آموزش ارتقا اوبونتو با استفاده از فلش‌درایو USB بدون اینترنت
زمانی که نسخه‌ی جدیدی از لینوکس Ubuntu، علاوه بر اینکه می‌توان آن را از نو و با پاکسازی اوبونتوی قبلی روی سیستم نصب کرد، می‌توان از روش Upgrade یا ارتقا استفاده کرد تا بدون حذف شدن سایر نرم‌افزارها و اطلاعات و فایل‌های شخصی، نسخه‌ی جدید نصب شود.
ارتقا دادن نسخه‌های معمولی اوبونتو به نسخه‌های جدیدتر امکان‌پذیر است اما در مورد نسخه‌های LTS بدون تغییر دادن تنظیمات فقط می‌توان به نسخه‌های LTS جدیدتر آپگرید کرد و نه نسخه‌های معمولی. در ادامه به نحوه نصب کردن لینوکس اوبونتو با روش ارتقای سیستم عامل می‌پردازیم. با ما باشید.
قبلاً در مورد روش نصب کردن اوبونتو در کنار ویندوز ۱۰ روی یک سیستم، اشاره کردیم و همین‌طور مراحل کامل نصب کردن لینوکس اوبونتو نسخه‌ی 18.04 LTS که اخیراً منتشر شده را بررسی کردیم:
آموزش نصب لینوکس اوبونتو در کنار Windows 10
آموزش نصب اوبونتو 18.04 در کنار ویندوز
اما اگر قبلاً نسخه‌ای از اوبونتو را روی کامپیوتر خود نصب و استفاده می‌کردید و اکنون می‌خواهید از نسخه‌ی جدیدتری استفاده کنید، توصیه می‌کنیم که به جای نصب کردن از نو، Upgrade کنید. قبل از اینکه به مراحل و شرایط ارتقا بپردازیم، یادتان باشد که بهتر است از تمام فایل‌های شخصی و کاری مهم، کپی و بکاپ بگیرید تا در صورت خطا و اشتباهات سهوی، مشکلی به وجود نیاید.
آیا می‌توانم به Ubuntu جدید ارتقا دهم؟
سوالی که اغلب کاربران لینوکس اوبونتو می‌پرسند این است که کدام نسخه‌ها را می‌توان به کدام نسخه‌های جدیدتر تبدیل کرد یا به بیان دیگر ارتقا داد. هر زمان که نسخه‌ی جدیدی از لینوکس اوبونتو منتشر می‌شود، سریعاً ارتقا از نسخه‌های قبلی به نسخه‌ی جدید نیز امکان‌پذیر می‌شود، مگر اینکه از نسخه‌هایی با پشتیبانی بلندمدت یا به اختصار LTS استفاده کنید.
نکته‌ی مهم و اساسی این است که لینوکس اوبونتو را فقط می‌توان از هر نسخه‌ای به نسخه‌ی بعدی ارتقا داد و نه چند نسخه جدیدتر. مثلاً اگر از نسخه‌ی 17.04 استفاده کنید، می‌توانید آن را به نسخه‌ی 17.10 ارتقا داده و سپس به نسخه‌ی 18.04 LTS ارتقا دهید. مستقیماً نمی‌توان از ۱۷.۰۴ به ۱۸.۰۴ رسید. لذا به همین ترتیب در مورد نسخه‌های LTS عمل کنید و از نسخه‌ای به بعدی ارتقا دهید.
در مورد نسخه‌های LTS معمولاً باید کمی صبر کرد تا کنونیکال از پایداری نسخه‌ی LTS جدید مطمئن شود و قابلیت ارتقا را فراهم کند. به عنوان مثال می‌توان Ubuntu 16.04 LTS را مستقیماً به نسخه‌ی بعدی که Ubuntu 18.04 LTS است ارتقا داد اما نه بلافاصله پس از انتشار نسخه‌ی جدید بلکه باید چند ماهی صبر کنید تا نسخه‌ی Ubuntu 18.04.1 LTS منتشر شود و سپس ارتقا دهید.
ارتقای اوبونتو به نسخه‌های LTS و معمولی
ارتقا دادن با استفاده از دستورات ترمینال امکان‌پذیر است اما روش گرافیکی برای کاربران مبتدی ساده‌تر است. به این منظور باید تنظیمات چک کردن موجود بودن آپدیت‌های جدید را تغییر داد تا در صورت انتشار نسخه‌ی جدید، پیام مربوطه نمایش داده شود.
ابتدا توجه کنید که اگر نسخه‌ی نصب‌شده یکی از نسخه‌های LTS باشد، حالت پیش‌فرض این است که فقط می‌توان آن را به نسخه‌های LTS بعدی ارتقا داد اما اگر تنظیمات را تغییر دهید، می‌توانید آن را به نسخه‌های جدیدتر که LTS نیستند، تبدیل کرد.
اگر از میزکار GNOME استفاده می‌کنید، روی دکمه‌ی Activities کلیک کنید و اگر از Unity اوبونتو استفاده می‌کنید، روی آیکون اوبونتو در گوشه‌ی بالا و چپ صفحه کلیک کنید. در ادامه Update را جستجو کنید و سپس روی شورت‌کات Software & Updates کلیک کنید. البته روش دیگر این است اپلیکیشن Software Updater را اجرا کنید و روی Settings کلیک کنید.
در پنجره‌ی Software & Updates روی تب Updates کلیک کنید.
در سمت راست گزینه‌ی Notify me of a new Ubuntu version کلیک کرده و گزینه‌ی For any new version را انتخاب کنید. اگر گزینه‌ی دیگر یعنی For long-term support versions را انتخاب کنید، بررسی بروزرسانی جدید تنها برای یافتن نسخه‌های LTS جدید انجام می‌شود.
چگونه اوبونتو را به نسخه‌های جدیدتر ارتقا دهیم؟
با انتخاب کردن روش چک کردن بروزرسانی‌های جدید، اگر نسخه‌ی جدیدی منتشر شود، پیامی نمایش داده می‌شود و می‌توانید در مورد نصب کردن آن تصمیم بگیرید و این کار را به صورت گرافیکی و ساده انجام دهید. اما روش دوم این است که از ترمینال و دستورات استفاده کنید. در ادامه به هر دو روش می‌پردازیم.
روش گرافیکی Upgrade کردن اوبونتو
برای ارتقا به آخرین نسخه‌ی اوبونتو، مراحل زیر را دنبال کنید:
ابتدا کلید میانبر Alt + F2 را فشار دهید.
دستور زیر را وارد کرده و کلید Enter را فشار دهید.
update-manager -c
ابزار Software Updater به سرورهای اوبونتو مراجعه می‌کند و اگر بروزرسانی جدیدی وجود داشته باشد، اعلام می‌کند.
اما اگر پیامی مشاهده نکردید، Alt + F2 را فشار دهید و دستور را زیر تایپ کرده و کلید اینتر را فشار دهید:
/usr/lib/ubuntu-release-upgrader/check-new-release-gtk
پیامی مثل تصویر زیر نمایان می‌شود. روی Yes, Upgrade Now کلیک کنید و مراحل را ادامه دهید.
ارتقا دادن اوبونتو با استفاده از دستورات و ترمینال لینوکس
قبل از هر چیز باید مطمئن شد که پکیج مدیریت آپدیت‌ها نصب شده باشد. بنابراین دستور زیر را در ترمینال لینوکس تایپ کرده و کلید اینتر را فشار دهید تا بسته‌ی موردبحث نصب شود.
sudo apt install update-manager-core
اگر بسته‌ی مدیریت آپدیت‌ها را نصب نکنید، ارتقا به کمک ترمینال انجام نمی‌شود.
قدم بعدی مشخص کردن نسخه‌هایی است که برای ارتقا انتخاب می‌شوند. می‌توانید این کار را با روش گرافیکی که پیش‌تر توضیح دادیم انجام دهید و یا از روش دستورات ترمینال اقدام کنید. به این منظور ابتدا دستور زیر را در ترمینال اجرا کنید تا فایل موردنظر در اپلیکیشن ویرایش متن nano باز شود:
sudo nano /etc/update-manager/release-upgrades
اگر به جای nano از ویرایشگر متن دیگری استفاده می‌کنید، به جای nano نام آن نرم‌افزار را قرار دهید.
و حالا خطی که با عبارت Prompt= آغاز شده را ویرایش کنید، برای ارتقا به تمام نسخه‌ها از Prompt=normal و برای بروزرسانی به نسخه‌های LTS از عبارت Prompt=lts استفاده کنید.
در نهایت با استفاده از منوی File، تغییرات را Save کنید.
در ادامه برای چک کردن موجود بودن نسخه‌های جدیدتر، دستور زیر را در ترمینال اجرا کنید:
do-release-upgrade -c
بسته به تنظیمات انجام شده در مورد انتخاب نسخه‌ی LTS یا سایر نسخه‌ها، سرورهای اوبونتو برای پیدا کردن نسخه‌ی جدیدتر بررسی می‌شود.
برای آغاز کردن ارتقای اوبونتو، دستور زیر را در ترمینال اجرا کنید:
sudo do-release-upgrade
اوبونتو پس از لحظاتی بررسی، فرآیند آپگرید را آغاز می‌کند و در شروع، باید کلید Y و سپس Enter را فشار دهید تا ارتقا تأیید شود.
عملکرد دستور do-release-upgrade درست مثل کلیک کردن روی دکمه‌ی ارتقا در روش گرافیکی است و محدودیت‌ها یعنی ارتقا از نسخه‌ای به نسخه‌ی بعدی، مشابه است.
چگونه لینوکس Ubuntu را نسخه‌های آزمایشی اوبونتو برای توسعه‌دهندگان ارتقا دهیم؟
برای این کار دستور دیگری به اسم do-release-upgrade -d وجود دارد که لینوکس اوبونتو را به نسخه‌های ناپایداری که برای برنامه‌نویسان ارایه شده، ارتقا می‌دهد. نصب کردن این نسخه‌ها برای کاربری روزانه توصیه نمی‌شود چرا که ممکن است باگ‌های نرم‌افزاری متعددی داشته باشند.
اگر به تست کردن نسخه‌های جدید اوبونتو علاقه‌مند هستید، در ترمینال اوبونتو از دستور موردبحث استفاده کنید و توجه داشته باشید که قبل از اجرا کردن این دستور، می‌بایست پکیج مدیریت آپدیت‌ها که روش نصب کردن آن را مرور کردیم، نصب شده باشد.
howtogeekسیاره‌ی آی‌تی
کسانی که اینترنت سریع و ارزان در اختیار دارند، معمولاً به جای نصب کردن نسخه‌ی جدید اوبونتو از روش ارتقا یا Upgrade کردن آن استفاده می‌کنند اما این کار حتی بدون اینترنت هم امکان‌پذیر است! در حقیقت می‌توانید نسخه‌ی جدید اوبونتو را در کامپیوتر دیگری دانلود کرده و در فلش‌درایو USB کپی کنید و از آن برای ارتقا دادن Ubuntu به آخرین نسخه، استفاده کنید.
در ادامه به روش ارتقای آفلاین اوبونتو می‌پردازیم. با سیاره‌ی آی‌تی همراه شوید.
روشی که در ادامه مطرح می‌کنیم از نظر پیاده‌سازی بسیار ساده است و درست مثل ارتقای آنلاین اوبونتو عمل می‌کند. اما توجه کنید که می‌بایست یک کامپیوتر دیگر مجهز به Ubuntu و متصل به اینترنت داشته باشید تا بسته‌ی بروزرسانی را دانلود کنید و به کامپیوترهای دیگر منتقل کنید.
دریافت پکیج بروزرسانی آفلاین اوبونتو
ابتدا در کامپیوتر متصل به اینترنت، اپلیکیشن Terminal لینوکس را اجرا کنید و با استفاده از دستور زیر و فشار دادن کلید Enter ، بسته‌ی آپدیت آفلاین یا apt-offline را نصب کنید:
گام بعدی این است که یک کپی از پکیج بروزرسانی را مجدداً دانلود کنید. برای این کار می‌توانید فایل DEB را از سرورهای Mirror که در وب‌سایت رسمی اوبونتو معرفی شده، استفاده کنید. این بسته روی فلش‌درایو USB کپی می‌شود.
زمانی که پکیج را در کامپیوتر آفلاین مجهز به اوبونتو در اختیار داشتید، آن را با دستور زیر نصب کنید:
ایجاد امضای دیجیتالی برای مخزن آپدیت آفلاین
تمام مخازن نرم‌افزاری Ubuntu و Debian برای تأیید کردن صحت بسته‌ها، از امضای دیجیتالی استفاده می‌کنند. اگر بخواهید لینوکس اوبونتو را از طریق بسته‌ی آفلاین ارتقا دهید هم می‌بایست مرحله‌ی تأیید به درست انجام شود و در واقع امضای دیجیتالی ضروری است. برای ایجاد امضای دیجیتالی، می‌توانید از apt-offline استفاده کنید. کافی است دستور زیر را اجرا کنید:
دانلود پکیج بروزرسانی و نصب آن
اکنون می‌توانید پکیج‌های بروزرسانی را دانلود کنید و روی درایو موردنظر که در این مقاله همان فلش‌درایو USB است، ذخیره کنید. برای این کار از دستور زیر استفاده کنید:
به این ترتیب پکیج روی درایو USB قرار می‌گیرد. توجه کنید که مسیر درایو USB را در دستور فوق جایگزین کنید که بسته به نام درایوها در کامپیوتر شما متفاوت خواهد بود.
اگر بخواهید تمام فایل‌های مربوط به ارتقای اوبونتو را به صورت یک فایل بزرگ با فرمت ZIP داشته باشید، می‌توانید از فلگ threads استفاده کنید و تعداد تردهای دانلود را مشخص کنید. به این ترتیب فایل‌ها از مخازن مختلف اوبونتو دانلود می‌شوند و سرعت بیشتر خواهد شد. توجه کنید که دانلود کردن تعداد زیادی فایل به زمان کافی و همین‌طور درایو USB با حجم کافی نیاز دارد.
نام فایل زیپ bundle.zip است اما می‌توانید از عنوان دیگری استفاده کنید. کافی است دستور زیر را تغییر بدهید. در واقع /path/to/usb/bundle.zip در دستور زیر، مسیر و آدرس فایل زیپ است.
روش نصب پکیج بروزرسانی آفلاین Ubuntu
و آخرین مرحله این است که بروزرسانی‌های دانلود‌شده را نصب کنید. برای این کار می‌بایست مخزن نرم‌افزاری آفلاین را در کامپیوتر آفلاین فعال کنید. بنابراین ابتدا درایو USB را متصل کرده و سپس دستور زیر را اجرا کنید:
دقت کنید که بخش path/to/usb و همین‌طور bundle.zip در دستور فوق، آدرس درایو USB و نام فایل زیپ است که می‌بایست تغییر بدهید.
به این ترتیب Apt مخزن نرم‌افزاری جدیدی را فعال می‌کند و می‌توانید پکیج‌ها را از این طریق دانلود و نصب کنید. درست مثل حالتی که از مخازن آنلاین، نرم‌افزارها را دانلود و نصب می‌کنید.
در پایان توجه شما را به مقاله‌ای که روش ارتقا دادن لینوکس اوبونتو را به صورت تصویری و کامل توضیح می‌دهد، جلب می‌کنیم:
آموزش ارتقا دادن لینوکس اوبونتو به نسخه‌های جدید LTS و معمولی
maketecheasierسیاره‌ی آی‌تی
هرچقدر هم که باتجربه باشید، نمی‌توانید بگویید یک روز برای شما هم اتفاق نمی‌افتد. در حقیقت پاک شدن پارتیشن‌ها و فایل‌ها یک اتفاق بسیار شایع است که بسیاری مواقع می‌تواند صرفاً از روی حواس پرتی باشد. در ادامه به شما می گوییم چگونه با استفاده از برنامه ریکاوری بسیار پرقدرت TestDisk پارتیشن‌ها و فایل‌های حذف شده خود را در ویندوز به طور کامل بازیابی کنید.
یکی از شایع‌ترین علت های پاک شدن یا حذف نخواسته پارتیشن‌ها، استفاده از DiskPart ویندوز است، بسیاری مواقع کاربر اشتباهاً به جای هارد دیسک اکسترنال یا حتی فلش درایو USB یا SSD خود، مرتکب اشتباه خطرناکی می‌شود و تمامی پارتیشن‌های دیسک اصلی را پاک می‌کند. این اتفاق به حدی شایع است که جستجوها در گوگل نیز به خوبی گواه آن است. پس فکر نکنید هرگز برای شما اتفاق نمی‌افتد.
دستور Clean در برنامه DiskPart
در صورتی که پارتیشن‌های هارد دیسک اینترنال، SSD یا هارد دیسک اکسترنال خود را با دستور Clean برنامه DiskPart ویندوز پاک کنید، ممکن است برای بازگردانی پارتیشن‌ها سراغ برنامه‌های ریکاوری مشهور بروید. خبر بد اینکه تقریباً هیچ کدام از آنها قادر به بازگردانی کامل پارتیشن‌ها نیستند و ممکن است حتی باعث بدتر شدن اوضاع شوند.
نسخه تحت ویندوز TestDisk 7.1
یکی از پرقدرت‌ترین و تخصصی‌ترین برنامه‌های بازیابی پارتیشن‌های حذف شده TestDisk نام دارد که طی دست کم چند سال اخیر هزاران کاربران را نجات داده است. قدرت و اطمینان پذیری این برنامه در بازیابی پارتیشن‌ها بی نظیر است، با این حال متأسفانه برنامه TestDisk رابط گرافیکی ندارد و باید از طریق محیط متنی با آن کار کنید. خبر خوب اینکه استفاده از TestDisk بسیار آسان است و شما هم می‌توانید استاد بازگردانی پارتیشن‌های حذف شده شوید.
TestDisk با سیستم عامل‌های ویندوز، DOS، لینوکس، Mac OS X و FreeBSD قابل استفاده است. حتی اگر هارد دیسک اصلی خود را پاک کرده‌اید و از بیم از دست رفتن اطلاعات امکان نصب سیستم عامل را ندارید، کافی است یک توزیع لینوکسی چون Ubuntu را از طریق یک حافظه FLASH یا کارت حافظه اجرا کنید، شما می‌توانید با اتصال به اینترنت TestDisk را دریافت و در محیط Ubuntu اجرا کنید.
TestDisk از نظر فنی نیز فوق‌العاده غنی است و نه تنها از انواع فایل سیستم‌های رایج پشتیبانی می‌کند، بلکه قادر به ترمیم و بازسازی خطاها نیز هست. با جرات می‌توان گفت TestDisk بهترین و پرقدرت‌ترین برنامه بازگردانی پارتیشن است.
آموزش بازگردانی پارتیشن‌های حذف شده با برنامه TestDisk
برنامه کم حجم و سبک TestDisk بی نیاز نصب است و کافی است نسخه مناسب سیستم عامل مورد استفاده خود را دانلود کنید.
با اجرای TestDisk اولین پنجره‌ای که ظاهر می‌شود مربوط به تنظیمات گزارش گیری است، کافی است با استفاده از کلیدهای جهت نمای کیبورد (Arrow keys) گزینه Create را انتخاب کنید و Enter بزنید تا یک فایل گزارش متنی جدید ایجاد شود.
در مرحله دوم باید دیسک یا رسانه‌ای که می‌خواهید پارتیشن‌های آن را بازگردانی کنید، انتخاب کنید. اگر بیش از یک دیسک به سیستم وصل است، به ظرفیت و مدل دیسک دقت کنید. کافی است با دکمه‌های بالا یا پایین کیبورد، دیسک هدف را انتخاب کنید و دکمه Enter را فشار دهید.
در مرحله بعد باید نوع تیبل پارتیشن را بر اساس ساختار هارد دیسک یا SSD پیش از پاک شدن پارتیشن‌ها انتخاب کنید. غالباً خود برنامه TestDisk قادر به تشخیص خودکار نوع تیبل است و همان گزینه پیش فرض مناسب است. در نظر داشته باشید اغلب مواقع برای هارد دیسک‌های ویندوزی باید Intel انتخاب شود.
در این مرحله پس از انتخاب نوع تیبل پارتیشن، Enter بزنید تا به مرحله بعد منتقل شوید.
حالا برای بررسی دیسک انتخاب شده Analyse را انتخاب کنید و Enter را بفشارید.
اکنون با فشردن Enter، گزینه Quick Search یا جستجوی سریع را انتخاب کنید تا برنامه بتواند پارتیشن‌های قابل بازیابی را پیدا کند.
با پایان یافتن جستجو دو حالت متصور است، نخست اینکه جستجوی سریع توانسته تمامی پارتیشن‌های شما را شناسایی کند و می‌توانید به مرحله بعد بروید، اما اگر هنوز یک یا چند پارتیشن نمایش داده نشده است، باید جستجوی عمقی تر یا Deeper Search را اجرا کنید که می‌تواند چند ساعت به طول بیانجامد.
در صورتی که Quick Search تمام پارتیشن‌های دیسک را شناسایی کرده، حالا نوبت انتخاب آنها به منظور بازگردانی است. با استفاده از کلیدهای بالا و پایین کیبورد، بر روی درایوها بروید و کلید P را فشار دهید تا لیست فایل‌های همان پارتیشن نمایش داده شود و مطمئن شوید همه چیز درست است. برای بازگشت به لیست پارتیشن‌ها دکمه Q را فشار دهید و سراغ سایر پارتیشن‌های باقی مانده بروید.
در صورتی که همه چیز درست بود، وقت آن فرا رسیده تا پارتیشن‌ها را برای بازگردانی انتخاب کنید. برای این کارت با فشردن کلیدهای چپ و راست کیبورد، اولین حرف جلوی هر پارتیشن را به L برای Logical و P برای Primary تغییر دهید. دقت داشته باشید D به معنای پارتیشن حذف شده است و نباید آنها را در حالت D باقی بگذارید. در صورتی که هارد دیسک شما GPT است، باید همه پارتیشن‌ها را بر روی Primary بگذارید، در غیر این صورت آنها را بر روی Logical بگذارید.
مهم: ممکن است تعداد پارتیشن‌های نمایش داده شده بیشتر از تعداد واقعی پارتیشن‌ها باشد، شما باید تنها پارتیشن‌های قبلی را انتخاب کنید. برای این کار لیست فایل‌های هر پارتیشن را بررسی کنید.
حالا که پارتیشن‌های درست را انتخاب کرده‌اید، وقت بازگردانی آنها است. برای این کار دکمه Enter را فشار دهید تا به مرحله آخر بروید.
در این مرحله اگر مطمئن هستید تمامی پارتیشن های قبلی شناسایی شده اند و آنها را به منظور بازگردانی انتخاب کرده اید، گزینه Wrtie را انتخاب کنید و Enter بزنید. برای تایید نهایی دکمه Y را فشارید دهید.
پس از چند لحظه پیغام راه اندازی سیستم نمایان می شود و باید سیستم را راه اندازی کنید.
اگر همه چیز به خوبی پیش رفته باشد، احتمالاً کلیه پارتیشن‌های قبلی و فایل‌های شما در سلامت کامل بازگردانی شده‌اند. اما اگر جستجوی Deeper Search نیاز شد، کافی است مراحل توضیح داده شده برای Quick Search را دنبال کنید.
اگر همه چیز به خوبی پیش رفته باشد، احتمالاً کلیه پارتیشن‌های قبلی و فایل‌های شما در سلامت کامل بازگردانی شده‌اند. اما اگر جستجوی Deeper Search نیاز شد، کافی است مراحل توضیح داده شده برای Quick Search را دنبال کنید.