اگر مرد در دوران عقد طلاق بخواهد | راهنمای جامع شرایط و قوانین

اگر مرد در دوران عقد طلاق بخواهد
بله، اگر مردی در دوران عقد بخواهد همسرش را طلاق بدهد، قانون این اجازه را به او می دهد. البته این کار شرایط خاص خودش را دارد، مثل اینکه باید تمام حقوق مالی همسرش را بپردازد و مراحل قانونی را طی کند. یعنی همین طور الکی که نمی شود! جدایی تو این مرحله از زندگی، ممکنه خیلی تلخ و پر از سوال باشه، مخصوصاً برای اونایی که هنوز زندگی مشترکشون رو شروع نکردن. خیلی ها فکر می کنن دوران عقد یعنی یه جور نامزدی رسمی که هر وقت خواستن می تونن بهم بزنن، اما از نظر قانون داستان فرق می کنه.
این دوره، یه بخش مهم از زندگی زناشویی به حساب میاد، حتی اگه هنوز زیر یه سقف نرفته باشین. پس اگه خدای نکرده کار به جایی رسید که آقا تصمیم گرفت تو همین دوران عقد، زندگی مشترک رو تموم کنه، باید یه سری مراحل قانونی رو طی کنه و حواسش به حقوق مالی خانم باشه. این مقاله قراره یه راهنمای کامل و خودمونی باشه تا هم آقایونی که تو این شرایط قرار می گیرن و هم خانم هایی که ممکنه با این اتفاق روبرو بشن، بدونن دقیقا چه خبره و چطور باید قدم بردارن. بیاین با هم قدم به قدم پیش بریم تا همه چیز روشن بشه.
چرا مرد ممکنه تو دوران عقد هوس طلاق کنه؟
گاهی وقت ها، با اینکه همه چیز با عشق و امید شروع میشه، اما یهو کار به جایی می رسه که مرد تو دوران عقد دلش می خواد همه چیز رو تموم کنه. این قضیه فقط جنبه حقوقی نداره، پای یه عالمه دلایل عاطفی، خانوادگی و حتی فکری هم وسطه. البته که دادگاه معمولا به این دلایل کاری نداره و حق طلاق برای مرد هست، اما دونستن این دلایل کمک می کنه که همه مون نگاه بازتری به این موضوع داشته باشیم.
یکی از دلایل خیلی رایج، تفاوت های شخصیتی و عدم تفاهم عمیق هست که بعد از عقد مشخص میشه. شاید قبل از عقد همه چیز رویاگونه بود، اما وقتی وارد یه رابطه جدی تر میشی و با روحیات و اخلاق های ریز همدیگه بیشتر آشنا میشین، می بینید که اِ… این اون چیزی که فکر می کردین نیست! مثلاً شاید یکی خیلی برون گرا باشه و اون یکی درون گرا، یا یکی دوست داره پولاشو پس انداز کنه و اون یکی اهل خرج کردن باشه. این تفاوت ها ممکنه اوایل به چشم نیاد، ولی تو دوران عقد که وقت بیشتری برای شناخت عمیق تر هست، خودشونو نشون میدن.
فشارهای خانوادگی یا اجتماعی جدید هم میتونه خیلی تاثیرگذار باشه. گاهی خانواده ها توقعاتی دارن که عروس یا داماد جدید نمیتونه برآورده کنه، یا مثلاً رسم و رسوم هایی تو دو تا خانواده هست که با هم نمی خونه و این قضیه باعث اختلاف میشه. حتی حرف و حدیث های فامیل و دوست و آشنا هم ممکنه روی تصمیم یه نفر تاثیر بذاره.
مشکلات مالی یا شغلی غیرمنتظره هم عامل مهمیه. مثلاً مرد ممکنه فکر می کرده کارش پابرجا می مونه یا قراره درآمدش بیشتر بشه، اما یهو از کار بیکار میشه یا کسب و کارش ورشکست میشه. این فشارها میتونه روی رابطه تاثیر منفی بذاره و باعث بشه مرد احساس کنه نمیتونه مسئولیت یه زندگی مشترک رو به دوش بکشه و تصمیم به جدایی بگیره.
گاهی اوقات هم بروز بیماری یا شرایط خاص تو یکی از طرفین ممکنه دلیل جدایی باشه. مثلاً یکی از زوجین متوجه بیماری خاصی میشه که تا قبل از عقد نمی دونسته، یا اتفاق ناگواری براش می افته که زندگی رو از حالت عادی خارج می کنه. این مسائل میتونن باعث بشن که طرف مقابل احساس کنه آمادگی روبرو شدن با این شرایط رو نداره.
و در آخر، پشیمانی یا عدم قطعیت در تصمیم ازدواج. گاهی وقت ها آدما عجولانه تصمیم می گیرن یا تحت تاثیر احساسات زودگذر عقد می کنن. تو دوران عقد، فرصت بیشتری برای فکر کردن پیدا میشه و ممکنه مرد به این نتیجه برسه که برای ازدواج آماده نیست یا اصلاً این شخص همسر ایده آلش نیست. این احساس پشیمانی میتونه خیلی آزاردهنده باشه و باعث بشه که به فکر طلاق تو دوران عقد بیفته.
هر دلیلی هم که باشه، مهم اینه که تو چنین شرایطی، هم مرد و هم زن باید با آگاهی کامل از حقوق و وظایفشون، تصمیم بگیرن و قدم بردارن تا کمترین آسیب رو ببینن.
شرایط قانونی طلاق از طرف مرد در دوران عقد: قانون چی میگه؟
حالا بیایم سر اصل مطلب، یعنی قوانین! تو ایران، قانون حق طلاق رو به مرد داده. این یعنی چی؟ یعنی آقا هر وقت دلش بخواد و هر دلیلی داشته باشه (یا حتی دلیل خاصی نداشته باشه)، میتونه بره دادگاه و درخواست طلاق بده. این موضوع تو ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی خیلی شفاف و واضح گفته شده. پس اگه مرد تو دوران عقد بخواد طلاق بگیره، از نظر قانونی دستش بازه، اما نه به این معنی که بدون هیچ قید و شرطی بتونه این کار رو بکنه.
لزوم پرداخت حقوق مالی زن اولین و مهم ترین شرطیه که باید حسابی حواسش بهش باشه. آقا نمیتونه همین طوری پاشو بکوبه رو زمین و بگه من طلاق میخوام و تموم. باید تکلیف مهریه، نفقه (اگه تعلق بگیره) و احیاناً اجرت المثل (باز هم اگه شرایطش وجود داشته باشه) رو مشخص کنه. یعنی یا باید این حقوق رو پرداخت کنه، یا یه جوری با خانم به توافق برسه که چطور و کی پرداخت بشن. دادگاه هم معمولاً بدون تعیین تکلیف این حقوق، حکم طلاق رو صادر نمیکنه یا اجازه جاری شدن صیغه طلاق رو نمیده.
یه نکته مهم اینجا هست که تفاوت طلاق تو دوران عقد با طلاق بعد از شروع زندگی مشترک رو روشن می کنه. تو دوران عقد، معمولاً زن و مرد هنوز زیر یه سقف نرفتن و زندگی مشترکشون رو شروع نکردن. این موضوع روی بعضی از حقوق مالی زن، مثل مهریه و نفقه تاثیر میذاره که جلوتر بیشتر در موردش حرف می زنیم. مثلاً اگه خانم باکره باشه، مهریه ش نصف میشه. ولی اگه بعد از سال ها زندگی مشترک و داشتن فرزند، طلاق اتفاق بیفته، خب داستان حقوق مالی خیلی مفصل تر میشه و چیزهایی مثل اجرت المثل و تنصیف اموال هم بهش اضافه میشه.
الزام به گواهی عدم امکان سازش هم یه شرط دیگه است. این گواهی رو دادگاه بعد از طی کردن مراحل مشاوره و داوری صادر می کنه. یعنی قبل از اینکه دادگاه حکم نهایی طلاق رو بده، اول زن و مرد رو می فرسته مرکز مشاوره خانواده تا شاید بتونن مشکلاتشون رو حل کنن و به سازش برسن. اگه مشاورها دیدن که دیگه امیدی به زندگی مشترک نیست، اون وقت گواهی عدم امکان سازش رو صادر می کنن و دادگاه هم با توجه به اون، مراحل بعدی طلاق رو پیش می بره. پس این طور نیست که آقا همین طوری بره دادگاه و بگه طلاق می خوام و تموم، باید مسیر مشاوره رو هم طی کنه.
خلاصه اینکه، مرد حق طلاق داره، اما این حق با مسئولیت های مالی و یه سری مراحل قانونی همراهه که باید قدم به قدم طی بشن.
مراحل گام به گام درخواست طلاق از طرف مرد در دوران عقد
حالا که فهمیدیم قانون چی میگه و چه شرایطی هست، بیاین ببینیم اگه مردی تو دوران عقد خواست طلاق بگیره، باید چه مراحلی رو طی کنه. این مراحل یه کم پیچیده ان و بهتره که از اول با چشم باز جلو برین.
-
مشاوره حقوقی تخصصی:
اولین و مهم ترین قدم، مشورت با یه وکیل خوب و متخصص تو زمینه طلاق و دعاوی خانوادگیه. چرا؟ چون قوانین پیچیده ان و هر پرونده ای قصه خودش رو داره. یه وکیل میتونه راه و چاه رو نشونتون بده، از اشتباهات احتمالی جلوگیری کنه، بهتون بگه دقیقاً چه حقوقی دارین و چه وظایفی به عهده تونه، و حتی اگه لازم باشه، میتونه پرونده رو به جای شما پیگیری کنه تا کمتر اذیت بشین و زمان هم کمتر از دست بره.
-
ثبت دادخواست طلاق:
خب، بعد از مشورت با وکیل و جمع بندی های لازم، مرد باید یه دادخواست طلاق تنظیم کنه. این دادخواست باید تو دفاتر خدمات الکترونیک قضایی ثبت بشه. تو دادخواست باید مشخصات کامل زوجین و درخواست طلاق، همراه با دلایل (اگه هست) و البته تعیین تکلیف حقوق مالی زن، ذکر بشه.
-
ارجاع پرونده به دادگاه خانواده:
بعد از اینکه دادخواست ثبت شد، پرونده میره دادگاه خانواده. قاضی پرونده رو بررسی می کنه و اگه همه چیز اوکی باشه و مدارک کامل باشه، مراحل بعدی رو شروع می کنه.
-
جلسات مشاوره و داوری:
قبل از اینکه هر تصمیمی گرفته بشه، دادگاه شما رو به مراکز مشاوره خانواده ارجاع میده. این یه قانون اجباریه و هدفش اینه که اگه میشه، زن و مرد مشکلاتشون رو حل کنن و به زندگی برگردن. حتی اگه مرد مصمم به طلاق باشه، باز هم باید تو این جلسات شرکت کنه. اگه تو این جلسات به سازش نرسیدن، مشاورها گواهی عدم امکان سازش رو صادر می کنن.
-
صدور گواهی عدم امکان سازش:
بعد از اینکه جلسات مشاوره به نتیجه نرسید و مشخص شد که دیگه امیدی به ادامه زندگی نیست، دادگاه با توجه به گزارش مشاوره ها، گواهی عدم امکان سازش رو صادر می کنه. این گواهی خیلی مهمه و بدون اون نمیشه طلاق رو ثبت کرد. این گواهی معمولاً ۳ ماه اعتبار داره، یعنی باید ظرف سه ماه بعد از صدورش، برین برای جاری کردن صیغه طلاق.
-
صدور حکم طلاق و اعتراض:
بعد از صدور گواهی، دادگاه ممکنه حکم طلاق رو صادر کنه. البته زن این حق رو داره که اگه به رأی دادگاه اعتراض داشته باشه، فرجام خواهی کنه و پرونده به دادگاه های بالاتر بره. این موضوع میتونه زمان بر باشه.
-
اجرای صیغه طلاق و ثبت آن:
وقتی حکم طلاق قطعی شد و تمام مراحل بالا طی شد، زوجین (یا وکلای اون ها) باید با حکم قطعی دادگاه و گواهی عدم امکان سازش، به یه دفترخانه رسمی طلاق مراجعه کنن تا صیغه طلاق جاری بشه و طلاق تو شناسنامه ها ثبت بشه. این مرحله آخر کاره.
همون طور که میبینین، این فرایند خودش یه راه پر و پیچ و خمه که اگه از همون اول با یه متخصص مشورت کنین، خیلی راحت تر و کم دردسرتر طی میشه.
حقوق مالی زن در طلاق از طرف مرد در دوران عقد: پول و پله چه جوری میشه؟
رسیدیم به یکی از حساس ترین بخش های ماجرا: حقوق مالی زن. این بخش خیلی مهمه و تفاوت های زیادی داره بسته به اینکه زن باکره باشه یا نباشه، و آیا زندگی مشترک شروع شده یا نه. بیاین این ها رو با جزئیات بررسی کنیم:
۱. مهریه
مهریه، مهم ترین حق مالی زنه و معمولاً سر همین قضیه کلی بحث و جدل پیش میاد. تو دوران عقد، مهریه داستان متفاوتی داره:
-
در صورت باکره بودن زن:
اگه خدای نکرده کار به طلاق کشید و زن تو دوران عقد هنوز باکره بود، یعنی رابطه زناشویی بین زن و مرد برقرار نشده بود، قانون میگه که فقط نصف مهریه به زن تعلق میگیره. برای اثبات باکرگی هم، دادگاه خانم رو به پزشکی قانونی معرفی می کنه تا گواهی لازم صادر بشه. پس اگه پزشکی قانونی تایید کرد که زن باکره اس، مرد فقط باید نصف مهریه رو پرداخت کنه. این رو همه باید بدونن.
-
در صورت عدم باکره بودن زن:
اما اگه به هر دلیلی، زن باکره نبود (یعنی رابطه زناشویی بین زوجین برقرار شده بود)، اون وقت دیگه بحث نصف مهریه نیست و تمام مهریه به زن تعلق می گیره. فرقی هم نمیکنه که زندگی مشترک شروع شده باشه یا نه، همین که رابطه برقرار شده باشه، کل مهریه باید پرداخت بشه. زن میتونه برای مطالبه تمام مهریه اقدام کنه.
-
روش های پرداخت مهریه:
مهریه میتونه عندالمطالبه باشه، یعنی هر وقت زن درخواست کرد، مرد باید پرداختش کنه. یا عندالاستطاعه باشه، یعنی مرد وقتی توانایی مالی داشت، مهریه رو بده. اگه مرد توان پرداخت یکجای مهریه رو نداشته باشه، میتونه درخواست اعسار بده و دادگاه هم با توجه به وضعیت مالی مرد، مهریه رو قسط بندی می کنه. یعنی قسط به قسط باید پرداخت بشه تا تموم بشه.
۲. نفقه
نفقه یعنی هزینه های زندگی زن که مرد باید بپردازه. حالا تو دوران عقد، این قضیه یه کم فرق می کنه:
-
شرایط تعلق نفقه در دوران عقد:
معمولاً نفقه وقتی به زن تعلق میگیره که زن به وظایف زناشویی خودش (تمکین) عمل کنه. تو دوران عقد که زن و مرد هنوز زندگی مشترکشون رو شروع نکردن و معمولاً زن تو خونه پدرشه، اگه زن تمکین عام (یعنی حضور تو منزل مشترک و انجام وظایف زناشویی) رو نکرده باشه، نفقه بهش تعلق نمیگیره. اما اگه زن آمادگی تمکین عام رو داشته باشه و مرد اونو به خونه خودش دعوت نکرده باشه، یا به عبارت دیگه، مرد شرایط تمکین رو فراهم نکرده باشه، اون وقت نفقه به زن تعلق میگیره. اثبات این موضوعات هم تو دادگاه یه کم پیچیده اس.
-
نحوه مطالبه و اثبات:
اگه زن فکر می کنه نفقه بهش تعلق میگیره، باید از طریق دادگاه اقدام کنه و ادعای خودش رو با مدارک و شواهد اثبات کنه. معمولاً کارشناس رسمی دادگستری میزان نفقه رو تعیین می کنه.
۳. اجرت المثل ایام زوجیت
اجرت المثل برای کارهاییه که زن تو خونه شوهر انجام داده، ولی وظیفه قانونی اون نبوده و قصدش هم مجانی انجام دادن نبوده. حالا تو دوران عقد چی؟
-
آیا به دوران عقد اجرت المثل تعلق می گیرد؟
معمولاً خیر. چون تو دوران عقد، هنوز زندگی مشترک شروع نشده و زنی که تو خونه خودش (خونه پدرش) زندگی می کنه، کارهای خونه شوهرش رو انجام نمیده که اجرت المثل بهش تعلق بگیره. پس تو اکثر موارد، اجرت المثل برای دوران عقد مطرح نیست. مگر در موارد خیلی خاص و استثنایی که زن به صورت موقت تو خونه شوهر ساکن شده باشه و کارهایی رو انجام داده باشه.
۴. شرط تنصیف اموال (تقسیم اموال)
شرط تنصیف اموال، همون شرط معروف نصف اموال هست که خیلی از خانم ها تو عقدنامه شون امضا می کنن. ولی آیا این شرط تو دوران عقد هم کاربرد داره؟
-
بررسی این شرط در صورت امضا در عقدنامه و شرایط تحقق آن در دوران عقد:
این شرط معمولاً میگه اگه طلاق به درخواست مرد و بدون دلیل موجه از طرف زن باشه، مرد باید تا نصف اموالی که تو دوران زندگی مشترک به دست آورده رو به زن بده. تو دوران عقد، چون معمولاً زندگی مشترک شروع نشده، خیلی کم پیش میاد که این شرط عملی بشه. چون اگه اموالی هم باشه، معمولاً قبل از زندگی مشترک به دست اومده و یا هنوز چیزی برای تقسیم نیست. پس این شرط تو دوران عقد کمتر کاربرد داره، مگر اینکه اموال خاصی باشه که مرد بعد از عقد و قبل از طلاق، به دست آورده باشه.
به طور خلاصه، مهم ترین حق مالی زن تو دوران عقد، مهریه شه که اگه باکره باشه نصف میشه و اگه نه، کامل. نفقه و اجرت المثل هم معمولاً تو این دوران مطرح نیستن، مگر در شرایط خاص.
یادتون باشه که تو مسائل حقوقی مربوط به خانواده، هر پرونده ای میتونه پیچیدگی ها و جزئیات خاص خودش رو داشته باشه. برای همین، مشورت با یه وکیل متخصص، مثل یه چراغ راه عمل می کنه و کمک می کنه که تو این مسیر تاریک، قدم اشتباهی برندارین.
مدارک لازم برای درخواست طلاق از طرف مرد در دوران عقد: چی با خودت ببری؟
برای اینکه مرد بتونه درخواست طلاق تو دوران عقد رو بده، باید یه سری مدارک رو جمع آوری و به دادگاه ارائه کنه. این مدارک برای تشکیل پرونده و پیش بردن مراحل قانونی ضروری هستن. لیست کامل مدارک رو اینجا براتون آوردیم:
-
اصل و کپی شناسنامه زوج و زوجه:
مدارک هویتی اصلی و کپی اون ها برای شناسایی طرفین لازمه.
-
اصل و کپی کارت ملی زوج و زوجه:
مثل شناسنامه، کارت ملی هم برای اثبات هویت ضروریه.
-
اصل یا رونوشت مصدق سند ازدواج:
سند ازدواج یا یه کپی برابر اصل شده از اون، مهم ترین مدرک برای اثبات رابطه زوجیت و شروع دوران عقد هست.
-
گواهی عدم امکان سازش:
این گواهی بعد از اینکه جلسات مشاوره و داوری به نتیجه نرسید و دادگاه به این نتیجه رسید که دیگه امیدی به سازش نیست، صادر میشه. این مدرک خیلی مهمه و بدون اون نمیشه طلاق رو ثبت کرد.
-
گواهی پزشکی قانونی دال بر باکرگی یا عدم باکرگی زوجه (در صورت نیاز):
اگه مرد ادعا کنه که زن باکره اس و میخواد نصف مهریه رو بده، باید گواهی پزشکی قانونی رو ارائه کنه. اگه هم رابطه زناشویی برقرار شده باشه و زن باکره نباشه، این گواهی میتونه برای اثبات تعلق تمام مهریه به زن، کمک کننده باشه.
-
مدارک مربوط به پرداخت یا تعیین تکلیف حقوق مالی زن:
این مدارک میتونه شامل فیش های واریزی مهریه، توافق نامه کتبی بین زوجین در مورد نحوه پرداخت مهریه و سایر حقوق مالی، یا هر سند دیگه ای باشه که نشون بده تکلیف حقوق مالی زن مشخص شده و مرد قصد پرداخت اون ها رو داره یا قبلاً پرداخت کرده.
-
مدارک مربوط به وکالت نامه (در صورت داشتن وکیل):
اگه با وکیل کار می کنین، اصل و کپی وکالت نامه ای که به وکیل دادین، باید ارائه بشه.
آماده کردن این مدارک از همون اول، کارتون رو حسابی جلو میندازه و از اتلاف وقت تو مراحل اداری جلوگیری می کنه.
مدت زمان تقریبی طلاق از طرف مرد در دوران عقد: چقدر طول می کشه؟
یکی از سوالات مهمی که پیش میاد اینه که کلاً این پروسه چقدر زمان می بره؟ راستش رو بخواین، زمان دقیق و مشخصی نمیشه گفت، چون هر پرونده ای شرایط خاص خودش رو داره. اما میتونیم یه برآورد کلی داشته باشیم و عوامل تاثیرگذار رو بررسی کنیم.
اول از همه، اینو بدونین که چون حق طلاق با مرد هست، روند طلاق از طرف مرد معمولاً سریع تر از طلاق از طرف زنه که زن باید کلی دلیل و مدرک جور کنه. اما باز هم، سریع تر به معنی خیلی سریع نیست.
عوامل مؤثر بر مدت زمان طلاق:
-
اعتراض به رأی:
اگه خانم به رأی دادگاه اولیه اعتراض کنه و درخواست تجدیدنظر یا فرجام خواهی بده، خب طبیعتاً پرونده میره دادگاه های بالاتر و این خودش زمان زیادی می بره. هر مرحله از اعتراض، چندین ماه میتونه به پرونده اضافه کنه.
-
جلسات داوری و مشاوره:
این جلسات خودشون یه زمان مشخصی دارن که باید طی بشن. معمولاً چند هفته تا چند ماه طول می کشه تا جلسات برگزار بشن و مشاورها گزارش نهایی رو بدن.
-
شلوغی دادگاه ها:
دادگاه های خانواده معمولاً شلوغ هستن و نوبت دادرسی ممکنه زمان بر باشه. این قضیه میتونه روی کل زمان بندی تاثیر بذاره.
-
پیچیدگی پرونده:
اگه سر موضوعاتی مثل مهریه، نفقه یا باکرگی زن، اختلاف و بحث زیادی باشه، یا اگه مدارک ناقص باشه و نیاز به تحقیقات بیشتر باشه، پرونده پیچیده تر میشه و زمان بیشتری میبره.
-
نقش وکیل:
وجود وکیل متخصص میتونه خیلی کمک کننده باشه. وکیل چون با قوانین و روال اداری دادگاه آشناست، میتونه جلوی خیلی از اشتباهات رو بگیره و پرونده رو با سرعت بیشتری پیش ببره. ممکنه وکیل بتونه بعضی از مراحل رو بدون حضور شما انجام بده و این هم به نوبه خودش از زمان و انرژی شما کم می کنه.
اگه بخوایم یه تخمین بزنیم، یه طلاق از طرف مرد تو دوران عقد، اگه زن اعتراض نکنه و همه چیز راحت پیش بره، ممکنه بین ۳ تا ۶ ماه طول بکشه. اما اگه اعتراض و پیچیدگی های دیگه هم بهش اضافه بشه، این زمان میتونه به یک سال یا حتی بیشتر هم برسه. پس گول حرفای طلاق یک ماهه رو نخورین!
نوع طلاق | مدت زمان تقریبی (بدون اعتراض و پیچیدگی) | مدت زمان تقریبی (با اعتراض و پیچیدگی) |
---|---|---|
طلاق از طرف مرد در دوران عقد | ۳ تا ۶ ماه | ۶ ماه تا ۱ سال و بیشتر |
طلاق توافقی | ۱ تا ۳ ماه | ۳ ماه تا ۶ ماه (در صورت عدم توافق نهایی) |
طلاق از طرف زن (به دلیل عسر و حرج) | ۱ سال تا ۲ سال و بیشتر | ۲ سال به بالا (با مراحل تجدیدنظر و فرجام خواهی) |
همون طور که میبینید، طلاق توافقی از همه سریع تره، اما خب اسمش روشه، باید هر دو طرف توافق کنن. تو طلاق از طرف مرد، سرعتش متوسطه، اما تو طلاق از طرف زن، ممکنه واقعاً طولانی و خسته کننده بشه.
پیامدها و تبعات طلاق در دوران عقد: فقط یه جدایی ساده نیست!
شاید بعضی ها فکر کنن طلاق تو دوران عقد، چون هنوز زندگی مشترک شروع نشده و بچه ای تو کار نیست، خیلی راحته و تبعات زیادی نداره. اما واقعیت اینه که این جدایی هم مثل هر جدایی دیگه ای، میتونه پیامدها و تبعات روحی، روانی و اجتماعی خاص خودش رو داشته باشه، هم برای زن و هم برای مرد.
پیامدهای روحی و روانی
طلاق تو دوران عقد میتونه حسابی از نظر روحی آدم رو داغون کنه. فکر کنین، با یه عالمه آرزو و امید وارد یه رابطه میشین، کلی برنامه ریزی می کنین، اما یهو همه چیز به هم می ریزه. این میتونه باعث:
-
افسردگی:
احساس غم، ناامیدی و بی حالی از پیامدهای رایجه.
-
احساس گناه:
هر دو طرف ممکنه احساس کنن مقصرن یا انتخاب اشتباهی کردن.
-
بدبینی به ازدواج:
بعد از یه تجربه ناموفق، ممکنه آدم به کُل از ازدواج و رابطه جدی بدبین بشه.
-
فشارهای روانی:
حرف مردم، سوالات بی جا و فشارهای خانواده میتونه حسابی آدم رو تو تنگنا قرار بده.
این زخم های روحی ممکنه تا مدت ها با آدم بمونه و روی روابط بعدی هم تاثیر بذاره. برای همین، کمک گرفتن از یه مشاور یا روانشناس تو این دوران، میتونه مثل یه نجات دهنده عمل کنه و کمک کنه که آدم بتونه با این اتفاق کنار بیاد.
تاثیر بر وضعیت شناسنامه ای
تو این قسمت یه خبر خوب برای خانم هایی که تو دوران عقد طلاق میگیرن و باکره هستن، وجود داره:
-
امکان حذف نام همسر از شناسنامه زن باکره:
اگه زنی تو دوران عقد طلاق بگیره و باکرگی اش هم از نظر پزشکی قانونی تأیید بشه، میتونه بعد از ثبت طلاق، با مراجعه به اداره ثبت احوال، درخواست حذف نام همسر سابقش رو از شناسنامه بده. این قضیه میتونه برای شروع یه زندگی جدید، خیلی کمک کننده باشه و از نظر اجتماعی هم بار سنگین کمتری رو روی دوش خانم بذاره. اما اگه زن باکره نباشه، این امکان وجود نداره و اسم همسر تو شناسنامه ش باقی میمونه.
دیدگاه اجتماعی و خانوادگی
متاسفانه تو جامعه ما، طلاق هنوز هم با یه سری نگاه های منفی همراهه، حتی اگه تو دوران عقد باشه. این قضیه میتونه:
-
چالش های اجتماعی:
مردم ممکنه با فضولی ها و قضاوت هاشون، کار رو برای زن و مرد سخت کنن.
-
فشارهای خانوادگی:
خانواده ها هم ممکنه با نگرانی ها، سرزنش ها یا حتی دخالت های بی جا، به فشار روانی اضافه کنن. مدیریت این شرایط واقعاً سخته و نیاز به حمایت و همدلی داره.
آثار قانونی بر ازدواج مجدد
از نظر قانونی، طلاق تو دوران عقد، مثل هر طلاق دیگه ای، وضعیت ازدواج مجدد رو تحت تاثیر قرار میده:
-
عده:
زن بعد از طلاق باید مدت عده رو بگذرونه. اگه زن باکره باشه، عده نداره و میتونه بلافاصله بعد از ثبت طلاق ازدواج کنه. اما اگه باکره نباشه، باید عده طلاق (سه طُهر) رو نگه داره و بعد ازدواج کنه. مرد هم از این نظر محدودیت خاصی نداره.
دیدین که طلاق تو دوران عقد هم کلی حرف و حدیث و پیامد داره. پس بهتره که قبل از هر تصمیمی، حسابی فکر کنین، مشورت کنین و همه جوانب رو بسنجین تا بعداً پشیمون نشین.
جمع بندی: یه تصمیم مهم و پر از جزئیات
خب، رسیدیم به انتهای بحث شیرین (البته تلخ!) طلاق در دوران عقد از طرف مرد. همون طور که دیدیم، با اینکه حق طلاق از نظر قانونی با مرده و آقا میتونه هر وقت دلش خواست این درخواست رو بده، اما این قضیه به هیچ وجه ساده نیست و پر از ریزه کاری های حقوقی و البته تبعات روحی و روانیه.
به طور خلاصه، اگه مردی تو دوران عقد بخواد از همسرش جدا بشه، باید حواسش به پرداخت کامل حقوق مالی زن، به خصوص مهریه باشه. یادتون نره که اگه زن باکره باشه، فقط نصف مهریه بهش تعلق میگیره، وگرنه باید کل مهریه پرداخت بشه. نفقه و اجرت المثل هم معمولاً تو این دوران کمتر مطرح میشن.
مراحل قانونی هم که شامل ثبت دادخواست، شرکت تو جلسات مشاوره و داوری، دریافت گواهی عدم امکان سازش و نهایتاً ثبت طلاق تو دفترخانه میشه، خودش یه مسیر طولانیه که میتونه چند ماه یا حتی بیشتر طول بکشه، مخصوصاً اگه اعتراض و پیچیدگی های پرونده هم بهش اضافه بشه.
پیامدهای این جدایی هم فقط مالی نیست. از افسردگی و بدبینی به ازدواج گرفته تا فشارهای اجتماعی و خانوادگی، همه میتونن حسابی آدم رو اذیت کنن. البته خبر خوب اینه که اگه خانم باکره باشه، میتونه اسم همسر سابقش رو از شناسنامه حذف کنه و یه شروع جدید داشته باشه.
حرف آخر اینکه، طلاق آخرین راه حله و معمولاً هیچ کس دوست نداره بهش فکر کنه. اما اگه خدای نکرده کار به اینجا رسید، بهترین کار اینه که با آگاهی کامل و کمک گرفتن از یه وکیل متخصص و مشاوره روانشناسی، قدم بردارین. این طوری میتونین هم حقوق خودتون رو حفظ کنین و هم از آسیب های روحی و روانی کمتری رنج ببرین. پس قبل از هر اقدامی، حسابی فکر کنین، با اهل فن مشورت کنین و بعدش تصمیم بگیرین.