باهات راه میاد

شاید فکر کنی تو عصر دیجیتال، پول نقد دیگه از مُد افتاده. ولی تو پکن، هرچند که پرداخت دیجیتال حرف اول رو می زنه، یوان نقد هنوزم خیلی ضروریه. تو جاهایی مثل بازارهای محلی، دستفروش ها، تاکسی های قدیمی، یا حتی بعضی فروشگاه های کوچیک و رستوران های سنتی، پول نقد حرف اول رو می زنه. اگه بخوای سریع یه تاکسی بگیری یا یه چیزی از یه مغازه کوچیک بخری، یوان نقد داشتن مثل آب خوردنه.

• مزایا: تو کل پکن و حتی چین پذیرفته می شه. سرعت پرداخت باهاش بالاست و دیگه دغدغه تبدیل ارز رو نداری. برای خرید از بازارهای محلی و چونه زدن عالیه.
• معایب: حمل پول نقد زیاد همیشه ریسک دزدی یا گم شدنش رو داره. تهیه یوان نقد تو ایران ممکنه سخت باشه، چون صرافی ها همیشه به اندازه کافی یوان برای فروش ندارن یا نرخ تبدیلش بالا باشه. تازه، اگه بخوای خرید آنلاین یا با اپلیکیشن کنی، یوان نقد به دردت نمی خوره.

دلار آمریکا (USD): رفیق نیمه راه یا پشتیبان قوی؟

دلار آمریکا همیشه یه ارز قوی و جهانیه که تو هر کشوری می تونی روش حساب کنی، البته نه برای پرداخت مستقیم! تو پکن هم دلار می تونه حسابی به دردت بخوره، اما نه برای پرداخت هزینه یه لیوان چایی تو خیابون. دلار بیشتر به عنوان یه ارز پشتیبان و برای تبدیل کردن به یوان کاربرد داره.

• مزایا: تو بانک ها و صرافی های معتبر پکن خیلی راحت به یوان تبدیل می شه. تو بعضی هتل های بزرگ و فروشگاه های لوکس بین المللی ممکنه قبولش کنن. بهترین گزینه برای ارز اضطراری هست. اگه یوانت تموم شد، یا کارتت کار نکرد، دلار می تونه جون ت رو نجات بده.
• معایب: نمی تونی با دلار تو خریدهای روزمره پرداخت کنی، یعنی باید اول تبدیلش کنی به یوان. هر بار تبدیل هم کارمزد داره و نرخ تبدیل هم ممکنه نوسان داشته باشه. یه نکته خیلی مهم: حتماً دلارهای نو و سالم همراهتون باشه. بعضی جاها دلارهای قدیمی، پاره یا حتی تاخورده رو قبول نمی کنن و به دردسر می افند!

یورو (EUR): بد نیست، ولی اولویت با دلار و یوانه!

یورو هم مثل دلار، یه ارز بین المللیه که می تونی با خودت ببری پکن. مزایا و معایبش تقریباً مثل دلاره، یعنی بیشتر به درد تبدیل کردن به یوان می خوره تا پرداخت مستقیم. ولی خب، باید این رو بگم که دلار تو پکن بیشتر از یورو شناخته شده و راحت تر تبدیل می شه. پس اگه حق انتخاب داری، بین دلار و یورو، اولویت رو به دلار بده.

ریال ایران: اینجا اصلاً به کارمون نمیاد!

شاید خنده دار به نظر بیاد، ولی تأکید می کنم: به هیچ عنوان ریال ایران رو با خودتون به چین نبرید! تو چین هیچ صرافی یا بانکی ریال ایران رو به یوان تبدیل نمی کنه و عملاً پولتون بی ارزش می شه. پس لطفاً اصلاً به این گزینه فکر نکنید.

بهترین استراتژی برای حمل ارز به پکن اینه که یه مقداری یوان نقد برای خریدهای روزمره و اضطراری داشته باشید، و قسمت عمده پولتون رو به دلار تبدیل کنید تا بتونید تو پکن، با خیال راحت و تو جاهای معتبر تبدیلش کنید به یوان. یورو هم اگه داشتید، خوبه ولی دلار اولویت داره.

چطور تو پکن یوان گیر بیاریم؟ از سنتی تا دیجیتال و راهکارهای ایرانی

خب، حالا که فهمیدیم چه ارزی ببریم، مهم تر اینه که چطوری تو پکن اون ارز رو به یوان تبدیل کنیم یا اصلاً از شر پول نقد خلاص بشیم و از راه های مدرن تر استفاده کنیم. پکن یه شهر هوشمنده و شیوه پرداخت توش با خیلی جاهای دنیا فرق داره. باید خودتون رو آماده کنید!

تبدیل پول نقد تو پکن: بانک ها و صرافی ها

امن ترین و رسمی ترین راه برای تبدیل دلار یا یورو به یوان، مراجعه به بانک هاست. بانک های بزرگی مثل Bank of China و ICBC تو پکن شعبه های زیادی دارن و با ارائه پاسپورت، می تونید ارزتون رو با نرخ رسمی تبدیل کنید. ساعات کاری شون معمولاً تو روزهای هفته تا بعد از ظهر هست. خوبی بانک اینه که از اصالت اسکناس هایی که بهتون می دن مطمئنید.

صرافی ها هم گزینه خوبی هستن، مخصوصاً اون هایی که تو فرودگاه بین المللی پکن (PEK)، ایستگاه های قطار اصلی، هتل های بزرگ و مراکز خرید لوکس هستن. صرافی ها معمولاً کمی راحت تر و سریع تر کار تبدیل رو انجام می دن، اما ممکنه نرخ تبدیلشون کمی با نرخ بانک فرق کنه و کارمزد بیشتری بگیرن. ولی خب، برای راحتی کار می تونه گزینه خوبی باشه.

از دستگاه های خودپرداز (ATM) هم می تونید یوان برداشت کنید، اما یه نکته خیلی حیاتی برای ما ایرانی ها: کارت های بانکی صادر شده در ایران (چه ویزاکارت یا مسترکارت ایرانی) تو چین اصلاً کار نمی کنن! پس به امید اینکه با کارت بانکیتون تو چین پول بردارید، سفر نکنید. اگه کارت بین المللی غیرایرانی (مثلاً ویزا یا مسترکارت صادر شده از یه کشور دیگه) دارید، می تونید از بعضی ATM ها یوان برداشت کنید، اما بازم کارمزد داره.

کارت های بانکی: داستان محدودیت ها برای ایرانیان

درسته که کارت های بین المللی مثل ویزا و مسترکارت تو دنیا خیلی رایجن، اما تو چین داستان فرق می کنه. پذیرش این کارت ها تو چین، مخصوصاً تو پکن، خیلی محدوده و بیشتر جاها فقط کارت های UnionPay (که یه شبکه بانکی چینیه) رو قبول می کنن. و خب، همونطور که گفتم، کارت های ایرانی که اصلاً کار نمی کنن. پس اگه کارت بانکی بین المللی از یه کشور دیگه هم ندارید، اصلاً روش حساب نکنید. اینجاست که اهمیت پول نقد و اپلیکیشن های پرداخت دیجیتال بیشتر مشخص می شه.

انقلاب دیجیتال پکن: وای چت پی و علی پی، دوستای جدیدت!

اگه بخوام فقط یه نکته مهم بگم که سفرتون تو پکن رو دگرگون می کنه، همینه: تو پکن، همه از اپلیکیشن های پرداخت دیجیتال استفاده می کنن! از خرید یه نوشابه از یه بقالی کوچیک تا پرداخت تو رستوران های لوکس و حتی گرفتن تاکسی، همه چیز با WeChat Pay و Alipay انجام می شه. پکن عملاً یه شهر بدون پول نقد شده و اگه با این اپلیکیشن ها آشنا نباشی، ممکنه خیلی اذیت بشی و حتی نتونی خرید کنی.

چطور وای چت پی و علی پی رو برای سفرت فعال کنی؟ (مخصوص ایرانی ها)

فعال سازی این اپلیکیشن ها برای گردشگرا، چند سالیه که راحت تر شده. ولی خب، برای ما ایرانی ها هنوزم چالش هایی وجود داره:

1. دانلود اپلیکیشن: اول از همه، اپلیکیشن WeChat (برای WeChat Pay) و Alipay رو از اپ استور یا گوگل پلی دانلود کن.
2. ثبت نام با شماره تلفن: برای ثبت نام نیاز به یه شماره تلفن داری. بهترین کار اینه که یه سیم کارت چینی تو فرودگاه پکن یا تو شهر بخری. بدون سیم کارت چینی، فعال سازی ممکنه خیلی سخت یا نشدنی باشه.
3. اتصال کارت بانکی بین المللی: اینجاست که کار یکم سخت می شه. اگه یه ویزاکارت یا مسترکارت (که خارج از ایران صادر شده) داری، می تونی اون رو به حساب وی چت پی یا علی پی ات وصل کنی و مستقیم باهاش پرداخت کنی.
4. راهکار برای ایرانی ها (بدون کارت بین المللی): از اونجایی که ما کارت بین المللی نداریم، مستقیم نمی تونیم این کار رو بکنیم. اما نگران نباش! راه هایی هست:
   • Tour Pass یا Visitor Code: علی پی قبلاً یه قابلیتی به اسم Tour Pass داشت که بهت اجازه می داد پول رو از طریق کارت های بین المللی به یه حساب موقت واریز کنی و ازش استفاده کنی. وی چت پی هم Visitor Code رو معرفی کرده. این قابلیت ها دائم در حال تغییرن، پس قبل از سفر حتماً آخرین وضعیتشون رو چک کن.
   • استفاده از دوستان یا شرکت های واسط: اگه دوستی تو چین داری، می تونی ازش بخوای حسابت رو شارژ کنه. بعضی از شرکت های مسافرتی یا صرافی های معتبر تو ایران هم هستن که خدمات شارژ حساب وی چت پی یا علی پی رو ارائه می دن. این گزینه برای ایرانی ها یکی از بهترین و عملی ترین راه هاست.

مزایای بی شمار پرداخت دیجیتال:
سرعت و سهولت باورنکردنی، امنیت بالا (نیاز نیست پول نقد حمل کنی)، دیگه دغدغه پول خرد نداری، می تونی تو همه جاها (از تاکسی تا سوپرمارکت) پرداخت کنی و حتی تاریخچه پرداخت هات رو هم ببینی.
چالش ها:
باید همیشه به اینترنت دسترسی داشته باشی و اولش یه کم طول می کشه تا قلق کار با اپلیکیشن ها دستت بیاد.

یوان دیجیتال (e-CNY): آینده ای که همین الانه؟

یوان دیجیتال یا e-CNY، در واقع پول ملی چین به صورت دیجیتالیه که توسط بانک مرکزی چین صادر شده. این یه جور ارز دیجیتال دولتیه و هدفش اینه که جایگزین پول نقد بشه و تراکنش ها رو سریع تر و امن تر کنه. گردشگرا هم می تونن اپلیکیشن یوان دیجیتال رو دانلود کنن و با کارت های بین المللیشون (باز هم تاکید می کنم، کارت های غیرایرانی) شارژش کنن و ازش استفاده کنن.

آیا این گزینه برای ایرانیان در دسترس است؟ متاسفانه، به دلیل تحریم ها و محدودیت ها، فعال سازی و استفاده از یوان دیجیتال برای ما ایرانی ها هنوز با چالش های جدی روبروست و نمی تونیم مستقیم از این امکان استفاده کنیم. پس فعلاً بهتره روی وی چت پی و علی پی متمرکز بشیم.

حواله های ارزی: وقتی پول زیاد داری یا کار تجاری می کنی

اگه مقدار زیادی پول می خوای با خودت ببری پکن، یا برای کارهای تجاری سفر می کنی، حواله های ارزی گزینه خوبیه. بعضی از صرافی های بزرگ و شرکت های واسط معتبر تو ایران، خدمات انتقال یوان به چین رو دارن. می تونی باهاشون صحبت کنی و پولت رو از طریق اون ها به حساب بانکی تو چین منتقل کنی. این روش برای مبالغ بالا، از حمل پول نقد خیلی امن تر و منطقی تره.

چقدر پول ببریم پکن؟ یه تخمین هزینه برای سفرت

یکی از مهم ترین بخش های برنامه ریزی سفر، تخمین هزینه هاست. اینکه چقدر پول با خودت ببری پکن، کاملاً به سبک سفرت، مدت زمان اقامتت، و البته سلیقه غذاییت بستگی داره. بیاید یه دید کلی به هزینه های معمول تو پکن داشته باشیم:

چی روی هزینه هات تأثیر می ذاره؟

• مدت زمان اقامت: هرچی بیشتر بمونی، بیشتر هم خرج می کنی!
• سبک سفر: سفر اقتصادی (هاستل، غذای خیابونی) با سفر لوکس (هتل ۵ ستاره، رستوران های شیک) خیلی فرق داره.
• تعداد نفرات: اگه خانوادگی می ری، هزینه ها ضرب در تعداد نفرات می شه.
• سلیقه غذایی: اگه اهل امتحان کردن غذاهای محلی و خیابونی باشی، خیلی کمتر از کسی خرج می کنی که فقط رستوران های بین المللی می ره.
• میزان خرید: اگه قصد خرید سوغاتی یا لباس زیاد داری، باید بودجه بیشتری در نظر بگیری.

ریز به ریز هزینه های روزانه تو پکن (با مثال)

بیاید یه جدول کوچیک داشته باشیم که هزینه های تخمینی روزانه تو پکن رو به یوان نشون بده. البته این ها میانگین هستن و ممکنه بالا و پایین بشن.

دسته هزینه	سبک اقتصادی (تخمین روزانه به یوان)	سبک متوسط (تخمین روزانه به یوان)	سبک لوکس (تخمین روزانه به یوان)
اقامت (یک شب)	۱۵۰ – ۳۰۰ (هاستل یا مهمانخانه ارزان)	۳۰۰ – ۸۰۰ (هتل ۳ ستاره خوب)	۸۰۰+ (هتل ۴-۵ ستاره)
غذا (سه وعده)	۵۰ – ۱۰۰ (غذای خیابانی، رستوران محلی)	۱۰۰ – ۲۰۰ (رستوران متوسط)	۲۰۰+ (رستوران های شیک)
حمل ونقل (مترو، اتوبوس)	۱۰ – ۳۰ (حمل ونقل عمومی)	۳۰ – ۶۰ (ترکیب عمومی و تاکسی/دیدّی)	۶۰+ (بیشتر تاکسی/دیدّی)
جاذبه های گردشگری	۳۰ – ۱۰۰ (یک جاذبه اصلی)	۱۰۰ – ۲۰۰ (دو سه جاذبه)	۲۰۰+ (جاذبه های خاص و تورهای VIP)
خرید و سوغاتی	اختیاری (کم)	۱۰۰ – ۳۰۰ (متوسط)	۳۰۰+ (زیاد)
جمع کل تخمینی روزانه	۲۴۰ – ۵۳۰ یوان	۵۳۰ – ۱۴۶۰ یوان	۱۴۶۰+ یوان

برآورد بودجه بر اساس سبک سفر

• سفر اقتصادی (مثلاً ۷ روزه): با روزی تقریباً ۲۵۰-۵۰۰ یوان، یه چیزی حدود ۱۷۵۰ تا ۳۵۰۰ یوان برای یک هفته نیاز داری. (به جز بلیط هواپیما و ویزا)
• سفر متوسط (مثلاً ۷ روزه): با روزی تقریباً ۵۰۰-۱۵۰۰ یوان، حدود ۳۵۰۰ تا ۱۰۵۰۰ یوان برای یک هفته نیاز داری.
• سفر لوکس (مثلاً ۷ روزه): با روزی ۱۵۰۰+ یوان، بالای ۱۰۵۰۰ یوان برای یک هفته نیاز داری.

همیشه یه پلن B برای پولت داشته باش!

یه توصیه از ته دل: همیشه بین ۱۵ تا ۲۰ درصد از کل بودجه ای که حساب کردی رو برای موارد غیرمنتظره و اضطراری کنار بذار. هیچ وقت نمی دونی ممکنه چه اتفاقی بیفته، از یه خرید هیجان انگیز غیرمنتظره گرفته تا یه هزینه پزشکی کوچیک یا هر چیز دیگه ای. بهتره همیشه یه پول اضافی داشته باشی تا با خیال راحت سفر کنی و استرس مالی نداشته باشی.

چند تا نکته کلیدی و امنیتی برای مدیریت پول در پکن

حالا که حسابی با یوان و روش های پرداخت آشنا شدی، چند تا نکته امنیتی و کاربردی هم بهت می گم که حسابی به دردت می خورن و خیالت رو راحت می کنن:

1. امنیت پول نقد: اگه پول نقد زیاد با خودت آوردی، هیچ وقت همه اش رو تو یه جا نذار. پولت رو بین چند تا جای مختلف پخش کن: یه کم تو کیف پولت، یه کم تو کیف کمری مخفیت، یه کم تو گاوصندوق هتل و یه کم هم تو جیب های مختلف لباسات. این جوری اگه خدایی نکرده کیف قاپ هم شدی، همه پولت رو از دست نمی دی.
2. مراقب کلاهبردارها باش!: تو هر شهری، کلاهبردارها هستن. هیچ وقت به افراد غریبه یا صرافی های غیرمجاز (مخصوصاً اونایی که تو خیابون بهت نزدیک می شن) برای تبدیل ارز اعتماد نکن. همیشه از بانک ها یا صرافی های معتبر استفاده کن. یادت باشه، «هر ارزونی بی حکمت نیست»!
3. رسیدها رو نگه دار: هر بار که ارز تبدیل می کنی، رسیدش رو بگیر و تا آخر سفر نگه دار. این رسیدها ممکنه موقع تبدیل مجدد یوان به ارزهای دیگه (مثلاً وقت برگشت) یا حتی در صورت بروز مشکل، به دردت بخورن.
4. بازم پول نقد لازمته!: با وجود اینکه پرداخت دیجیتال تو پکن خیلی رواج داره، ولی همیشه یه مقدار یوان نقد همراهت باشه. برای تاکسی های قدیمی، دستفروش ها، یا مکان هایی که اینترنت ندارن یا هنوز سنتی ترن، پول نقد نجات بخشه.
5. اینترنت رو فراموش نکن: برای استفاده از وی چت پی و علی پی، داشتن اینترنت ثابتی ضروریه. پس حتماً سیم کارت چینی بخر یا دنبال وای فای های مطمئن باش. بدون اینترنت، عملاً از دنیای پرداخت دیجیتال پکن جدا میشی.
6. نرخ ها رو چک کن: قبل از اینکه پولتو تبدیل کنی یا یه خرید بزرگ انجام بدی، نرخ روز ارز رو چک کن. می تونی از اپلیکیشن های تبدیل ارز یا سایت های معتبر کمک بگیری تا مطمئن بشی سرت کلاه نمی ره.
7. پاسپورتت رو آماده کن: برای تبدیل ارز تو بانک ها و بعضی صرافی ها، پاسپورتت رو باید حتماً همراه داشته باشی. پس همیشه آماده باش و پاسپورتت رو تو یه جای امن و در دسترس بذار.

جمع بندی: بهترین راه برای مدیریت پولت تو پکن

خلاصه کلام اینه که سفر به پکن، پایتخت هوشمند و پرجنب وجوش چین، می تونه یه تجربه فوق العاده باشه، اگه با مدیریت پول و سیستم پرداختش آشنا باشی. بهترین و هوشمندانه ترین روش برای مدیریت مالی تو پکن، یه ترکیب برنده از چند تا چیزه:

1. یوان نقد: یه مقدار کافی یوان نقد برای خریدهای کوچیک، تاکسی، و جاهایی که هنوز سنتی تر هستن.
2. دلار آمریکا (یا یورو): به عنوان یه ارز پشتیبان قوی که می تونی تو بانک ها و صرافی های معتبر پکن به یوان تبدیلش کنی. یادت باشه دلارهای نو و سالم ببری.
3. تسلط بر پرداخت های دیجیتال (WeChat Pay و Alipay): این دوتا اپلیکیشن قلب سیستم پرداخت پکن هستن. سعی کن قبل از سفر یا به محض رسیدن، روش فعال سازیشون رو برای خودت (با توجه به محدودیت های ما ایرانی ها) یاد بگیری. خیلی از کارها فقط با این ها راه میفته.

پکن یه شهر با تکنولوژی خیلی بالاست و اگه با پرداخت دیجیتال آشنا نباشی، ممکنه واقعاً تو دردسر بیفتی و از سفرت لذت کافی رو نبری. پس برنامه ریزی مالی دقیق، به روز بودن اطلاعاتت درباره نرخ ارز و روش های پرداخت، و البته رعایت نکات امنیتی، همه اش با هم دست به دست می ده تا یه سفر عالی و بدون دغدغه رو تو پایتخت چین تجربه کنی. سفرت خوش!

سوالات متداول

واحد پول پکن چیست و چه تفاوتی با رنمینبی دارد؟

واحد پول رسمی پکن، مثل بقیه چین، یوان (CNY) هست. رنمینبی (RMB) هم اسم کلی سیستم پولی چینه که معنی پول مردم میده، و یوان واحد اصلی اون به حساب میاد. پس یوان و رنمینبی تقریباً یک معنی دارن، فقط یوان واحد شمارش پوله.

آیا می توان در پکن از دلار یا یورو برای پرداخت استفاده کرد؟

نه، تو پکن نمی تونی با دلار یا یورو مستقیم خرید کنی. این ارزها رو باید تو بانک ها یا صرافی های معتبر به یوان تبدیل کنی. فقط بعضی هتل های بزرگ یا فروشگاه های لوکس ممکنه دلار رو با نرخ خودشون قبول کنن، که اصلاً به صرفه نیست.

بهترین روش برای تبدیل دلار به یوان در پکن چیست؟

امن ترین و بهترین روش، تبدیل دلار تو بانک های رسمی مثل Bank of China یا صرافی های معتبر تو فرودگاه ها، ایستگاه های قطار یا مراکز خرید لوکس هست. حتماً پاسپورتت رو برای تبدیل ارز همراه داشته باش.

کارت های اعتباری بین المللی (ویزا، مسترکارت) در پکن چقدر کاربرد دارند؟

پذیرش کارت های ویزا و مسترکارت تو پکن خیلی محدوده و بیشتر جاها فقط کارت های UnionPay رو قبول می کنن. کارت های بانکی صادر شده در ایران هم اصلاً تو چین کار نمی کنن. برای ما ایرانی ها، بهترین راهکار استفاده از اپلیکیشن های پرداخت دیجیتال مثل وی چت پی و علی پی هست که با روش های خاصی قابل شارژ هستن.

آیا می توانم با WeChat Pay و Alipay در پکن پرداخت کنم؟ مراحل فعال سازی برای گردشگران چگونه است؟

بله، وی چت پی و علی پی رایج ترین روش های پرداخت تو پکن هستن و استفاده ازشون ضروریه. برای فعال سازی، باید اپلیکیشن ها رو دانلود کنی، با یه سیم کارت چینی ثبت نام کنی، و بعد اگه کارت بانکی بین المللی غیرایرانی داری، بهش وصل کنی. اگه کارت نداری، باید از قابلیت Tour Pass یا Visitor Code (اگه موجود باشه) یا از خدمات شرکت های واسط برای شارژ حسابت استفاده کنی.

برای یک سفر یک هفته ای به پکن چقدر پول لازم است؟

برای یک سفر یک هفته ای به پکن (بدون احتساب بلیط و ویزا)، بسته به سبک سفرت، می تونی از حدود ۱۷۵۰ یوان (برای سفر اقتصادی) تا بیش از ۱۰۵۰۰ یوان (برای سفر لوکس) در نظر بگیری. همیشه ۱۵-۲۰ درصد بیشتر برای موارد غیرمنتظره کنار بذار.

آیا قبل از سفر به پکن باید یوان تهیه کنم؟ و از کجا؟

بهتره یه مقدار کمی یوان نقد برای روزهای اول از صرافی های معتبر تو ایران تهیه کنی. ولی برای بقیه پول، آوردن دلار آمریکا و تبدیلش تو پکن به یوان، معمولاً به صرفه تر و امن تره. یادت نره ریال ایران رو به هیچ عنوان همراهت نبری!

آیا ارز دیجیتال یوان (e-CNY) برای گردشگران ایرانی قابل استفاده است؟

متاسفانه، استفاده مستقیم از یوان دیجیتال برای گردشگران ایرانی به دلیل تحریم ها و محدودیت ها در حال حاضر با چالش های جدی روبروست و معمولاً امکان پذیر نیست. بهتره روی روش های دیگه مثل وی چت پی و علی پی تمرکز کنی.