آموزش استفاده از سیستم فایل ZFS در لینوکس اوبونتو برای افزایش امنیت فایل های مهم

سیستم فایل ZFS یکی از سیستم فایل های محبوب در لینوکس است که برای استفاده از آن می بایست ابتدا ملزومات آن را نصب کنید. در واقع اگر امنیت و سلامت فایل ها و داده ها بسیار مهم باشد و به خصوص در امور سازمانی و سرور، استفاده از ZFS  بسیار مفید خواهد بود. اما به صورت پیش فرض در توزیعات مختلف Linux  قابلیت استفاده از ZFS وجود ندارد.

در ادامه به روش نصب و استفاده از سیستم فایلی به اسم ZFS در لینوکس می پردازیم. با ما باشید.

سیستم فایل ZFS از نظر روش نصب کردن کمی با دیگر اقسام سیستم فایل متفاوت است و بسته به اینکه از چه روشی اقدام می کنید، به اطلاعات بیشتری نیاز دارید. البته برای هر کاربری خاصی نباید از ZFS استفاده کرد.

آشنایی با مفهوم دقیق دیسک، پارتیشن، والیوم، درایو و کانتینر در سیستم عامل های مختلف

اگر تاکنون از ZFS استفاده نکرده اید یا چیزی در مورد آن نشنیده اید، بهتر است از مسیر لینوکس اوبونتو برای آشنایی بیشتر با آن اقدام کنید. در Ubuntu 16.04، کنونیکال استفاده از ZFS را بسیار ساده کرده بود و نصب کردن آن بسیار ساده انجام می شد. به خصوص ساخت سیستم فایل ZFS به خوبی در این نسخه ی از لینوکس اوبونتو صورت می گیرد و قابل اعتماد است در حالی که در توزیعات دیگر، احتمال خرابی سیستم فایل ZFS وجود دارد.

دقت کنید که استفاده از ZFS در کامپیوتر و سروری که تنها یک هارددیسک داشته باشد هم امکان پذیر است اما اغلب قابلیت ها و ویژگی های مفید این سیستم فایل، بلااستفاده باقی می ماند. هدف اصلی کاربران حرفه ای که از سیستم فایل ZFS استفاده می کنند این است که فضای ذخیره سازی به بخش های مشابه و موازی تقسیم شود و در واقع از یک فایل مهم و حساس، نسخه هایی در محل های مختلف وجود داشته باشد. به بیان دیگر ZFS برای ایجاد آرایه ای از هارددیسک های موازی استفاده می شود.

مقایسه لینوکس و ویندوز از نظر سرعت انتقال فایل ها و سیستم فایل

نصب و راه اندازی ZFS

همان طور که اشاره کردیم این سیستم فایل به ویژه در سیستم هایی با چند حافظه ی ذخیره سازی عملکرد عالی دارد. ایجاد کردن سیستم فایل ZFS به سادگی استفاده از ابزار پارتیشن بندی Gparted نیست بلکه به مراتب پیچیده تر است و در عین حال به همان میزان، مفیدتر است.

برای پارتیشن بندی با این سیستم فایل، می بایست در ترمینال لینوکس از دستور lsblk استفاده کنید تا لیست کامل درایوها نمایان شود.

lsblk

با بررسی لیست درایوها، هارددرایوی که می خواهید برای آرایه ی هارددیسک ها یا Z-pool استفاده کنید را پیدا کنید و نام آن را به خاطر بسپارید. در این مقاله، نام سه درایوی که برای سیستم فایل ZFS و موازی سازی هاردها استفاده می شود، /dev/sdb و /dev/sdc و /dev/sdd است.

قدم بعدی این است که تمام درایوها را با نوشتن عدد 0 در خانه های حافظه، پاکسازی کنید. به این ترتیب تمام داده ها از بین می رود. برای این کار از دستور dd استفاده کنید و در مورد تمام درایوهای موردنظر، این دستور را اجرا کنید. فرآیند صفر کردن نسبتاً طولانی خواهد بود چرا که قرار است تمام فضای هارددیسک انتخاب شده، با داده ی جدید بازنویسی شود.

بنابراین در دستور زیر به جای حرف X در عبارت /dev/sdX، از شناسه ی درایو استفاده کنید و در مورد مثال ما سه مرتبه از حروف c و d و b استفاده می شود تا سه درایو موردبحث پاکسازی کامل شود.

sudo dd if=/dev/zero of=/dev/sdX bs=8M

پس از تکمیل فرآیند صفر کردن بلوک های حافظه با دستور dd، دستور fdisk را اجرا کنید. با اجرای این دستور، اطلاعات کاملی در مورد درایوها نمایش داده می شود. به عنوان مثال سیستم فایل هر هارددیسک از جمله اطلاعات کامل است. دقت کنید که هیچ یک از درایوهای موردنظر که پاکسازی کرده اید، سیستم فایل نداشته باشد. این مرحله بسیار مهم است چرا که ZFS از ساختار سنتی پارتیشن ها استفاده و پشتیبانی نمی کند.

sudo fdisk -l

اگر وضعیت مطلوب بود، می توانید ایجاد مجموعه هارددرایوهایی با سیستم فایل ZFS را آغاز کنید.

برای ستاپ ساده ی Z-pool از دستور زیر استفاده کنید و به جای نام سه درایوی که در مثال ما آی دی b و c و d دارند، نام درایوهای موردنظر خودتان را قرار بدهید:

sudo zpool create -f newzpool /dev/sdb dev/sdc /dev/sdd

ستاپ پایه ای Z-pool برای کاربران معمولی کافی و عالی است و نیازی به پیکربندی پیشرفته تری ندارد اما اگر اطلاعات ارزشمندی قرار است ذخیره و محافظت شود، منطقی است که آرایه ی هارددیسک های موازی را با ابزار RaidZ بسازید. اگر از RaidZ به همراه ZFS Pool استفاده کنید، امنیت داده ها بیشتر خواهد شد و بکاپ های متعددی از یک فایل در موقعیت های مختلف آرایه ایجاد می شود. برای این کار می توانید از دستور زیر استفاده کنید و دقت کنید که نام سه درایو فرضی ما را تغییر بدهید:

sudo zpool create -f newzpool raidz /dev/sdb dev/sdc /dev/sdd

برای افزودن فایل ها به آرایه ی هارددیسک های ZFS، اپلیکیشن فایل منیجر لینوکس را اجرا کنید و سراغ فولدر روت بروید. فایل ها را در فولدری که ZFS Zpool نامیده اید، قرار دهید.

اضافه کردن دیسک ها به ZFS Zpool

همان طور که اشاره کردیم فولدر ZFS Zpool فولدری برای نگهداری فایل های مهم و حیاتی است که در چند هارددیسک مختلف کپی می شوند. ممکن است پس از مدتی، فضای دیسک پر شود و به فضای بیشتری نیاز پیدا کنید. با توجه به اینکه سیستم فایل ZFS از مفهومی به اسم پارتیشن ها پشتیبانی نمی کند، اضافه کردن حافظه ی بیشتر به آن، بسیار ساده است!

در مثالی که بررسی می کنیم، هدف افزودن دو درایو جدید به Zpool است که نامشان /dev/sde و /dev/sdf است. برای این کار از دستور زیر استفاده کنید و البته اگر RaidZ را در ستاپ ZFS استفاده نکرده اید، عبارت RaidZ را از دستور زیر حذف کنید:

sudo zpool add -f newzpool raidz /dev/sde /dev/sdf

دیلیت کردن ZFS Pool

گاهی اوقات یکی از Volume های ZFS خراب و غیرقابل استفاده می شود. اگر چنین اتفاق بدی افتاده، می بایست آرایه ی ZFS را دیلیت کنید. برای این کار از دستور zfs destroy استفاده می شود:

sudo zpool destroy newzpool

اجرای فرآیند دیلیت کردن آرایه ی ZFS مدتی طول می کشد که به حجم اطلاعات بستگی دارد. صبر کنید تا این فرآیند تکمیل شود و ترمینال لینوکس مجدداً آماده ی دریافت دستور شود.

چک کردن وضعیت ZFS

یک روش ساده و سریع برای چک کردن وضعیت سیستم فایل و آرایه ZFS این است که از دستور zpool status در ترمینال لینوکس استفاده کنید.

با اجرای این دستور، هارددیسک ها بررسی می شود و در صورت وجود Error یا خطا، مطلع می شوید.

zpool status

addictivetipsسیاره ی آی تی

---

برای استفاده از پروتکل FTP به منظور نقل و انتقال فایل بین سیستم لینوکسی و سرور در شبکه ی محلی یا سروری در خارج از شبکه ی لوکال و در فضای اینترنت، دو دستور جامع ftp و sftp طراحی شده است. دستور ftp امن نیست و رمزگذاری ندارد لذا برای شبکه ی شخصی و محلی مفید است. برای ارتباط با سرورهای FTP از طریق اینترنت که شبکه ی عظیم خارجی محسوب می شود، می بایست از sftp استفاده کنید.

در این مقاله به روش دانلود و آپلود فایل با فرمان ftp و همین طور تغییر فولدر کاری و تغییر نام فایل ها و نحوه ی دیلیت کردن فایل ها با این دستور در محیط Terminal لینوکس می پردازیم.

هشدار: از فرمان FTP روی اینترنت استفاده نکنید

پیدایش پروتکل FTP یا File Transfer Protocol به اوایل دهه 1970 برمی گردد. این پروتکل با توجه به نام آن، برای انتقال فایل طراحی شده و در طراحی آن ملاحظات امنیتی در نظر گرفته نشده است! حین کار با FTP از رمزگذاری یا Encryption خبری نیست. نام کاربری و رمز عبور و دیتایی که دانلود یا آپلود می شود، همگی بدون رمزگذاری است. لذا راه برای سوء استفاده ی هکرها و کاربران سودجو باز است.

اگر بخواهید در شبکه ی خانگی و شخصی از دستور FTP برای نقل و انتقال فایل استفاده کنید، مشکلی وجود ندارد اما در یک سازمان و شرکت کوچک، حتی در شبکه ی لوکال هم ممکن است شخصی بخواهد از اطلاعات سوء استفاده کند. لذا استفاده از FTP حتی در شبکه ی لوکال خطرناک است. استفاده از فرمان FTP لینوکس برای تبادل داده با شبکه ی خارجی و در واقع شبکه ی جهان گستر اینترنت، به هیچ عنوان توصیه نمی شود! حتی برای فایل های عمومی که اهمیت و حساسیت خاصی ندارند هم بهتر است از این دستور استفاده نکنید.

برای نقل و انتقال داده با روشی شبیه به FTP می توانید از پروتکل دیگری به اسم SSH File Transfer Protocol که به اختصار sftp گفته می شود، استفاده کنید. این پروتکل از رمزگذاری پشتیبانی می کند و پروتکل خوبی برای نقل و انتقال فایل از طریق اینترنت یا در شبکه های محلی است.

اما مثالی از ناامن بودن FTP: همان طور که در اسکرین شات زیر مشاهده می کنید، هر کاربری در شبکه می تواند پسوردی که استفاده کرده اید را به صورت متن ساده و واضح مشاهده کند. به عبارت روبروی PASS توجه کنید:

استفاده از دستور ftp در لینوکس

برای اتصال به سایت ها از طریق پروتکل FTP، می توانید فرمان ftp و سپس آدرس آی پی سرور سایت موردنظر را تایپ کنید:

ftp  192.168.4.25

البته همان طور که اشاره کردیم استفاده از ftp بر بستر اینترنت بسیار خطرناک است. لذا اگر سرور در شبکه ی محلی قرار نگرفته، از این روش برای اتصال به سرور استفاده نکنید.

در ادامه سرور پیام خوشامدگویی را نمایش می دهد که بسته به طراحی نرم افزار متفاوت است و سپس نام کاربری و پسورد سوال می شود. اگر نام اکانت شما در سرور FTP با نام کاربری شما در کامپیوتر لینوکسی یکسان است، Enter را فشار دهید و سپس رمز عبور را تایپ کنید اما اگر نام کاربری متفاوت است، نام کاربری را تایپ کنید و سپس Enter را فشار دهید.

لاگین یا ورود به اکانت در FTP Server

پس از تایپ کردن رمز عبور کلید Enter را فشار دهید. خوشبختانه پسوردی که تایپ کرده اید، در ترمینال لینوکس نمایش داده نمی شود. اگر پسورد صحیح باشد، ورود به حساب کاربری انجام می شود و در خط بعدی عبارت ftp> را مشاهده خواهید کرد.

پیدا کردن فایل ها و انتقال فایل با دستور ftp

پس از ورود احتمالاً به دنبال لیستی از فایل های موجود روی سرور FTP  هستید. همان طور که در لینوکس از دستور ls برای لیست کردن فایل و فولدرها استفاده می کنید، حین کار با سرور FTP نیز می توانید از این فرمان استفاده کنید.

برای دانلود و در واقع کپی کردن فایل از سرور، می توانید از دستور get استفاده کنید و پس از این دستور، نام و آدرس فایل موردنظر را وارد کنید. به عنوان مثال برای دریافت فایل gc.c می بایست از فرمان get gc.c استفاده کرد.

ls
get gc.c

همان طور که در تصویر زیر مشاهده می کنید، پس از تکمیل فرآیند انتقال فایل، سرور FTP پیام تکمیل فرآیند و همین طور حجم فایل منتقل شده و مدت زمان انتقال فایل و همین طور سرعت متوسط انتقال فایل را نمایش می دهد:

برای دانلود چند فایل در یک مرحله، می توانید به جای get از دستور mget که در واقع مخفف Multiple Get است، استفاده کنید. این دستور قبل از شروع کپی کردن فایل ها سوال می کند که آیا می خواهید هر یک از فایل ها را به ترتیب دریافت کنید یا خیر. برای تأیید کلید Y و برای رد کردن، کلید N را فشار دهید.

دقت کنید که معمولاً در سرورهای FTP  فایل های مرتبط که می بایست با هم دانلود شود، به صورت یک فایل آرشیو و فشرده ذخیره می شود. معمولاً فرمت Gzip برای این کار انتخاب می شود چرا که پشتیبانی بسیار خوبی دارد. لذا پسوند فایل ها tar.gz یا tar.bz2 است.

آموزش اکسترکت کردن فایل های موجود در tar.gz یا .tar.bz2 در لینوکس

دستور mget از Wildcards پشتیبانی می کند. به عنوان مثال برای دانلود کردن تمام فایل هایی که پسوندشان c است، می توانید دستور زیر را اجرا کنید. در واقع حرف * به معنی هر نام و عبارتی است.

mget *.c

برای اطلاعات بیشتر در مورد Wildcards و Regex یا عبارت های منظم که در برنامه نویسی و بسیاری امور، کاربرد گسترده دارد، به مقاله ی زیر مراجعه فرمایید و مثال ها را بررسی کنید:

آموزش اکسترکت کردن فایل های موجود در tar.gz یا .tar.bz2 در لینوکس

آموزش کار با دستور rm در لینوکس برای حذف کردن فایل و فولدر

آپلود فایل روی سرور FTP با دستور ftp لینوکس

و اما حالت برعکس یعنی آپلود فایل از سیستم لینوکسی روی سرور از طریق ترمینال لینوکس: برای این مهم می بایست از دستور put استفاده کنید و پس از آن نام فایل را بنویسید.

دقت کنید که سطح دسترسی حساب کاربری شما در سرور FTP، محدود به خواندن داده نباشد و در واقع دسترسی نوشتن یا Write نیز داشته باشید.

به دستور زیر توجه کنید که فایلی به اسم Songs.tar.gz را روی سرور FTP آپلود می کند:

put Songs.tar.gz

پس از تکمیل فرآیند، گزارشی از حجم فایل و زمان انتقال فایل و سرعت متوسط آپلود نمایش داده می شود.

برای آپلود کردن تعدادی فایل در یک مرحله نیز می توانید از دستور mput استفاده کنید که مشابه mget است. این دستور هم قبل از آپلود کردن هر فایل، پیام تأیید نمایش می دهد و می بایست Y یا N را فشار دهید.

در مورد mput هم استفاده از Wildcards بسیار مفید است. به عنوان مثال با دستور زیر می توانید تمام فایل هایی که پسوند odt دارند را آپلود کنید:

mput *.odt

ایجاد فولدر و تغییر فولدر با فرمان fpt

اگر دسترسی حساب کاربری شما در سرور FTP اجازه بدهد، می توانید فولدر ایجاد کنید و فولدرها را تغییر بدهید. برای این مهم می بایست از دستور mkdir استفاده کنید، درست مثل کار با فولدرها در کامپیوتر لینوکسی که در مقاله ی زیر به آن پرداختیم:

آموزش اکسترکت کردن فایل های موجود در tar.gz یا .tar.bz2 در لینوکس

برای تغییر دادن فولدر کاری، طبق معمول از فرمان cd استفاده کنید. البته حین کار با این فرمان، عبارت ftp> در ترمینال درج نمی شود و برای چک کردن اینکه در حال حاضر در کدام فولدر هستید، می توانید از دستور pwd استفاده کنید.

آشنایی با دستور pwd در لینوکس و چاپ فولدر و مسیر کاری

و اما مثالی ساده: ابتدا با فرمان زیر فولدری به اسم music در سرور FTP ساخته می شود:

mkdir music

و با دستور cd فولدر کاری به فولدری که ساخته شده تغییر می کند:

cd music

برای چک کردن صحیح بودن فولدر کاری، از دستور pwd استفاده کنید:

pwd

و در نهایت برای آپلود فایل، از دستور put استفاده می شود:

put songs.tar.gz

نتیجه را در تصویر زیر مشاهده می کنید:

برای بازگشت به فولدر بالادست فولدر فعلی می توانید به جای cd از فرمان cdup استفاده کنید که طبعاً روش سریع تری است:

cdup

دسترسی به فایل های لوکال با فرمان ftp لینوکس

حین کار با فایل و فولدرها به کمک دستور ftp برای تغییر دادن فولدر کاری در کامپیوتر فعلی می توانید از دستور lcd استفاده کنید. البته ممکن است با این دستور کمی وضعیت پیچیده و گیج کننده به نظر برسد و شاید بهتر باشد از فرمان ! استفاده کنید.

فرمان ! یک پنجره ی Shell برای چک کردن کامپیوتر لوکال باز می کند. در این پنجره می توانید هر کاری که در پنجره ی ترمینال معمولی انجام می دهید را پیاده سازی کنید و به عنوان مثال با فرمان ls، لیست فایل و فولدرها را بررسی کنید یا از دستور cd برای تغییر فولدر استفاده کنید. با وارد کردن فرمان exit نیز می توانید این پنجره را ببندید و به پرامپ ftp> برگردید و کار را دنبال کنید.

!
ls
exit

تغییر نام فایل ها با فرمان ftp

برای تغییر نام فایل ها در صورت داشتن دسترسی لازم، از فرمان rename استفاده کنید و نام فایل موردنظر و سپس نام جدید را وارد کنید. می توانید پس از تغییر نام، فرمان ls را اجرا کنید و بررسی کنید که نام فایل به درستی تغییر کرده باشد:

rename songs.tar.gz rock_songs.tar.gz
ls

دیلیت کردن فایل های سرور FTP از طریق ترمینال لینوکس

برای حذف کردن یک فایل می توانید از دستور delete استفاده کنید. فرمان mdelete نیز برای حذف تعدادی فایل کاربرد دارد و پیام تأیید نمایش می دهد. لذا می بایست از کلید Y برای تأیید و کلید N برای کنسل کردن استفاده کنید. به مثال زیر توجه کنید که فایل gc.o و سپس تمام فایل هایی که پسوند o دارند، حذف می شود:

ls
delete gc.o
mdelete *.o

آموزش کار با فرمان sftp در ترمینال لینوکس

در مثال های قبلی از آدرس آی پی 192.168 استفاده شد که در واقع آدرس آی پی سرور موجود در شبکه ی شخصی و محلی است. برای ارتباط با سرورها در فضای اینترنت و در واقع ارتباط با شبکه ی خارجی، نباید از فرمان ftp و پروتکل ناامن FTP استفاده کرد. برای این موارد از sftp استفاده کنید.

در مثال زیر تلاش می شود که با پروتکل امن sftp ارتباط با سروری به آدرس test.trebex.net برقرار شود. با توجه به اینکه اعتبار هاست در اولین کانکشن تأیید نشده، کلید Y برای تأیید ارتباط فشار داده می شود. اگر نام کاربری که در این مثال demo است، قبلاً به واسط خط دستور ارسال شده باشد، در مورد نام کاربری سوال نمی شود و صرفاً پسورد سوال می شود.

sftp demo@test.rebex.net

استفاده از sftp درست شبیه به ftp است اما تفاوت های زیر مطرح است که باید به آن دقت کنید:

• برای حذف کردن فایل های به جای دستور delete از دستور rm استفاده کنید.
• برای حذف چندین فایل به جای mdelete از فرمان rm استفاده کنید.
• برای رفتن به فولدر بالادست به جای cdup از دستور cd .. استفاده کنید.

howtogeekسیاره ی  آی تی

---

پسورد گذاشتن روی فایل های ZIP یکی از راه های اصلی حفاظت از حریم خصوصی و فایل های شخصی یا فایل های محرمانه است. در توزیعات مختلف لینوکس می توانید فایل زیپ را با دستور zip و از طریق ترمینال ایجاد کنید و همین طور اگر به پسورد نیاز باشد، می توانید با همین دستور فایل زیپ را Encrypt یا به زبان دیگر رمزگذاری کنید.

در این مقاله به روش رمزگذاری فایل های زیپ از طریق ترمینال Linux می پردازیم.

ایجاد فایل زیپ دارای پسورد در لینوکس با دستور zip

آپشن -e یکی از آپشن های فرمان zip است که رمزگذاری را فعال می کند. در واقع اگر از این آپشن استفاده کنید، از شما خواسته می شود که پسوردی تایپ کنید و پس از زدن Enter نیز یک بار دیگر پسورد سوال می شود تا اشتباهی رخ ندهد.

به عنوان مثال اگر بخواهید فایل زیپ با عنوان source_code ایجاد کنید و تمام فایل و فولدرهای پوشه ای به اسم work را در آن به صورت فشرده قرار بدهید، می بایست فرمان زیر را اجرا کنید:

zip -e -r -q source_code work/

در دستور فوق آپشن -r برای فشرده سازی تمام فایل و فولدرهای داخل پوشه ی work و آپشن -e نیز برای رمزگذاری اضافه شده است. نتیجه ی اجرای فرمان فوق این است که پیام Enter password در ترمینال ظاهر می شود. پسورد موردنظر را تایپ کنید و Enter را فشار دهید. در ادامه پیام Verify password ظاهر می شود و می بایست یک بار دیگر رمز عبور را وارد کنید.

برای آشنایی بیشتر با آپشن های دستور zip به مقاله ی زیر مراجعه کنید:

آموزش زیپ کردن فایل و فولدر در لینوکس با دستور zip

اضافه کردن پسورد روی فایل زیپ با فرمان zipcloak

اگر فایل زیپ از قبل موجود است و بدون رمز است، نیازی به زیپ کردن مجدد فایل ها نیست بلکه می توانید از ابزاری به اسم zipcloak برای افزودن پسورد استفاده کنید. این ابزار از طریق ترمینال اجرا می شود و کافی است آدرس و نام فایل زیپ را پس از آن وارد کنید. با زدن کلید Enter، رمز عبور از شما سوال می شود. البته برای جلوگیری از اشتباه می بایست رمز عبور را دو مرتبه تایپ کنید.

توجه کنید که zipcloak مثل zip در همه ی توزیعات لینوکس نصب نشده است و بسته به توزیع مورداستفاده، می بایست با اجرای دستوری ساده، این ابزار را نصب کنید. برای اطلاعات بیشتر به مقاله ی آموزش کار با فرمان zip مراجعه کنید:

آموزش زیپ کردن فایل و فولدر در لینوکس با دستور zip

به عنوان مثال اگر در فولدر کاری فعلی یک فایل زیپ با نام source_code.zip وجود داشته باشد، با اجرا کردن فرمان زیر می توانید آن را رمزگذاری کنید:

zipcloak source_code.zip

دقت کنید که اگر فایل موردنظر در فولدر کاری فعلی وجود نداشته باشد، می بایست آدرس کامل را وارد کنید یا از دستور cd برای تغییر پوشه ی کاری استفاده کنید.

 

چند تکه کردن فایل زیپ با دستور zipsplit

ابزاری به اسم zipsplit هم از طریق ترمینال اجرا می شود و کاربرد آن تبدیل کردن یک فایل زیپ به چند تکه است. در واقع اگر بخواهید فایل حجیمی را از طریق Gmail یا پیام رسان هایی مثل واتس اپ ارسال کنید و محدودیت حجم فایل مطرح باشد، می توانید از روش چند تکه کردن فایل زیپ استفاده کنید. گیرنده می تواند این تکه ها حین اکسترکت کردن فایل ها، یکی کند.

این ابزار هم به صورت پیش فرض در تمام توزیعات لینوکس نصب نشده است و باید مثل ابزار zipcloak نصب شود.

برای تقسیم کردن فایل زیپ به چند بخش، از آپشن -n پس از فرمان zipsplit استفاده کنید. حجم هر بخش را پس از آپشن -n تایپ کنید و در نهایت نام فایل زیپ را ذکر کنید. دقت کنید که حجم هر تکه می بایست بر حسب بایت باشد. به عنوان مثال 102400 معادل 100 کیلوبایت است.

zipsplit -n 102400 source_code.zip

نتیجه ی اجرای فرمان فوق، تقسیم شدن فایل source_code به بخش های 100 کیلوبایتی است و نام این تکه ها در ترمینال لیست می شود:

howtogeekسیاره ی  آی تی