بهترین قرص خواب برای هواپیما

تیتربرتر؛ هر کاری قوانین مربوط به خودش را دارد مسافرت با هواپیما نیز همانند مسافرت با وسایل نقلیه دیگر بایدآن اصول و قواعد رعایت شود تا بتوان سفری امن و با سلامتی کامل داشته باشیم. 

داروهای مضر برای سفر هوایی

کسانی که قصد رفتن به سفر با هواپیما دارند باید قبل از آن بدانند که مصرف چه قرص و داروهایی قبل و در حین پرواز برای سلامتی مضر است.
باید هر همه ی کسانیکه می خواهند با هواپیما به مسافرت بروند نکاتی قبل از سفر بدانند یعنی دو ساعت قبل از پرواز باید در فرودگاه حضور داشته باشیم ، همراه بردن مواد مایع بیش از 100 میلی لیتر در کیف دستی خود به داخل هواپیما و همچنین همراه داشتن چاقو نیز ممنوع است و غیره ، اما آیا می ‎دانستید هنگامی که در هواپیما هستید، خوردن چه داروهایی مجاز و چه داروهایی غیر مجاز است ؟ 
به گفته پزشکان مصرف برخی از دارو ها در هنگام پرواز ممکن است سلامتی فرد را به خطر بی‎اندازد . مسافرت هوایی ممکن است برای برخی از افراد بسیار ناخوشایند باشد زیرا ممکن است دچار گرفتگی شدید عضلات شوند و میزان اکسیژن در هواپیما معمولا کمتر از حد معمول است و به دلیل کمبود رطوبت در هوا ممکن است دچار خشکی پوست شوند .
شرایط موجود در هواپیما می ‎تواند خطر ترومبوز ورید عمقی (DVT) را افزایش دهد که نوعی لخته شدن خون در رگ های بدن، به ویژه در پا ها است و این امر در برخی موارد جدی، می ‎تواند باعث انسداد جریان خون به قلب ، ریه ها و یا مغز شود و باعث حمله قلبی، آنوریسم و یا سکته مغزی خواهد شد و احتمال بروز این اتفاق معمولا 1 در هر 5944 پرواز است و بنابراین احتمال بروز این خطر بسیار اندک است اما لازم است دارو هایی که احتمال بروز این خطرات را افزایش می ‎دهند را بشناسید تا بتوانید از وقوع این حوادث پیشگیری کنید که در این قسمت از سلامت نمناک به آن ها اشاره خواهیم کرد .

داروهای ضد اضطراب

 
برخی از افراد از سفرهای هوایی نفرت دارند. تصور پرواز کردن در ارتفاع بالا آنان را مضطرب می سازد. گاهی اوقات شرایط به گونه ای می شود که مصرف داروهای ضد اضطراب به این افراد توصیه می شود.
با این حال برخی کارشناسان معتقدند که داروهای ضد اضطراب مانع از آن می شود فرد به پرواز کردن با هواپیما عادت کند. همچنین نسبت به حرکات و صداهای داخل هواپیما و تکان های آن حساس تر می شود و حافظه فرد تحت تاثیر قرار می گیرد.

مطالب مرتبط: 

راه های درمان سرماخوردگی در خانه

راه های خلاص شدن از شر حساسیت های فصل پاییز

داروهای هورمونی

سفر هوایی می تواند ناخوشایند باشد چراکه باعث می شود فرد دچار گرفتگی شده و همچنین سطح اکسیژن از میزان طبیعی پایین تر است  و در عین حال به دلیل کمبود رطوبت در هوا، بدن به سرعت دچار از دست رفتن آب می شود. همچنین در حین پرواز احتمال اینکه فرد دچار ترومبوز سیاهرگی عمقی شود، افزایش پیدا می کند. این عارضه اغلب در پاها اتفاق می افتد و در موارد جدی خون لخته شده به سمت قلب، ریه ها یا مغز حرکت می کند.
احتمال لختگی خون در حین پرواز بسیار پایین است اما باید توجه داشت برخی از داروها این خطر را بیشتر می کنند به همین دلیل بهتر است در صورت امکان از مصرف آن ها خودداری کرد.
برخی از قرص های ضد بارداری در زنان تا حدودی خطر لختگی خون را افزایش می دهد. همچنین استروژن و دیگر درمان های هورمونی نازایی هم می توانند در بروز این مشکل نقش داشته باشند.

داروهای خواب آور

برخی از افراد برای خوابیدن در حین پرواز مشکل دارند. بنابراین، مصرف داروهای خواب آور به خصوص در سفرهای طولانی محتمل ترین گزینه است. هر چند، متاسفانه این داروها خطر ترومبوز سیاهرگی عمقی را افزایش می دهد.
همچنین افراد سیگاری، مبتلا به اضافه وزن، زنان باردار یا افرادی که به تازگی تحت عمل جراحی قرار گرفته اند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این عارضه هستند.

آنتی هیستامین ها

برخی از افراد به جای قرص های خواب آور از آنتی هیستامین مصرف می کنند. همچنین والدین ترجیح می دهند برای آرام نگه داشتن فرزندشان در حین پرواز از این دارو استفاده کنند. هرچند، این کار پیشنهاد نمی شود زیرا گاهی اوقات نتیجه عکس دارد و کودک را بیش فعال می کند. همچنین ممکن است تاثیر نامطلوب روی تنفس داشته باشد.

راه های پیشگیری:

اگر سفر طولانی در پیش دارید، حتماً روز قبل به مقدار کافی استراحت کنید و بخوابید و روز اول رسیدن به مقصد را در مکان های باز سپری کنید، زیرا تابش نور خورشید به بدن شما نشان می دهد که اکنون زمان بیداری است و به مرور ساعت بیولوژیکی بدن شما براساس محیط جدید شکل می گیرد. ورزش را فراموش نکنید و از خوردن و آشامیدن بیش از اندازه بپرهیزید. در سفر به غرب، از 3 روز پیش از سفر، 1 ساعت دیرتر از همیشه بخوابید و 1 ساعت دیرتر بیدار شوید. در سفر به شرق، از 3 روز پیش از سفر، 1 ساعت زودتر از همیشه بخوابید و 1 ساعت زودتر بیدار شوید. یکی از داروهایی که بدون نسخه از داروخانه قابل دسترسی است، ملاتونین است.
این ماده که در واقع هورمون داخلی بدن است، به هورمون خواب معروف است. ملاتونین هورمونی است که نقش اساسی در مقابل Jetlag دارد. بعد از غروب آفتاب، هوا رو به تاریکی می رود و باعث می شود که هیپوتالاموس، ملاتونین را آزاد کند. ملاتونین وقتی آزاد شد، به خواب می رویم. می توان از ملاتونین هر شب، به وقت کشور مقصد، برای بهبود سریع تر این عارضه استفاده کرد. سعی کنید بدون استفاده از قرص های خواب آور و آرام بخش اعصاب بخوابید، اما گر نمی توانید خواب آرامی داشته باشید 2 تا 3 شب اول از این داروها استفاده کنید. اما اگر بیشتر از 2 تا 3 روز استفاده کنید، ممکن است بدن شما به این قرص ها عادت کند و بعدها خوابیدن بدون مصرف آنها مشکل شود.

اگر گوش هایتان کیپ می شود، قدامات زیر را انجام دهید:

مرحله اول: سوراخ های بینی خود را با دستتان بسته نگه دارید.
مرحله دوم: با دهانتان دم عمیقی انجام داده و هوا را در سینه خود حبس کنید.
مرحله سوم: دهان خود را ببندید و با استفاده از عضلات دهان خود سعی کنید هوا را از بینی خارج کنید، به طوری که با مقاومت انگشت شست و اشاره خود روبرو شوید. وقتی که صدای تق بلندی را بشنوید نشان دهنده این است که عمل شما موفقیت آمیز بوده است.
امیدوارم با این راهنمایی ها سفر راحت و بدون دردسری را تجربه کنید.

آنچه دیگران می خوانند:

داروی کرونا !

 کرونا بی خطر است یا خطرناک؟

گردآورنده: علی اکبر رضایی

داروهای خواب آور بدون نسخه می توانند برای درمان بی خوابی و سایر مشکلات دیگر مورد استفاده قرار گیرند. ما در این مقاله سلام دنیا، درباره قرص های خواب آور بدون نسخه؛ معرفی انواع قرص های خواب آور بدون نسخه، عوارض آن و موارد دیگر صحبت کردیم. با ما همراه باشید.
نکته: مطالبی که در این صفحه درج شده است به هیچ عنوان نباید به عنوان توصیه های پزشکی و یا به عنوان توصیه ای برای مصرف هر داروی خاصی در نظر گرفته شوند. همیشه قبل از مصرف هر گونه داروی جدیدی و یا تغییر در دوز های فعلی داروی خود با پزشک خود مشورت لازم را به عمل بیاورید.
عده زیادی از افراد برای اینکه هر چه سریعتر به خواب بروند و یا استراحت کافی را در طول روز داشته باشند، از قرص های خواب آور استفاده می کنند. بعضی از دارو های خواب آور، مانند آنتاگونیست های گیرنده اورکسین و بنزودیازپین ها، نیاز به تجویز پزشک دارند و برخی دیگر نه.

داروهای خواب آور بدون نسخه پزشک

شما می توانید از میان ده ها نام تجاری مختلف یکی را انتخاب کنید. اکثر داروهای خواب بدون نسخه بر اساس ترکیب شیمیایی شان در یکی از دسته های زیر قرار می گیرند. همیشه قبل از مصرف داروی خواب چه نیاز به نسخه داشته باشد یا نه، با پزشک خود مشورت لازم را انجام دهید.

داروی خواب آور بدون نسخه: ملاتونین

ملاتونین هورمونی است طبیعی که در غده پینه آل مغز تولید و ترشح می شود. در طول روز، شبکیه ها حضور دائم نور طبیعی را حس می کنند و به مغز سیگنال های لازم، برای ترشح هورمون هایی مانند کورتیزول که احساس بیداری و هوشیاری را در ما افزایش می دهد را ارسال می کنند.
هرچه به عصر و شب نزدیک تر می شویم نور طبیعی روز هم به همان مصداق کم تر می شود، پس با این تفاسیر غده پینه آل سیگنال هایی را برای ترشح ملاتونین که باعث می شود احساس خستگی و آرامش لازم را بکنید دریافت می کند. برخی از عوامل (همچون قرار گرفتن در معرض نور در هنگام عصر مغز را گیج می کند و باعث می شود که مغز فکر کند باید شما را بیدار نگه دارد) مانع و یا حتی باعث کاهش تولید ملاتونین در بدن شما می شود.

حتما بخوانید: آیا مصرف هر شب ملاتونین بی خطر است؟

برای افزایش سطح ملاتونین پایین در بدن، برخی از افراد از مکمل های ملاتونین استفاده می کنند. این مکمل ها می توانند از حیوانات، میکروارگانیسم ها و یا اغلب از اجزای مصنوعی ساخته شوند. ملاتونین برای شرایط خاصی توصیه و یا تجویز می شود. این نوع از شرایط خاص می تواند شامل اختلالات خواب ریتمی شبانه روزی که سطح ملاتونین شما را کاهش می دهد (مانند اختلال تاخیری فاز خواب و بیداری یا اختلال در شیفت کاری) و همچنین برخی اختلالات خواب در کودکان، شود.
ملاتونین همچنین نیز می تواند علائم را برای مسافرانی که جت لگ (بی خوابی و ناراحتی ناشی از مسافرت طولانی با هواپیما) را تجربه می کنند بهبود ببخشد. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) ملاتونین را به عنوان یک مکمل غذایی طبقه بندی کرده است. این را هم باید اضافه کنم که به گفته برخی از پزشکان، ملاتونین برای برخی افراد خطر آلرژی را به همراه دارد. افراد مبتلا به صرع و کسانی که از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنند هم نیز باید در حین مصرف ملاتونین تحت نظارت پزشکی قرار گیرند تا از تداخلات دارویی خطرناک جلوگیری شود.

داروی خواب آور بدون نسخه: دیفن هیدرامین

دیفن هیدرامین یک نوع آنتی هیستامین مورد تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده می باشد که معمولا با نام تجاری بنادریل به بازار عرضه می شود و به فروش می رسد. این دارو در طیف های گسترده ای از داروهای تسکین دهنده درد و یا کاهش تب با نام تجاری OTC (بدون نسخه) ، از جمله Advil PM، Excedrin PM، Nytol، Tylenol PM، و ZzzQuil یافت می شود.
داروهایی که شامل دیفن هیدرامین می شوند می توانند به عنوان خواب آور هم توصیه و یا تجویز شوند. اثربخشی دیفن هیدرامین به عنوان یک داروی خواب آور، بحثی است که هنوز جای صحبت دارد. برخی از مطالعات دوز توصیه شده 50 میلی گرمی را برای شرکت کنندگان خود تجویز کرده بودند. نتایج این مطالعات نشان داد که بهبود خواب در بهترین حالت محدود بود.
از طرفی دیگر این را هم باید بدانید که دیفن هیدرامین مصرف شده در شب با اختلالات روانی حرکتی و کاهش بیداری در روز بعد همراه بوده است. برخی از مطالعات نشان داده اند که تعداد نسبتا زیادی از افراد مسن می توانند به طور مکرر و مداوم داروهای دیفن هیدرامین را برای درمان بی خوابی یا مراقبت از خود مصرف کنند. افراد مسن به دلیل داشتن بیماری هایی زمینه ای مانند فشار خون بالا، دیابت، بیماری قلبی و سکته در معرض خطر خواب ناکافی یا با کیفیت پایین تری قرار دارند.
افراد مسن تقریباً 35٪ از داروهای بدون نسخه را در ایالات متحده مصرف می کنند و 12٪ از بزرگسالان 65 سال و بالاتر از قرص های خواب بدون نسخه را استفاده می کنند. مصرف مکرر این نوع از داروها می تواند برای افراد مسن مشکل آفرین باشد زیرا متابولیسم ما که نیمه عمر داروها را افزایش می دهد و اثرات آنها را طولانی می کند، با افزایش سن کاهش می یابد. نوجوانان و بزرگسالان هم نیز باید در مصرف دیفن هیدرامین احتیاط کنند.
سازمان غذا و داروی ایالات متحده هشدار می دهد که دوزهای بالاتر از حد توصیه شده دیفن هیدرامین می تواند منجر به بیماری هایی جدی از جمله تشنج، حمله قلبی، کما و حتی مرگ شود. در سال های اخیر، بسیاری از جوانان پس از مصرف مقادیر زیاد دیفن هیدرامین به عنوان بخشی از چالش بنادریل که از طریق پلتفرم های رسانه های اجتماعی تبلیغ شده بود، در بیمارستان ها بستری شدند.

داروی خواب آور بدون نسخه: دوکسیلامین

مانند دیفن هیدرامین، دوکسیلامین (یا همان سوکسینات داکسیلامین) هم یک آنتی هیستامین نسل اول است که می تواند اثرات آرام بخش را در بدن به وجود بیاورد. از دوکسیلامین می توان به عنوان یک درمان کوتاه مدت برای بی خوابی و یا با داروهای ضداحتقان برای کاهش علائم سرماخوردگی مانند عطسه یا گرفتگی بینی استفاده کرد.
این دارو با نام های تجاری Unisom SleepTabs، Medi-Sleep، و Good Sense Sleep Aid به بازار عرضه می شود و به فروش می رسد. این دارو همچنین می تواند یک ماده فعال در داروهای تسکین دهنده درد و تب هم باشد. اگر برای بی خوابی، دوکسیلامین را مصرف می کنید و علائم بی خوابی شما باز هم بیش از دو هفته همین جوری باقی ماند، باید در مورد سایر گزینه های دارویی با پزشک خود صحبت کنید.

حتما بخوانید: برای خواب راحت چه دمنوشی بخوریم

به همین ترتیب، در صورت ادامه علائم، مصرف دوکسیلامین برای سرفه و سرکوب سرماخوردگی هم نباید بیش از هفت روز به طول بی انجامد. تا به امروز، 31 تداخل دارویی عمده با دوکسیلامین – از جمله آسپرین و استامینوفن – شناسایی شده است. همانند دیفن هیدرامین، مطالعات نشان داده است که سالمندان اغلب این داروها را به صورت مکرر مصرف می کنند. این عمل خود می تواند منجر به مشکلاتی در سلامتی، به خصوص اگر فرد به طور منظم الکل مصرف کند، شود.

بهترین قرص خواب گیاهی

داروی خواب آور بدون نسخه: والرین (سنبل الطیب)

سنبل الطیب گیاهی است که به عنوان یک مکمل غذایی به بازار عرضه می شود و تحت عنوان ریشه سنبل الطیب به فروش می رسد. این دارو اغلب در آرام بخش های خفیفی که برای درمان بی خوابی و اضطراب مورد استفاده قرار می گیرند، یافت می شود. عملکرد و کارایی سنبل الطیب هنوز هم به طور کامل شناخته نشده است.
محققان معتقدند که این دارو با گیرنده های GABA، سروتونین و آدنوزین تداخل دارد. تا به امروز شواهدی مبنی بر اینکه سنبل الطیب یک درمان موثر برای بی خوابی است یا نه، پیدا نشده است. استفاده از دوزهای بالای سنبل الطیب در شب به خواب آلودگی صبحگاهی نسبت داده شده است. ولی خوب از طرفی به نظر نمی رسد که دوز استاندارد 600 میلی گرم باعث ایجاد مشکلاتی در زمان هایی همچون انجام کار ها، هوشیاری یا تمرکز شود.
اثرات سنبل الطیب بر جنین و نوزادان متولد نشده نیاز به مطالعات بیشتر دارد. پس بنابراین زنان باردار یا مادران شیرده نباید از سنبل الطیب – مگر اینکه تحت نظارت پزشک خود باشند – مصرف کنند. در مورد کودکان زیر 3 سال هم نیز همین امر صدق می کند. علاوه بر همه ی این تفاسیر، سنبل الطیب می تواند با سایر داروهای خواب تداخل داشته باشد و حتی در روز بعد هم باعث ایجاد حالت خواب آلودگی در شما شود.

آشنایی با عوارض جانبی داروهای خواب آور

عوارض جانبی داروهای خواب آور بدون نسخه به عوامل خاصی مانند دوز و فردی که آنها را مصرف می کند بستگی دارد.

عوارض داروی خواب آور بدون نسخه ملاتونین

عوارض جانبی ملاتونین: افسردگی، سرگیجه، شب ادراری، خواب آلودگی بیش از حد در طول روز، سردرد و حالت تهوع

تداخلات با سایر داروها: 7 تداخل متوسط

حتما بخوانید: علت سردرد همراه با حالت تهوع و چشم درد

عوارض داروی خواب آور بدون نسخه دیفن هیدرامین

عوارض جانبی دیفن هیدرامین: سرگیجه، اختلال در هماهنگی، درد اپی گاستر و غلیظ شدن ترشحات برونش

تداخلات با سایر داروها: 28 تداخل عمده، از جمله استامینوفن

عوارض داروی خواب آور بدون نسخه دوکسیلامین

عوارض جانبی دوکسیلامین: سرگیجه، خواب آلودگی، غلیظ شدن مخاط در بینی یا گلو و خشکی دهان، گلو و بینی

تداخلات با سایر داروها: 31 تداخل عمده، از جمله استامینوفن و آسپرین

عوارض داروی خواب آور بدون نسخه سنبل الطیب

عوارض جانبی سنبل الطیب: سردرد، ناراحتی معده، اختلال عملکرد شناختی، خشکی دهان، احساس هیجان یا ناراحتی، خواب های عجیب و غریب و خواب آلودگی در طول روز

تداخلات با سایر داروها: 3 تداخل عمده، از جمله سدیم اکسیبات و بوپرنورفین

سخن آخر

افراد مبتلا به بی خوابی و یا سایر مشکلات مربوط به خواب می توانند با مصرف یکی از این داروها به نتیجه برسند. با این حال، مانند سایر داروها، باید احتیاط لازم را بکنید و قبل از مصرف هر نوع از داروهای خواب آور بدون نسخه با پزشک خود صحبت کنید. پزشک به شما کمک می کند تا عوارض جانبی و تداخلات دارویی و همچنین نیز گزینه های درمانی جایگزینی را که می توانند به شما کمک کنند را بشناسید.

مقالات مرتبط:

علت بی خوابی شبانه چیست
درمان بی خوابی در طب سنتی

گاهی اوقات که استرس همهٔ وجودتان را فرا می گیرد، در سفر هستید یا با مشکلات دیگری در زندگی دست وپنجه نرم می کنید، خوابیدن سخت می شود. مشغول بودن فکر، طولانی بودن ساعات کاری، احساس عذاب وجدان و … می توانند دلایل بی خوابی باشند و اگر این مشکل طولانی مدت شود، ممکن است روی عملکرد روزانه ی شما تأثیر بگذارد. استفاده از قرص خواب با مشورت پزشک می تواند یکی از راه حل های درمان این مشکل باشد. در این مقاله چطور شما را با درمان بی خوابی، انواع قرص خواب آور و نکات مربوط به نحوهٔ مصرف آن ها، انواع قرص ها و داروهای ضد افسردگی آرام بخش و عوارض قرص خواب آشنا خواهیم کرد.

آیا بی خوابی درمان دارد؟

در پاسخ به این پرسش باید گفت که بله، بی خوابی درمان دارد. به کمک درمان های شناختی می توان متوجه تغییرات رفتاری ناشی از بی خوابی در افراد شد و از این طریق، بی خوابی مداوم را درمان کرد. ورزش کردن مداوم، داشتن برنامهٔ خواب مشخص، استراحت نیم روزی (چُرت زدن کوتاه مدت) و پرهیز از مصرف کافئین می تواند به درمان بی خوابی کمک شایانی بکند. در برخی از موارد هم نیاز به مصرف انواع قرص خواب به وجود می آید.

اطلاعات موردنیاز برای مصرف انواع قرص خواب آور

مصرف انواع قرص خواب باعث راحت تر خوابیدن یا افزایش مدت خواب می شود. در برخی از افراد هم این دو مورد به صورت هم زمان رخ می دهد. مزایا و مضرات مصرف انواع قرص های خواب با یکدیگر متفاوت است. پزشک برای تجویز قرص خواب باید:

با پرسش از بیمار از الگوی خواب او آگاهی پیدا کند؛

آزمایش هایی برای اطمینان از وجود یا عدم وجود سایر مشکلات پزشکی انجام بدهد؛

دربارهٔ مدت، شیوهٔ مصرف، و اَشکال داروی خواب با بیمار صحبت کند؛ مثلا اینکه داروی خواب به شکل قرص، اسپری دهانی یا قرص حل شدنی باشد.

با هدف تعیین فواید و عوارض جانبی قرص خواب، آن را به صورت موقتی برای بیمار تجویز کند؛

در صورت اثرگذار نبودن قرص قبلی، بعد از پایان دورهٔ مصرف دربارهٔ سوابق تغییر قرص خواب از بیمار سؤال کند؛

قرص های ژنریکی را که نسبت به برندهای معروف کم هزینه تر هستند بررسی و به بیمار معرفی کند.

آشنایی با انواع قرص خواب آور

داروی خواب
کمک به افزایش مدت خواب
خواب آور
ایجاد وابستگی در بیمار

دوکسپین (سیلنور)
●

استازولام
●
●
●

اسزوپیکولن (لونستا)
●
●
●

راملتئون (روزرم)

●

تمازپام (رستوریل)
●
●
●

تریازولام (هالسیون)

●
●

زالپلون (سوناتا)

●
●

زولپیدم (آمبین، ادلوآر، اینترمزو، زولپیمیست)

●
●

زولپیدم برای مصرف بلندمدت (آمبین. سی .آر)
●
●
●

سوورکسانت (بلسومرا)
●
●
●

1. بنزودیازپین

این دسته از قرص های خواب آور که شامل امازپام، تریازولام و… هستند به رفع اختلالات خواب مانند راه رفتن در خواب یا کابوس  دیدن کمک می کنند. اما باید مراقب عوارض آنها مانند خواب آلودگی در طول روز و اعتیادی که به همراه می آورند هم باشید.

2. دوکسپین (سیلنور)

این قرص هم با مسدود کردن گیرنده های هیستامین به خواب بهتر کمک می کنند. تنها در صورتی از این قرص استفاده کنید که فرصت 7 تا 8 ساعت خوابیدن را داشته باشید.

3. اسزوپیکلون (لونستا)

این قرص هم باعث می شود که زود به خواب بروید. تحقیقات نشان می دهد که افراد با مصرف این قرص حدود 7 تا 8 ساعت به خواب می روند. تنها زمانی از این قرص استفاده کنید که امکان استراحت و خواب کافی به میزان 7 تا 8 ساعت برایتان وجود داشته باشد. زیرا در غیر این صورت، گیجی و خواب آلودگی در روز بعد به سراغ تان خواهد آمد. به خاطر عوارض جانبی محتملی که اسزوپیکلون دارد، سازمان غذاودارو، شروع مصرف را از 1 میلی گرم بیشتر پیشنهاد نمی کند.

4. راملتئون (روزرم)

عملکرد این قرص خواب با موارد دیگر متفاوت است. راملتئون به جای تأثیر روی اعصاب مرکزی، روی چرخهٔ بیداری اثر می گذارد. این قرص برای افرادی که برای به خواب رفتن دچار مشکل می شوند، بسیار مناسب است. راملتئون را می توان در بلندمدت مصرف کرد و وابستگی و اعتیاد هم به همراه ندارد.

5. سوورکسانت (بلسومرا)

این قرص هم باعث انسداد عملکرد هورمونی می شود که علت بیداری و بی خوابی است. سوورکسانت در روز بعد از مصرف، کمی خواب آلودگی ایجاد می کند، اما برای به خواب رفتن و بیدار نشدن در حین خواب مؤثر است.

6. زالپلون (سوناتا)

در میان انواع قرص خواب جدید، مدت ماندگاری زالپلون در بدن از همه کمتر است. یعنی به خوابیدن بدون قرص کمک می کند و به عنوان محرکی برای به خواب رفتن استفاده می شود. مثلا اگر ساعت 2 نیمه شب شده است و هنوز بیدار هستید، بهتر است از این قرص استفاده کنید. صبح روز بعد هم دچار خواب آلودگی نخواهید شد. اما اگر می خواهید در طول شب بیدار شوید، مصرف این قرص گزینهٔ خوبی نیست.

7. زولپیدم (آمبین، ادلوآر، اینترمزو، زولپیمیست)

این قرص ها هم خواب آورند. آمبین سی .آر یکی از انواع رایج این قرص در بازار است که به شما کمک می کند به رختخواب رفته و مدت طولانی تری در خواب باشید. تأثیر این نوع از قرص های خواب، مدتی طولانی در بدن باقی می مانند. به همین خاطر بعد از مصرف این قرص ها نباید کارهایی نظیری رانندگی انجام داد. فقط زمانی زولپیدم را مصرف کنید که مطمئن هستید امکان خوابیدن به مدت 7 تا 8 ساعت برایتان وجود دارد. سازمان غذاوداروی آمریکا، این قرص را در قالب اسپری و با نام زولپیمیست به بازار عرضه کرده است.

8. داروهای کمکی بدون نسخه برای خواب

بیشتر قرص های خواب، آنتی هیستامین هستند. هیچ شواهدی مبنی بر مفید بودن آنها برای رفع بی خوابی وجود ندارد. ضمن اینکه روز بعد از مصرف، خواب آلودگی به همراه می  آورند. این داروها بدون نسخه به فروش می رسند، اما اگر داروهای دیگری مثل داروی سرماخوردگی یا حساسیت مصرف می کنید، امکان دارد سهوا میزان آنتی هیستامین در بدن تان زیادتر از حد لازم شود.

عوارض جانبی انواع قرص خواب چیست؟

همیشه قبل از مصرف قرص های خواب باید دربارهٔ عوارض جانبی آنها از پزشک سؤال کنید. بنا به نوع قرصی که مصرف می کنید، ممکن است عوارض جانبی مختلفی نظیر موارد زیر برایتان پیش آید:

سرگیجه و منگی که موجب افتادن فرد بر زمین می شود؛

سردرد؛

مشکلاتی در دستگاه گوارش مثل اسهال و تهوع؛

خواب آلودگی طولانی مدت در اثر مصرف قرص های خوابی که برای طولانی شدن مدت خواب استفاده می شوند؛

واکنش های آلرژیک و حساسیت های شدید؛

مشکلاتی در عملکرد روزانه و حافظه؛

مشکلاتی در رانندگی و غذا خوردن به واسطهٔ عدم بیداری و هوشیاری کامل.

انواع قرص های ضد افسردگی با خاصیت آرام بخشی را بشناسید

گاهی اوقات، داروهای ضد افسردگی با دُزهای مصرفی پایین می توانند به رفع مشکلات بی خوابی کمک کنند. هر چند که عموم مردم به خاطر این کاربرد داروهای افسردگی، به طور گسترده از آن استفاده می کنند، اما سازمان جهانی غذاوداروی آمریکا، قرص های ضدافسردگی را برای رفع بی خوابی مجاز اعلام نکرده است. اگر بی خوابی یکی از عوارض افسردگی و اضطراب باشد، مصرف قرص های افسردگی به رفع هر دو مشکل به طور هم زمان کمک خواهد کرد. مثال هایی از قرص های ضدافسردگی به شرح زیر است:

آمی تریپتیلین (Amitriptyline)؛

میرتازاپین یا رمرون (Mirtazapine)؛

تارزودون (Trazodone).

عوارض جانبی قرص های ضد افسردگی با خاصیت آرام بخشی چیست؟

قرص های ضدافسردگی با خواص آرام بخشی هم دارای عوارض جانبی هستند:

سرگیجه و مَنگی؛

سردرد؛

خواب آلودگی دائمی؛

خشکی دهان؛

حالت تهوع؛

ضربان قلب نامنظم؛

افزایش وزن؛

اختلال در حافظه و کارهای روزانه؛

یبوست.

نکات مراقبتی دربارهٔ مصرف قرص های خواب  چیست؟

مصرف انواع قرص خواب با نسخه و در مواردی قرص های خواب بدون نسخه، مانند قرص های ضدافسردگی می توانند موجب خطراتی برای افراد باردار، شیرده یا افراد مسن تر بشوند. افتادن از تخت و سقوط بر زمین در اثر مصرف قرص های خواب آور از جمله مشکلات رایجی است که برای افراد پیش می آید. برای ممانعت از بروز مشکلاتی از این دست، پزشکان معمولا برای افراد مسن، مقدار مصرف یا دُز کمتری تجویز می کنند.
بیماری های کلیوی، فشار خون پایین، کَژآهنگی یا آریتمی قلب، سابقهٔ تشنج و …، باعث ایجاد محدودیت در انتخاب  قرص های خواب آور می شوند. حتی ممکن است، داروهایی که پزشک تجویز می کند یا داروهای خواب آوری که برای کمک به رفع بی خوابی روانهٔ بازار می شوند نیز با داروهای مصرفی دیگر فرد، تداخل داشته باشند. بعضی از انواع قرص خواب هم با خود، اعتیاد و وابستگی به همراه می آورند؛ پس باید هنگام مصرف از دستورات پزشک تبعیت شود.

مصرف قرص خواب چگونه است؟

اگر تلاش هایتان برای رفع بی خوابی نتیجه ای به همراه نداشته است، استفاده از انواع قرص خواب با نسخه هم می تواند یک راه چاره باشد. فقط باید هنگام مصرف آنها به نکات زیر توجه کنید:

معاینهٔ پزشکی

قبل از مصرف قرص خواب، بهتر است برای معاینه ای کلی به پزشک مراجعه کنید. اغلب، پزشکان می توانند دلایل خاص دچار شدن به بی خوابی را تشخیص بدهند. درصورتی که بیش از چند هفته از مصرف قرص خواب تان می گذرد، دربارهٔ شیوهٔ اثربخشی دارو با پزشک مشورت کنید.

مطالعهٔ دستورالعمل مصرف قرص خواب

با مطالعهٔ شیوهٔ مصرف دارو باید از شیوه و زمان مصرف کاملا اطلاع پیدا کنید. عوارض جانبی مصرف هم معمولا در بروشور معرفی قرار می گیرد. در صورت وجود هرگونه ابهام باید از پزشک یا داروساز کمک بگیرید.

مصرف قرص فقط در هنگام رفتن به رختخواب

انواع قرص خواب روی هوشیاری اثر می گذارند. پس برای پرهیز از وقوع خطر، بهتر است بعد از پایان فعالیت های روزانه و در هنگام رفتن به رختخواب مصرف شوند.

مصرف قرص خواب در صورت داشتن زمان کافی برای خواب کامل

تنها در صورتی از قرص های خواب استفاده کنید که مطمئن هستید امکان خوابیدن کامل به مدت هفت تا هشت ساعت برایتان مقدور است. در غیر این  صورت بهتر است به سراغ مصرف قرص های خوابی بروید که برای خواب به مدت حداقل 4 ساعت تنظیم و تهیه شده اند. این قرص ها باعث بیدار شدن از خواب در شب می شوند.

توجه به عوارض جانبی

اگر در طول روز با مصرف قرص، حالت گیجی و خواب آلودگی دارید یا عوارض جانبی دیگری را در خود مشاهده می کنید، باید با پزشک دربارهٔ تغییر دُز مصرفی یا قطع آن مشورت کنید. شب قبل از فعالیت یا رویدادی مهم نباید از قرصی جدید استفاده کنید، زیرا نمی دانید که عوارض مصرف در روز بعد چگونه خواهد بود.

پرهیز از مصرف الکل

هیچ گاه نباید الکل و قرص های خواب را باهم مصرف کنید. عوارض مصرف هم زمان این دو ماده می تواند به شکل گیجی، سرگیجه و غش کردن ظاهر شود. ترکیب الکل با برخی داروهای خواب منجر به کندی تنفس و کُما می شود. ضمن اینکه الکل بی خوابی هم می آورد.

پیروی از نسخهٔ پزشک

برخی از انواع قرص خواب فقط برای مصرف در کوتاه مدت هستند. برای استفاده از قرص خواب با پزشک مشورت کنید و بیش از دُز تجویزشده، قرص مصرف نکنید. حتی اگر میزان دوز تجویزشده از سوی پزشک مؤثر واقع نمی شود، باز هم بدون اجازه او دست به افزایش میزان مصرف نزنید.

توجه به نکات لازم برای قطع مصرف

برای قطع مصرف انواع قرص خواب هم باید از دستورالعملی که روی جعبه نوشته شده یا پزشک به شما می گوید، کاملا پیروی کنید. برخی از انواع قرص خواب را باید به تدریج کنار گذاشت. یادتان باشد که چند روز بعد از ترک قرص ها ممکن است، بی خوابی موقتی به سراغ تان بیاید.
اگر مصرف قرص هم چاره ساز نباشد، باید از پزشک برای معرفی گزینه های دیگر کمک بگیرید.