چند قرص خواب باعث بیهوشی میشود
به گزارش خبرنگار ایمنا، دکتر می پرسد: “چی خورده؟” خواهر در بین هق هق گریه می گوید: “بهم گفت ۲۰ تا لورازپام خورده”. دکتر: “کی خورده؟”
خواهر :”یک ساعت پیش”
دکتر با آرامش خاصی می گوید: “ناراحت نباشید، مشکلی پیش نمیاد براش. چیز دیگه‌ای باهاش نخورده؟”
خواهر اظهار بی‌اطلاعی می کند. دکتر سعی دارد از بیمار که نیمه هشیار است بپرسد، دختر خیلی ناواضح می گوید: موبایلم کجاست!” پرستاران برای گذاشتن ان جی بیمار را به اتاق شستشوی معده می برند. شستشوی معده تنها زمانی موثر است که مدت زمان زیادی از مصرف دارو توسط بیمار نگذشته باشد. در غیر این صورت دارو معده را پشت سر گذاشته و در حال وارد شدن به خون است.
در بخش اورژانس مسمومیت‌های بیمارستان خورشید اصفهان، از این دست صحنه‌ها کم نیست. هر روز موارد مختلفی از مسمومیت در سطح استان به اینجا مراجعه می کنند تا بلکه از شر مسمومیت خلاص شوند. این بخش تنها به ۲۰ تخت تجهیز شده و این یعنی یک استان اصفهان است و ۲۰ تخت برای بیمارانی که به هر دلیل دچار مسمومیت می شوند. آمار ماه گذشته اورژانس بیمارستان ۱۴۰۰ بیمار بوده است و درصد اشغال تخت‌های بخش مسمومیت ۱۱۵.
خودکشی یا حادثه، مسئله این است
شاید نخستین چیزی که توجه را جلب می کند، جانمایی بخش مسمومیت‌ها دیوار به دیوار بخش بیماران اعصاب و روان است. به طوری که یک در مجزا بین این دو بخش وجود دارد که روی آن هشداری نوشته شده است: “از هدایت بیماران بدون اطلاع و همراهی بادیگارد به داخل بخش اعصاب و روان خودداری کنید”.
واقعیت این است که بخش بسیار زیادی از مراجع کنندگان به اورژانس مسمومیت افرادی هستند که دست به خودکشی زده اند. اغلب آنها حال روحی مساعدی ندارند و مشکلات زیادی برای پرستاران بخش ایجاد می کنند.
بخشی از بیماران که برای بار چندم است خود را عامدانه مسموم کرده اند برای کادر بیمارستان شناخته شده اند. یکی از نگهبان ها می گوید: “ما اینجا مشتری ثابت هم داریم! برخی از افراد هرچند وقت یک بار خود را مسموم می کنند و باز آنها رو می اورند اینجا”.
وجود بیمارانی که از فرط حالی نامساعد روحی دست به خودکشی زده‌اند، شرایط ویژه ای را هم برای پرستاران این بخش به وجود آورده است. یکی از پرستاران میگوید: “شرایط روحی ما اینجا واقعاً بد است. بیماران این بخش تفاوت چندانی با بیماران بخش اعصاب و روان ندارند، ولی شرایط کاری ما کاملاً متفاوته و از مزایای کار در بخش اعصاب و روان هم بی بهره ایم. بیماران اینجا افرادی هستند که قصد خودکشی داشتند”.
تلفن همراه و همراه ممنوع
پشت در اصلی بخش اورژانس مسمومیت‌ها همیشه چند نفر نشسته‌اند. داشتن همراه برای بیماران در این بخش ممنوع است و آن طور که در بخش تابلوی اعلانات نوشته شده، علت این مسئله مداوای بیماران در آرامش است.
به جز یک تلفن عمومی کارتی، بیماران به تلفن دیگری دسترسی ندارند هرغریبه ای را که می بینند از او می خواهند تلفنش را در اختیار آنها قرار دهد تا به خانواده شان زنگ بزنند. علت ممنوع بودن تلفن همراه در این بخش چندان روشن نیست، اما کادر درمانی رضایت چندانی از ممنوعیت تلفن در این بخش ندارند.
یکی از پرستاران میگوید: “۹۰ درصد مشکلات ما در این بخش به علت ممنوع بودن تلفن برای بیماران است”. هنوز حرفش تمام نشده که یکی از بیمارانی که به علت اثر دارو نمیتواند خوب صحبت کند به ایستگاه پرستاری می آید و می گوید:”یا تا ۱۰ دقیقه دیگه یه تلفن به من میدید یا اینجا رو بهم میریزم”. پرستار به او توضیح می دهد که تلفنی وجود ندارد که بخواهد به او بدهد و این دستور است. هر موقع مرخص شد می تواند به اتاق مدیر رفته و علت این دستور را بپرسد!
مرد سریع می گوید:”پس موبایل خودت رو بده!”.
سر و صدای مرد که بالاتر می رود، یکی از نگهبان ها می آید و فضا را آرام می کند و به بیمار می گوید مشکلش را حل میکند. هرچه باشد همه می دانند که شرایط روحی بیماران برای خودشان هم غیرقابل تحمل است و باید آنها را درک کرد. حتی وقتی به گفته پرستاران بیماران با آنها کتک کاریو آنها را مجروح می کنند، پرستاران حق درگیری با بیمار را ندارند.
چه سگ خوشبختی !
در باز می شود و یک خانم جوان در حالی که به پهنای صورت اشک می ریزدبه بخش تریاژ می آید. این قدر با استرس صحبت میکند که اول تصور می کنند خودش مسموم شده است. با دلهره می پرسد: “سگم نفتالین خورده، بیارمش اینجا؟”.
پرستار تریاژ می گوید:”اینجا سگ درمان نمیکنیم. از داروخانه میتونی ذغال فعال بگیری و بهش بدی”.
یکی از کارکنان بیمارستان زیر لب می گوید: “چه سگ خوشبختی!”.
برای مردن چند تا قرص بخورم؟
یک مرد جوان که حال چندان مساعدی ندارد را به بخش می آورند. سرم و الکتروکاردیوگرام را وصل می کنند. همسرش کنارش است و آرام و قرار ندارد. اینطور که پیداست همسرش خیلی او را دوست دارد و نگران حالش است. پرستار از همسرش می خواهد که بخش را ترک کند. مرد می گوید ایندیرال خورده است و قصدش خودکشی بوده ولی نمرده است! پرستار می پرسد: “بچه هم داری؟” میگوید:”دوتا”. یکی دیگر از پرستاران می گوید:”تو که زن و زندگی داری دیگه چرا خودکشی کردی؟ ببین زنت چقدر نگرانته”. مرد کمی تامل می کند و از پرستار می پرسد: “برای مردن باید چند تا ایندیرال بخورم؟”.
خودکشی با قرص برنج جنون است
بدترین مواردی که از مسمومیت گزارش شده است، متعلق به افرادی بوده که با قرص برنج خودکشی می کنند. این افراد اگر قرص برنج تاریخ مصرف گذشته را مصرف نکنند و یا قبل از مصرف آن را در آب حل نکنند تا گازهای سمی قرص تا حدودی از آن متصاعد شود، احتمال نجاتشان بسیار ضعیف است.
در مواردی که بیمار قرص برنج مصرف کرده است شستشوی معده بی فایده است و تنها از طریق خوراندن روغن و پارافین به بیمار می توان به جلوگیری از جذب دارو کمک کرد. افرادی که قرص برنج مصرف می کنند، مرگ دردناک گریزناپذیری را تجربه خواهند کرد. معمولاً در کمتر از شش ساعت در شرایطی که مدام احساس تشنگی می کنند و اغلب از کردهخود پشیمان هستند فوت میکنند.
درمان بیمارانی که جلوی اسم آنها نوشته است (Different Drug)D.D از همه سخت تر به نظر میرسد. در بدن آنها چندین دارو باعث ایجاد مسمومیت شده است و تشخیص و درمان آن دشوار است. اما بخشی از موارد مسمومیت هم شامل مسمومیت‌های تصادفی است. برای مثال مصرف تصادفی متادون توسط کودکان، عارضه تنگی نفس در پی دارد.
برخی از مسمومیت‌ها در فصول مختلف سال بیشتر تکرار می شود. در فصول گرم سال مسمومیت ناشی از عقرب گزیدگی و مار گزیدگی بیشتر به اورژانس مسمومیت‌های بیمارستان مراجعه میکنند و این آمار در فصول سرد سال در مورد مسمومیت گاز CO و افسردگی و نتیجتاً خودکشی بیشتر است.
گزارش از: علی فرقانی – خبرنگار ایمنا
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ برای درمان بی‌خوابی داروهای بسیاری در دسترس هستند، اما عوارض جانبی آنها ممکن است خطرناک باشد.
ظاهرا، تجویز قرص‌های خواب‌آور مثل درمان کامل بی‌خوابی به نظر میرسد: یک قرص را مصرف کنید و چند دقیقه بعد به خواب آرامی بروید.
اگرچه این قرص‌ها بدون نسخه هستند، اما بسیاری از مردم از خطرات و عوارض جانبی آن غافل‌اند. برای آشنایی با این مشکلات احتمالی، این مطلب را دنبال کنید:
1. شما می‌توانید به سرعت معتاد این داروها شوید
هنگامی که قرص‌های خواب‌آور را در مدت زمان طولانی مصرف می‌کنید، بدن شما به مواد مخدر عادت میکند و دیگر دوزهای پایین اثر خود را از دست می‌دهد. اینجاست که برای داشتن یک خواب خوب، به دوزهای بالاتر و بالاتر نیاز پیدا می‌کنید. بالا بردن دوز مصرفی، نیز می‌تواند در هنگام خواب منجر به تنفس کُند و باعث مرگ شود. برای کاهش خطر ابتلا به این عوارض جانبی، قرص‌های خواب‌آور را برای بیش از یک یا دو هفته مصرف نکنید.
2. رانندگی خواب آلود
تحقیقات جدید نشان می‌دهد افرادی که انواع خاصی از قرص خواب را مصرف میکنند، ممکن است بعد از بیدار شدن هنوز به اندازه کافی مواد مخدر در خون‌شان وجود داشته باشد. همین مساله منجر به ایجاد اختلال در فعالیت‌هایی مانند رانندگی خواهد شد. برای جلوگیری از خواب‌آلودگی روز بعد، دستورالعمل‌های پزشک خود را دنبال و از مصرف قرص‌های خواب‌آور مانند آمبی ین خودداری کنید، مگر اینکه حداقل هفت ساعت پس از مصرف ِآن را به خواب اختصاص دهید.
3. اثرات جانبی ناپایدار
همه ما در حین خواب مرتکب کارهای عجیب و غریب می‌شویم، اما به‌خصوص با مصرف قرص‌های بنزودیازپان، دچار عوارض جانبی مانند راه رفتن در خواب و اعتیاد به مواد مخدر می‌شویم. حتی ممکن است از خواب بیدار شویم و ندانیم کجا هستیم. در صورتی که دچار رفتارهای عجیب و غریب در حین خواب هستید، باید پیش از هرگونه تجویز قرص خواب‌آور توسط پزشک‌تان، او را از این موضوع مطلع کنید.
4. زمین افتادن
طبق یک تحقیق جدید، بیمارانی که زولپیدم مصرف می‌کردند، چهار بار بیشتر از افرادی که این قرص را مصرف نمی‌کردند، زمین می‌افتادند. سقوط کردن کاملا یک مشکل است. تمام بدن شما بر روی دو پا کاملا متعادل است. شما روی پاهای خود دارای حسگرهایی هستید که دائم مرکز ثقل بدن و جایی را که در آن هستید اندازه‌گیری میکنند. با مصرف داروهایی که این سیستم را خاموش میکنند مثل قرص‌های خواب‌آور، خطر زمین افتادن برای شما بیشتر میشود. خصوصا این مساله را در مورد بیماران مسن‌تر باید جدی گرفت.
5. سرطان و مرگ
طبق یک تحقیق، افرادی که قرص‌های خواب‌آور مصرف کردند در مقایسه با افرادی که آنها را مصرف نکرده بودند احتمال بیشتری برای مرگ یا ابتلا به سرطان داشتند. این لزوما بدان معنا نیست که این داروها قطعا عوارض جانبی منفی ایجاد میکنند. ولی برای درمان بی‌خوابی بهتر است به جای تجویز این نوع دارو از درمان رفتاری شناختی کمک گرفت که می‌تواند به تغییر الگوهای تفکری فرد بی‌خواب کمک کند.
بیشتر بخوانید: برابری مضرات مصرف «یک قرص خواب» با «یک پاکت سیگار» !
6. مشکل کنار گذاشتن قرص خواب‌آور
هنگامی که شما شروع به مصرف قرص‌های خواب‌آور می‌کنید، مشکل بتوانید آن را به راحتی کنار بگذارید، به‌خصوص اگر آنها را برای مدت طولانی مصرف کرده باشید. هنگامی که مصرف دارو را متوقف می‌کنید، مشکلات خواب عملا بدتر میشود. اگر می‌خواهید از خوردن قرص‌های خواب‌آور دست بکشید، با پزشک خود برای تنظیم برنامه کاهش دوزهای خود صحبت کنید. ترک یک شبه این قرص‌ها خطرناک است.
منبع:سلامتیسم
انتهای پیام/
6 خطر مصرف قرص‌های خواب‌آور
انواع قرص خواب و عوارض آن
این روزها، مصرف قرص خواب به شکل قابل‌توجهی عمومیت یافته است. تنها در آمریکا، بیش از یک‌سوم افراد از بی‌خوابی یا کم‌خوابی شکایت دارند و به خرید قرص خواب آور قوی روی آورده‌اند. مصرف این داروها ممکن است در کوتاه‌مدت بتواند مشکل بی‌خوابی را برطرف کند. با این حال، استفاده از داروهای خواب‌آور در طولانی‌مدت می‌تواند با عوارض جانبی جدی همراه باشد. برای آگاهی از عوارض قرص خواب و داروهای آرام‌بخش پیشنهاد می‌کنیم با ما همراه شوید. می توانید با بهترین متخصص داروساز صحبت کنید.
قرص خواب آور به انگلیسی
در زبان انگلیسی داروها و قرص خواب آور با عباراتی نظیر Sleeping Pills، Sleep Medications، Insomnia Medications و Sedative Hypnotics شناخته می‌شوند.
قرص خواب آور چیست؟
خواب‌آورها گروهی از داروها هستند که برای القاء حس خواب‌آلودگی یا بهبود کیفیت خواب مورداستفاده قرار می‌گیرند. از شناخته‌شده‌ترین انواع خواب‌آورهای دارویی می‌توان به بنزودیازپین‌ها (benzodiazepines) و باربیتورات‌ها (barbiturates) اشاره کرد. به‌عنوان مثال:
- دیازپام
- اگزازپام
- ملاتونین
- لورازپام
- فلورازپام
- و کلردیازپوکساید چند نمونه از معروف‌ترین داروهای خواب‌آور به حساب می‌آیند.
لازم است بدانید، برخی از داروهای غیراختصاصی نظیر پرومتازین و دیفن‌هیدرامین هم از تأثیرات خواب‌آوری برخوردارند. در این میان، مصرف گیاهانی نظیر بومادران، سنبل‌الطیب، حنا و بسیاری موارد دیگر نیز با احساس خواب‌آلودگی همراه بوده و برای مقابله با بی‌خوابی به‌کار می‌روند.
از طرف دیگر، گروهی از بنزودیازپین‌ها نظیر زاناکس از جمله داروهای آرام‌بخش و ضد اضطرابی هستند که خواب‌آلودگی هم ایجاد میکنند. داروهای یاد شده، ممکن است در کوتاه‌مدت به خوابیدن شما کمک کنند. با این حال، اغلب آنها اعتیادآور بوده و می‌توانند تمرکز و حافظه افراد را به شدت دچار اختلال کنند. به خاطر داشته باشید، مصرف طولانی‌مدت داروهای خواب‌آور به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.
برخی از داروهای خواب‌آور با اثرات آرام‌بخشی، غالباً به‌عنوان داروهای بیهوشی مورداستفاده قرار گرفته و مصرف بلندمدت آنها می‌تواند با فروپاشی سیستم عصبی مرکزی همراه بوده و دوز نامناسب آنها می‌تواند کشنده باشد.
در این میان، داروهای جدیدتری هم وجود دارند که با اتصال به گیرنده‌های بنزودیازپین مغز می‌توانند زمان انتظار برای به خواب رفتن را کاهش دهند. مصرف این داروها به افراد کمک میکند مدت کم‌تری را صرف غلت زدن در رختخواب کنند. احتمال وابستگی به داروهای یاد شده کمتر از بنزودیازپین‌ها است. با این حال، استفاده طولانی‌مدت از این قرص‌ها هم می‌تواند اعتیادآور باشد.
تعداد دیگری از قرص‌های خواب‌آور، ترشح هورمون ملاتونین را تحت تأثیر قرار داده و از این طریق به خوابیدن افراد کمک میکنند. بر اساس مطالعات، احتمال وابستگی و اعتیاد به این داروها به‌مراتب کمتر از سایرین است. به خاطر داشته باشید، فروش قرص خواب آور بسیار قوی بدون نسخه ممنوع بوده و استفاده از آن حتماً باید طبق دستور پزشک انجام گیرد.
عوارض قرص خواب چیست؟
مصرف قرص خواب آور هم درست مانند اغلب داروها ممکن است با برخی عوارض جانبی همراه باشد. با توجه به احتمال تأثیر این داروها بر روند طبیعی تنفس و ایجاد اختلال در آن، افراد مبتلا به بیماری‌هایی نظیر آسم یا انسداد مزمن ریوی، بیش از سایرین در معرض آسیب‌های ناشی از عوارض قرص خواب قرار دارند. به همین دلیل، خرید قرص خواب آور قوی و مصرف آن باید تحت‌نظر و تجویز پزشک و با ارائه نسخه انجام گیرد. برای اطمینان از نوع و دوز مناسب داروهای خواب‌آور مصرفی پیشنهاد می‌کنیم از طریق خدمات مشاوره آنلاین پذیرش ۲۴ با پزشکان و متخصصان حاذق در ارتباط بوده و با آنها مشورت کنید.
شایع‌ترین عوارض قرص خواب آور عبارت است از:
- احساس سوزش یا سوزن‌سوزن شدن دست‌ها، پاها و بازوها
- افزایش یا کاهش اشتها
- یبوست
- اسهال
- مشکل در حفظ تعادل
- سرگیجه
- احساس خواب‌آلودگی در طول روز
- خشکی دهان و گلو
- نفخ
- سردرد
- سوزش معده
- اختلال در عملکردهای روزانه
- اختلال در حافظه و تمرکز
- معده درد
- لرزش غیرقابل‌کنترل برخی از اعضاء بدن
- رویاهای غیرمعمول
- ضعف
مصرف برخی داروهای خواب‌آور ممکن است با عوارض جانبی پیچیده‌تری نظیر راه رفتن، خوردن و آشامیدن، برقراری رابطه جنسی، رانندگی، تماس تلفنی یا حتی آشپزی در حالت خواب و غیرهوشیاری همراه باشد. رانندگی تحت تأثیر داروهای خواب‌آور از خطرناک‌ترین کارهایی است که می‌تواند تبعاتی بسیار جدی را به همراه داشته باشد. فراموش نکنید، دوز قرص خواب آور حتماً باید طبق نظر پزشک تعیین شده و به‌هیچ عنوان نمی‌توان آن را برحسب سلیقه شخصی افزایش یا کاهش داد. در عین حال، در صورت مواجهه با هر یک از عوارض و نشانه‌های یاد شده، لازم است هر چه سریع‌تر با پزشک معالج خود تماس گرفته یا از طریق خدمات مشاوره آنلاین پذیرش ۲۴ با بهترین متخصصان ایران مشورت کنید.
علائم حساسیت به قرص خواب آور
مصرف قرص خواب آور هم درست مانند سایر داروها در برخی افراد ممکن است واکنش‌های آلرژیک را به‌دنبال داشته باشد. این حساسیت ممکن است از فرمولاسیون و مواد فعال دارو یا مواد غیرفعال به‌کار رفته در آن نظیر رنگ، چسب و پوشش قرص ناشی شود. علائم حساسیت به قرص خواب آور عبارت‌اند از:
- تار شدن دید و سایر مشکلات مربوط به بینایی
- درد قفسه سینه
- مشکل در تنفس یا بلع
- احساس خفگی
- ورم و کهیر
- گرفتگی صدا
- خارش
- حالت تهوع
- نامنظم شدن ضربان قلب
- بثورات جلدی
- تنگی نفس
- تورم پلک، صورت، لب‌ها، زبان یا گلو
- استفراغ
علاوه بر آن چه گفته شد، حساسیت دارویی به خواب‌آورها ممکن است با واکنش‌های حادی نظیر آنافیلاکسی (Anaphylaxis) و آنژیوادم (Angioedema) همراه باشد. به خاطر داشته باشید، عوارض یاد شده در مواردی ممکن است کشنده بوده و زندگی فرد را با خطر جدی مواجه کنند. در صورت بروز واکنش‌های آلرژیک، هر چه سریع‌تر موضوع را با دکتر بی خوابی خود در میان گذاشته یا از طریق خدمات مشاوره آنلاین پذیرش ۲۴ با متخصص مغر و اعصاب یا متخصص روانپزشک مشورت کنید.
کاربرد قرص خواب آور
از رایج‌ترین کاربردهای قرص خواب آور می‌توان موارد زیر را برشمرد:
- کاهش زمان انتظار برای به خواب رفتن
- افزایش مدت خواب
- کاهش تعداد بیدار شدن در طول زمان خواب
- بهبود کیفیت خواب
ترکیب قرص خواب آور و الکل چه تبعاتی را به‌دنبال دارد؟
ترکیب داروهای خواب‌آور و الکل موجب افزایش اثرات آرام‌بخشی دارو شده و ممکن است با تبعاتی نظیر ایست قلبی و توقف تنفس همراه بوده و نهایتاً به مرگ فرد بیانجامد. در عین حال، هنگام مصرف داروهای خواب آور، لازم است از خوردن میوه‌هایی نظیر گریپ‌فروت و آشامیدن آب آنها خودداری کنید. گریپ‌فروت میزان داروی جذب شده در جریان خون و مدت‌زمان باقی ماندن آن در بدن را افزایش می‌دهد. این امر می‌تواند تبعاتی بسیار جدی را به‌همراه داشته باشد.
اعتیاد به قرص خواب آور
پزشک معالج برای مقابله با بی‌خوابی یا سایر اختلالات خواب ممکن است قرص‌های خواب آور را برای مدت چند هفته تجویز کند. استفاده منظم از برخی داروهای خواب‌آور در طولانی‌مدت ممکن است با وابستگی یا اعتیاد توأم باشد. این امر می‌تواند از افزایش تحمل دارویی ناشی شده یا از مسائل روان‌شناختی نشئت گیرد. وابستگی روانی و جسمی به قرص خواب آور موجب میشود حتی فکر عدم استفاده از این داروها نیز خواب را از چشمان شما ربوده و اضطراب شما را افزایش دهد.
روش‌های درمان بی‌خوابی
رایج‌ترین روش‌های درمان بی‌خوابی عبارت‌اند از:
درمان دارویی بی خوابی
به طور معمول، درمان دارویی روشی است که در صورت عدم پاسخ‌گویی فرد به روش‌های درمان خانگی پیشنهاد شده و تنها برای مدت محدودی ادامه می‌یابد. نوع و دوز دارو به علائم و سابقه پزشکی شما بستگی دارد. اگر از افسردگی رنج می‌برید، لازم است موضوع را با پزشک خود مطرح کنید. افسردگی از اصلی‌ترین عوامل ایجاد اختلال در خواب است. درمان بی‌خوابی ناشی از افسردگی نیازمند به‌کارگیری روش‌های متفاوتی است. برخی از شناخته‌شده‌ترین انواع داروهای خواب‌آور عبارت‌اند از:
قرص خواب آور دیازپام
قرص خواب آور دیازپام نوعی داروی کنترل شده از گروه بنزودیازپین‌ها است که با نام تجاری والیوم (Valium) هم به فروش میرسد. این دارو به‌صورت محلول خوراکی، تزریق وریدی، اسپری بینی و ژل مقعدی نیز در دسترس قرار دارد. کاربردهای دیازپام عبارت است از:
- مقابله با اضطراب
- برطرف کردن علائم ناشی از ترک الکل
- کمک به برطرف کردن اسپاسم عضلانی
- کمک به مقابله با تشنج
قطع ناگهانی دیازپام ممکن است با بروز عوارض نامطلوبی همراه باشد. از این جمله، می‌توان موارد زیر را برشمرد:
- لرزش غیرارادی اندام‌های بدن
- گرفتگی عضلات
- تعریق
- سردرد
- اضطراب
- تحریک‌پذیری
- توهم
- حساسیت شدید به نور، صدا و تماس فیزیکی
قرص خواب آلپرازوم
قرص خواب آلپرازوم از جمله داروهایی است که برای کوتاه‌مدت در کنترل اختلالات ناشی از اضطراب مؤثر بوده و علاوه بر بهبود افسردگی در تنظیم خواب نیز تأثیرگذار است. از شناخته‌شده‌ترین هم‌گروه‌های این دارو می‌توان به لورازپام، اگزازپام و دیازپام اشاره کرد. قطع ناگهانی آلپرازوم ممکن است با بروز عوارض نامطلوبی همراه باشد. از این جمله، می‌توان موارد زیر را برشمرد:
- تغییر خلق‌وخو
- گیجی و منگی
- تحریک‌پذیری
- حالت تهوع و استفراغ
- خستگی شدید
- سردرد
- خشکی دهان و گلو
- اختلال در تمرکز
قرص خواب کلونازپام
قرص خواب کلونازپام نیز درست مانند دیازپام از خانواده بنزودیازپین‌ها بوده و علاوه بر برطرف کردن اختلالات خواب به‌منظور جلوگیری از تشنج و اضطراب نیز تجویز میشود. قطع ناگهانی کلونازپام ممکن است با بروز عوارض نامطلوبی همراه باشد. از این جمله، می‌توان موارد زیر را برشمرد:
- اضطراب
- بی‌خوابی
- تحریک‌پذیری
- تشنج
- حملات پنیک
- معده‌درد
نکته:
داروهای خواب‌آور باید با تجویز پزشک خریداری شده و طبق دستور وی مورداستفاده قرار گیرند.
درمان خانگی
مؤثرترین روش‌های درمان خانگی بی‌خوابی عبارت‌اند از:
تغییر سبک زندگی
تغییر سبک زندگی به شکل قابل‌توجهی در درمان بی‌خوابی تأثیرگذار است. برای این منظور، پیشنهاد می‌کنیم نکات زیر را رعایت کنید:
- تنها در هنگام خواب‌آلودگی به رختخواب بروید.
- فعالیت‌هایی نظیر مطالعه، تماشای تلویزیون یا غذا خوردن را در محیط خارج از اتاق خواب انجام دهید.
- تا جای ممکن، ساعت خواب و بیداری خود را تنظیم کنید.
- تا جای ممکن، استرس و اضطراب خود را کاهش دهید.
- از مصرف دخانیات اجتناب کنید.
- از مصرف الکل اجتناب کنید.
- تا جای ممکن از نوشیدن نوشیدنی‌های حاوی کافئین خودداری کنید. بر اساس مطالعات، مصرف این قبیل نوشیدنی‌ها تا 6 ساعت قبل از خواب می‌تواند در مختل کردن فرآیند خواب تأثیرگذار باشد.
- روزانه حدود ۲۰ تا ۳۰ دقیقه ورزش کنید.
- تغذیه سالم به شکل قابل‌توجهی در تنظیم خواب تأثیرگذار است. برای این منظور، لازم است به‌ویژه در وعده شام از غذاهای سبک و زود هضم استفاده کنید.
درمان رفتاری
استفاده از روش‌های درمان رفتاری به شما کمک میکند خود را با شرایط محیطی تطبیق داده و موقعیت را برای برخورداری از خوابی بهتر و باکیفیت‌تر فراهم کنید. از این جمله می‌توان به استفاده از روش‌های آرامش‌بخش، مدیتیشن و یوگا اشاره کرد.
درمان گیاهی بی خوابی
استفاده از دمنوش‌ها، عصاره‌های روغنی و قرص‌های گیاهی از عمده‌ترین روش‌های درمان گیاهی به حساب می‌آیند.
دمنوش‌ها
موارد زیر از بهترین دمنوش‌های گیاهی مناسب برای درمان بی‌خوابی به حساب می‌آیند:
- گل‌گاوزبان
- بهارنارنج
- بابونه
- سنبل‌الطیب
- اسطوخدوس یا لاواندر
- وارنگ‌بو
- گل ساعتی
نکته:
برای تهیه کلیه دمنوش‌های یاد شده، کافی است یک تا دو قاشق چای‌خوری از گیاهان مذکور را در دو فنجان آب جوش ریخته و حدود ۱۰ دقیقه منتظر بمانید. دمنوش دلخواه خود را دو تا سه ساعت قبل از خواب نوش جان کرده و نتیجه را مشاهده کنید.
قرص خواب آور گیاهی
این روزها، برخی از شرکت‌های داروسازی انواع قرص خواب آور گیاهی را به بازار عرضه کرده‌اند. از این میان می‌توان موارد زیر را برشمرد:
قرص خواب آور گیاهی تراگزاکوم
قرص خواب آور گیاهی تراگزاکوم از ترکیب گیاهانی نظیر سنبل الطیب، بهارنارنچ، گل ساعتی و درمنه تولید شده و از اثرات آرام‌بخشی و ضد اضطرابی برخوردار است.
قرص خواب آور گیاهی ترانکی وال
قرص خواب آور گیاهی ترانکی‌وال با بهره‌گیری از عصاره ریشه سنبل الطیب، گل ساعتی، رازک و بادرنجبویه تولید شده و برای کاهش اضطراب و برطرف کردن اختلالات خواب به‌کار می‌رود.
مصرف قرص خواب آور می‌تواند در بهبود کیفیت خواب، کاهش زمان انتظار برای به خواب رفتن و افزایش مدت خواب تأثیرگذار باشد. با این حال، این قبیل داروها به‌هیچ وجه نباید به طور هم‌زمان با سایر مواد آرام‌بخش مورداستفاده قرار بگیرند. انجام این کار، اثرات داروهای خواب‌آور را تشدید کرده و ممکن است مشکلات جبران‌ناپذیری را ایجاد کند. نوع و دوز داروهای خواب‌آور با توجه به پیشینه پزشکی افراد تعیین شده و حتماً باید به تجویز پزشک مصرف شوند. بنابراین، اگر شما هم از بی‌خوابی رنج می‌برید، لازم است هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کرده یا از طریق خدمات مشاوره آنلاین پذیرش ۲۴ با متخصص خود مشورت کنید.