چگونه در مک‌های جدید اپل که پردازنده‌ی اینتل ندارند! وارد مود ریکاوری شویم؟
اگر جزو فن‌بوی‌های اپل و محصولات این شرکت هستید و نمی‌توانید تحمل کنید کسی به ساخته‌های جابز توهین کند، توصیه می‌کنم همین حالا از خواندن ادامه این متن صرف نظر کنید. هر چند این متن درباره بدی‌های محصولات اپل نیست و قصد زیر سوال بردن کیفیت محصولاتی مانند آی‌فون یا آی‌پد را ندارد اما باز هم ممکن است عده‌ای از خواندنش برداشت اشتباه داشته باشند.
یک چیزهایی در دنیا هستند که وقتی خیلی معروف شدند و جوشان همه را گرفت، عیب و ایرادهایشان پنهان میشود و کسانی که خودشان وارد جو شده‌اند، قرارداد ناگفته‌ای دارند که این ایرادها را از کسانی که وارد جو نشده‌اند پنهان کنند! درست مثل خیلی از کسانی که می‌روند خارج و آن‌قدر تعریف می‌کنند که بقیه دهن‌شان آب می‌افتد و بهشت جلو چشم‌هایشان به تصویر درمی‌آید و وقتی می‌روند آن‌طرف با مشکلاتی برخورد می‌کنند که فکرش را هم نمی‌کرده‌اند.
غرض این بود که بگویم این محصولات سیب گاززده آمریکایی هم چنین داستانی دارد. من هم جزو همان کسانی هستم که بدون دانستن یک سری چیزها به سراغ اپل رفتم و بعد از وارد شدن به حلقه اپلیون تازه چشمم به روی چیزهایی باز شد که آرزو می‌کردم کاش کسی به من می‌گفت!
آی‌فون، آی‌پد و آی‌پاد تاچ جزو محصولاتی هستند که تحولی در زمینه طراحی وسایل هوشمند همراه ایجاد کردند. همه تلاش اپل بر این بود که کاربری محصولات‌اش را هر چه بیشتر کاربرپسند کند. سیاست اپل برای گذاشتن تنها یک دکمه روی گوشی آی‌فون در این راستا بود که همه بتوانند راحت با این گوشی کار کنند و دیگر از دکمه‌های متعدد و گیج‌کننده خبری نباشد. این دستاورد بسیار مهم دنیا را برای کاربران عام زیباتر کرد.
اما این حرکت اپل کاملا ظاهرسازی است. در پس این محصولات هوشمند سیاستی وجود دارد که نتیجه‌اش یک محصول ناقص‌الخلقه و پر از ایراد است. این محصول نه تنها به ساده‌تر شدن کار کاربرها کمک نمی‌کند، بلکه بعضی وقت‌ها به شعورشان هم توهین می‌کند و کاری می‌کند که کسانی که سطح متوسطی از سواد اینترنتی و رایانه‌ای نداشته باشند، نتوانند از آی‌فون‌ها و آی‌پدهایشان کار بکشند. نام این محصول «آی‌تیونز» (iTunes) است.
هر کابری که بخواهد با آی‌فون و آی‌پدش کار کند و رویشان فیلم و آهنگ و غیره بریزد ناگزیر به نصب یک نسخه از این نرم‌افزار درب و داغان است. اگر می‌خواهید از عمق فاجعه با خبر شوید کافی است جست‌وجوی کوتاهی در گوگل با عنوان I hate iTunes انجام بدهید و ببینید کاربرهای این نرم‌افزار در سرتاسر دنیا راجع به آن چه می‌گویند.
البته اگر I Like iTunes را امتحان کنید، متوجه می‌شوید جایی وجود ندارد که واقعا کاربرها آی‌تیونز را دوست داشته باشند و گوگل شما را باز هم به صفحاتی که آدم‌ها آی‌تیونز را دوست ندارند میبرد. اما حالا ببینیم این آی‌تیونز چیست و به جز ایرادهای بنیادی مثل گرفتن بی‌خود و بی‌جهت حافظه سیستم عامل، هنگ کردن‌های متعدد و واسط کاربری زشت سردرگم‌کننده‌اش چرا این‌قدر بد است؟
نقل و انتقال فایل‌ها ممنوع!
ساده‌ترین حقی که من به عنوان یک کاربر گوشی همراه به گردن شرکت سازنده دارم این است که بتوانم به راحتی فایل‌هایم را روی گوشی بریزم و جابه‌جا کنم. اپل و آی‌تیونز این حق را به کلی از من گرفته‌اند. کلا این داستان که گوشی را با کابل USB بزنم به رایانه و رویش فایل بریزم با محصولات اپل به کلی منتفی است. برای انجام این کار باید خودم را به تیغ آی‌تیونز بسپارم. اول باید آی‌تیونز را روی PC نصب کرد. این نرم‌افزار چیزی به نام Copy یا Move (و دیگر چیزهایی که همه بلندند!) ندارد. بلکه همه چیز را Sync می‌کند.
یعنی وقتی بخواهید نرم‌افزاری روی گوشی بریزید، باید این نرم‌افزار در آی‌تیونز موجود باشد. سپس آی‌تیونز چک می‌کند که آیا همه نرم‌افزارهایی که دارد با نرم‌افزارهایی که در گوشی هست جور در می‌آیند یا نه؟ اگه آی‌فون چیزی کم و کسر داشت بهش اضافه می‌کند و اگر زیاد داشت کم می‌کند! به عبارت دیگر اگر من گوشی‌ام را به آی‌تیونزی که روی رایانه محل کارم نصب شده بشناسانم و چیزی رویش نصب کنم، وقتی برگردم خانه و گوشی را با آی‌تیونز خانه که آن نرم‌افزار را نداشته هماهنگ کنم نتیجه این است که نرم‌افزاری که صبح در محل کار نصب کرده‌ام از گوشی پاک میشود زیرا آی‌تیونز خانه آن را ندارد.
البته گزینه‌ای برای انتقال نرم‌افزارهای خریداری شده به کتابخانه‌ی آی‌تیونز وجود دارد اما اگر دست برقضا یادم برود اول نرم‌افزارها را منتقل کنم، بعد گوشی‌ام را Sync کنم، کلا این نرم‌افزارها می‌پرند! خدایی‌اش شما به این می‌گویید کاربرپسند؟
تازه مشکل به همین‌جا ختم نمی‌شود. تعداد رایانه‌هایی که شما میتوانید رویشان آی‌تیونز نصب کنید و گوشی یا تبلت‌تان را به آن معرفی کنید، محدود به عدد پنج است. یعنی این طور نیست که هر جایی رفتید بتوانید با گوشی‌تان کار کنید و رویش فایل بریزید.
یکی دیگر از چیزهایی که اپل از شما می‌گیرد قابلیت مدیریت فایل‌هاست. مثلا در حالت عادی نمی‌شود یک فایل PDF روی گوشی آی‌فون منتقل کرد و آن را با نرم‌افزار پیش‌فرض خواندن فایل‌های PDF یعنی iBooks خواند! باور کنید این عمل ساده که همه گوشی‌های دنیا انجام می‌دهند با سیاست‌های عجیب اپل امکان‌پذیر نیست. پس از نیم‌ساعت سر و کله زدن با آی‌تیونز و سر در نیاوردن از واسط کاربری عجیب این نرم‌افزار وقتی موفق نشدم بفهمم فایل PDF را چطور میشود روی گوشی کپی کرد احساس حماقت عجیبی بر من غلبه کرد.
وقتی در گوگل در این باره جست‌وجو کردم دیدم این احساس بین میلیون‌ها نفر مشترک است. چون آی‌تیونز واقعا امکان چنین کاری نداشت. راهنماها گفته بودند باید فایل PDF را حتما دانلود کنید تا iBooks آن را بشناسد! بعد فهمیدم باید نرم‌افزارهای مخصوصی را بگیرم و نصب کنم تا بتوانم مثل همه گوشی‌های دیگر دنیا فایل PDF را روی آی‌فون بریزم.
انحصارطلبی اپل تا این حد پیشرفته است که حتی نمی‌گذارد یک mp3 را روی گوشی‌تان تبدیل به زنگ موبایل بکنید. برای این کار حتما باید جناب آی‌تیونز در جریان باشند و ایشان اجازه Sync شدن را بدهند! این داستان‌ها برای فیلم و آهنگ و دیگر فرمت‌ها هم صدق می‌کند. اگر بخواهید فرمت‌های مختلف را روی گوشی‌تان داشته باشید مجبور به خریدن نرم‌افزار از فروشگاه اپل هستید. همه این مشکلات راه دارند اما برای قدم گذاشتن در این راه باید جیبتان را خالی کنید.
بلوتوث بازی ممنوع!
چند دفعه شده که با دوستان دور هم جمع شده‌اید و کلیپ‌ها و زنگ‌های موبایل بامزه با بلوتوث برای هم فرستاده‌اید؟ می‌دانید اپل این حق را از کاربرهایش سلب کرده است؟ اگر آی‌فون یا آی‌پد داشته باشید فقط و فقط محکومید تا با آی‌فون‌ها و آی‌پدهای دیگر بلوتوث رد و بدل کنید.
وقتی دوستان دارند با گوشی‌های آندرویددار و ویندوزدار و… تند تند برای هم کلیپ خنده‌دار بلوتوث می‌کنند شما باید بنشینید و نگاه کنید و ادای پز دادن دربیاورید که من اپل دارم. واقعا چرا آدم با یک گوشی 900 هزارتومانی نباید بتواند بلوتوث با دوستانش رد و بدل کند؟
فلش ممنوع!
این داستان پشتیبانی نکردن iOS از فلش بسیار قدیمی است. اپل به بهانه اینکه فلش خیلی سوراخ امنیتی دارد، نمی‌گذارد مرورگرهایش فایل‌های فلش را باز کنند. این روزها هم که همه سایت‌ها به نوعی فلش دارند. به همین دلیل یا باید نسخه‌های ویژه iOS سایت‌های مورد نظرتان را ببینید یا صفحات ناقص آنها را بارگذاری کنید که علامت پلاگین خالی فلش در همه جایشان نقش بسته است.
فلش سوراخ امنیتی دارد، قبول. اما با این همه کرک‌ها و جیل‌بریک‌های ریز و درشتی که برای محصولات اپل آمده، ظاهرا فقدان فلش جلوی نفوذهای امنیتی را نگرفته است. از آن طرف چند نفر را می‌شناسید که گوشی آندرویددار داشته باشند و از حفره‌های امنیتی‌شان شاکی باشند؟
خرید ممنوع!
یکی از کارهایی که آی‌تیونز می‌کند این است که میشود با کمک آن به فروشگاه نرم‌افزار یا همان اپ‌استور وارد شد و خرید کرد. اما برای خرید باید حساب کاربری داشته باشید. یکی از نکات جالب این حساب کاربری این است که باید آدرس یک کشور غیرایران را بدهید چون اپل ایران را تحریم کرده است. کشورهای مختلف حساب کاربری و فروشگاه‌شان جداست. مثلا اگر شما یک کارت هدیه از کانادا داشته باشید، باید حساب کاربری‌تان مربوط به کانادا باشد تا بتوانید آن را خرج کنید.
اگر حساب کاربری‌تان را با آدرس کانادا ثبت کنید دیگر اپل در فروشگاه آمریکا راهتان نمی‌دهد! محتویات اپ‌استور کانادا با اپ‌استور آمریکا فرق دارد و مثلا بعضی از نرم‌افزارهایی که در اپ‌استور آمریکا رایگان است در اپ‌استور کانادا پولی است! هیچ راهی هم ندارد که بشود کشور محل سکونت را عوض کرد. باید یک حساب کاربری دیگر بسازید. این شاهکار هم جزو ویژگی‌های کاربرپسند اپل است.
حافظه اضافی ممنوع!
وقتی آی‌پد 16 گیگابایتی خریدید تا آخر دنیا محکوم به این هستید که از همان 16 گیگ استفاده کنید. در این دنیای جدید که همه دستگاه‌های الکترونیکی کارت حافظه می‌خورند و به راحتی میشود حافظه گوشی‌های همراه را زیاد کرد چرا آدم باید یک میلیون تومان پول بدهد به گوشی‌ای که فقط 16 گیگ فضای ذخیره اطلاعات دارد و هیچ جور هم نمی‌شود به آن فضا اضافه کرد؟ اگر بخواهید چند آلبوم موسیقی روی گوشی بریزید و دست برقضا چند عدد بازی با حجم بالا هم داشته باشید، یعنی گوشی‌تان پر شده و باید خالی‌اش کنید. حجم نرم‌افزارهای اپ‌استور روز به روز اضافه می‌شوند اما حافظه آی‌فون و آی‌پد محدود است.
دردسرهای داخلی
از همه این‌ها که بگذریم، می‌رسیم به بحث کاربردهای داخلی این محصولات. همانطور که می‌دانید اپل نمی‌گذارد ما از سرویس‌هایش استفاده کنیم. اگر بخواهید چیزی از فروشگاه اپل بخرید، اپل پول شما را قبول نمی‌کند. در این گیر و دار واقعا نمی‌دانم آن دسته از افرادی که سنگ اپل به سینه می‌زنند و ادعا می‌کنند باید به این شرکت وفادار ماند و محصولاتش را خرید، چه توجیهی برای این واقعیت دارند که اپل پول ما را اصلا قبول نمی‌کند؟ حتی به‌روزرسانی برنامه‌های رایگان هم برای ما امکان‌پذیر نیست.
اگر بخواهید چیزی از اپ‌استور بگیرید (چه رایگان یا غیررایگان) باید کلی تکنیک بزنید که اپل نفهمد IP شما از ایران است. وقتی میشود به راحتی در بازارهای گوشی‌های غیر iOSدار خرید کرد و این گوشی‌ها هر روز همه چیزشان را به‌روز می‌کنند آدم چرا باید این همه دردسر برای خودش بخرد؟ آن هم با این قیمت‌های نجومی؟
پول بده آش نخور
بحث من در مورد کیفیت گوشی‌ها و تبلت‌های اپل نبود. بحث فقط سر سیاست‌های عجیب اپل بود که چطور باعث اذیت و آزار کاربرها میشود. می‌دانم که بسیاری از کاربرها از جمله خود من بعد از مدتی به این اذیت و آزارها عادت می‌کنند. اما انسان به هر چیزی می‌تواند عادت کند.
واقعیت این است که با خریدن آی‌فون یا آی‌پد از کلی امکانات دیگر محروم می‌شویم. یقین دارم اگر مایکروسافت محصولی داشت که یک صدم آی‌تیونز اشکال داشت و انحصار طلبانه بود میلیون‌ها اعتراض و بد و بی‌راه نثارش می‌شد. اما وقتی یک محصول اپل می‌خرید تا به آی‌تیونز وصلش نکنید، حتی روشن هم نمی‌شود! اما چون اپل است کسی صدایش درنمی‌آید.
iSad
5 اُکتبر 2011 که می‌شد، اواسط مهر ماه سال 90، یک روز از خواب بیدار شدیم و دیدیم دنیا شده است استیو جابز. خیلی‌ها بودند که استیو جابز را نمی‌شناختند و بسیاری هم بودند که می‌دانستند استیو‌جابز کیست امادر عرض یک روز، همه این دو گروه تبدیل شدند به طرفداران استیو جابز.
اپل بازان و دیگر دوستداران آی‌تی ناراحت بودند و هر جا می‌رفتی سخن از استیو بود.در سایت های اجتماعی همه عکس‌های خودشان را به عکس استیو جابز تغییر دادند و همگی استیو جابز شدند، جملات کوتاه و خلاقه درباره او می‌گفتند و می‌‌سرودند.
اول سایت‌ها و وبلاگ‌ها، بعد روزنامه و مجلات این خبر را منتشر کردند. کم کم استیو جابز تا روی شیشه مغازه‌ها و شیشه عقب ماشین‌ها و تی‌شرت جوان‌ها هم آمد. همه جا سخن از او بود و همه درباره تاثیری که او در جهان ما گذاشته حرف می‌دزند. حتی آنهایی که اصلا نمی‌دانستند سیستم عامل اپل چیست و چه فرقی با ویندوز دارد. جوگیری آن قدر زیاد بود که یکی از پیامک‌های آن روزها این بود: «خانواده استیو جابز ضمن تشکر از همدردی و همدلی ایرانیان از آنها خواستند تا به زندگی عادی خود بازگردند!»
2121
داغ شدن CPU یکی از مشکلاتی است که کاربران زیادی با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، در این مقاله با بررسی دلایل افزایش دمای سی پی یو و راه های حل این مشکل پذیرای شما خواهیم بود.
گرمای زیاد همواره برای کامپیوتر و لپ تاپ خبر بدی است. دمای بالا می‌تواند به مدارهای الکتریکی صدمات جبران ناپذیری را وارد کرده و حتی موجب آتش سوزی و انفجار شود. جای تاسف است که مدارهای الکتریکی به‌طور طبیعی در عملکرد خودشان تولید گرما می‌کنند.
به دلیل خطر صدمات جبران ناپذیر در اثر همین گرما، تقریبا همه‌ی کیس‌های کامپیوتر برای ایجاد حداکثر جریان هوا در فضاهایی که به آن نیاز وجود دارد، از چندین فن برای جذب هوای سرد و تازه و بیرون کردن گرما از آن استفاده می‌کند.
با گذشت زمان و با استفاده‌ی منظم، توانایی دستگاه شما برای گرفتن گرما از CPU و دفع آن بدتر خواهد شد. موارد مختلفی وجود دارد که می‌تواند روی کارایی سیستم‌های خنک کننده کیس تاثیر بگذارد و در نتیجه، باعث گرم شدن و در نهایت آسیب به اجرای سازنده‌ی آن میشود.
همچنین بخوانید: آموزش اورکلاک کردن پردازنده CPU + معرفی نرم افزار Extreme Tuning Utility
به همین دلیل است که شما باید یک CPU که بیش از گرم شده است را شناسایی کرده و علل آن را مشخص کنید. اقدامات لازم برای جلوگیری از گرم شدن بیش از حد CPU می‌تواند از بروز چنین صدماتی در آینده جلوگیری کند.
داغ شدن CPU ؛ چرا؟ و چگونه ؟!
پردازنده بیش از حد گرم، اصلا موضوع خنده‌داری نیست. استفاده‌ی مداوم از دستگاهی که مرتبا بیش از حد گرم میشود، می‌تواند باعث آسیب دائمی به اجزای داخلی آن شود. هنگامی که پردازنده مرکزی شما سرخ شد، برای همیشه باید با آن خداحافظی کنید. این روند بدین معنی است که باید جایگزینی برای آن پیدا کنید و امید به تعمیر آن داشتن بی فایده است.
به فن پردازنده گوش کنید
اولین راه برای دانستن اینکه CPU شما بیش از حد گرم شده است، گوش دادن به فن آن است. قرار نیست که فن CPU برای همیشه به‌صورت سازگار با آن کار کند و ممکن است که مشکلاتی برایش ایجاد شده باشد. به‌طور معمول، فن‌های CPU می‌تواند با سرعت‌های مختلف کار کند. با گرم شدن پردازنده مرکزی، فن‌ها سرعت بیشتری به خود می‌گیرند تا هوای گرم را با سرعت بیشتری از پردازنده دور کنند.
اگر متوجه این شدید که فن CPU به‌طور غیرمعمولی صدای بلندی دارد، این یک هشدار زودهنگام به شما است که نشان می‌دهد پردازنده مرکزی شما بیش از حد گرم شده است. این موضوع حتی زمانی هم رخ خواهد داد که از برنامه یا بازی سنگینی استفاده نمی‌کنید.
کاهش عملکرد کلی کامپیوتر
یکی دیگر از علائم مشهودی که نشان می‌دهد CPU بیش از حد گرم شده، زمانی است که کامپیوتر شما برای انجام وظایفی که قبلا در آن بسیار خوب است، تلاش مضاعف می‌کند. به عنوان مثال، اگر حس کرده‌اید که برنامه‌ی ویرایش فیلم مورد علاقه شما هم‌اکنون با سرعت کمتری کار می‌کند یا فریم‌ها به چپ و راست انتقال می‌یابند، این می‌تواند بدین معنی باشد که پردازنده مرکزی در انجام همان کارهایی که در گذشته در آنها خوب بوده است، با مشکل مواجه شده است و اصطلاحا وارد حالت Throttling شده است.
همچنین بخوانید: آموزش استفاده از گوشی به عنوان میکروفون کامپیوتر
Trottling پردازنده زمانی رخ می‌دهد که پردازنده چنان داغ میشود که سیستم آن را مجبور می‌کند تا فرکانس پایین‌تری کار کند تا تولید گرما کاهش یابد. نتیجه‌ی ان نیز کاهش عملکرد کلی پردازنده خواهد بود. با مراجعه به Task Manager از طریق کلیدهای ترکیبی CTRL + Shift + Esc و باز کردن تب Performance میتوانید بررسی کنید که آیا پردازنده مرکزی شما روی سیستم ویندوز مضراتی دارد یا خیر. در این بخش دسته‌ای نمودارها و اعداد را مشاهده خواهید کرد، اما شما تنها میتوانید اطلاعات مربوط به پردازنده‌ی خود را مرور کنید.
یک برنامه سنگین که CPU را درگیر می‌کند، مانند برنامه ویرایش عکس یا ویدیو را باز کنید و نحوه تغییر اعداد و سرعت را با گذشت زمان مشاهده کنید. هنگامی که پردازنده به دلیل کار زیاد بیش از حد گرم میشود، استفاده از آن معمولا به بالای ۱۰۰ درصد می‌رسد و در برخی مواقع، سرعت CPU ناگهان کاهش پیدا خواهد کرد. در چند دقیقه‌ی بعدی متوجه خواهید شد که این امر باعث ایجاد چندین قله‌ی تیز در نمودار مربوط به استفاده‌ی CPU میشود.
خاموش شدن تصادفی و ریستارت
پردازنده‌های مدرن به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در هنگام گرم شدن بیش از حد، به‌طور خودکار خاموش شوند. معمولا حداقل دمایی که CPU باید روی آن به نقطه‌ی خاموش شدن خودکار برسد، بسیار زیاد است و اغلب ۹۰ درجه سانتی گراد یا بیشتر برای آن تعیین میشود. اگر گاهی اوقات متوجه شده‌اید که هنگام باز کردن برنامه‌های خاص، کامپیوتر شما خاموش میشود، این مورد ممکن است نشان دهنده‌ی وجود گرمای زیاد در قلب کامپیوتر شما باشد.
اگر کامپیوتر شما به مرحله‌ای رسیده است که خود به خود خاموش میشود، باید استفاده از دستگاه را متوقف کرده و سریع عیب یابی را توسط خود یا یک متخصص شروع کنید. هر باری که CPU شما به دمای بالای حد مجاز می‌رسد، احتمالا آسیب رسیدن دائمی به آن افزایش پیدا خواهد کرد.
چک کردن دمای پردازنده با نرم‌افزار Core Temp
اگر می‌خواهید که به اعداد دمای خام نگاهی بیندازید، میتوانید از یکسری برنامه‌های سوم شخص استفاده کرده و مدیریت بهتری روی دمای CPU خود داشته باشید. تعداد زیادی از گزینه‌های نرم‌افزاری در دسترس شما قرار دارد که میتوانید از آنها برای خواندن دمای CPU استفاده کنید. این برنامه‌ها گاهی اوقات تخصصی هستند و گاهی اوقات نیز به‌صورت تخصصی توسط تولید کنندگان CPU تولید شده و در اختیار شما قرار می‌گیرند.
همچنین بخوانید: آموزش سیستم عامل مک + یادگیری پیچ وخمِ مکینتاش
در این بخش ما قصد داریم که یکی از محبوب‌ترین برنامه‌های سوم شخص در این زمینه را به شما معرفی کنیم. این برنامه توسط کارشناسان بسیاری برای تشخیص مشکلات گرمای بیش از CPU توصیه شده است. نیازی به نگرانی نیست، این برنامه کاملا ایمن است و به سیستم شما آسیبی نخواهد رساند. این نرم‌افزار Core Temp نام دارد و به شما لیستی اساسی از اطلاعات مربوط به ساخت و مدل پردازنده مرکزی، تعداد هسته‌های آن، میزان مصرف انرژی و میانگین دمای هر یک از هسته‌ها ارائه خواهد داد.
هنگامی که می‌خواهید این برنامه را نصب کنید، صرفا روی Next های پیاپی کلیک نکنید و سعی کنید نگاهی به لیستی از کادرهایی که نمایش داده میشود، بیندازید. مطمئن شوید که همه‌ی گزینه‌ها را بررسی کرده و نصب Core Temp را به حالت بهتری انجام دهید. در غیر اینصورت، نرم افزارهای اضافی دیگری همراه با آن نصب خواهند شد که می‌توانند آزاردهنده باشند.
اطلاعات مهمی در بخش پایین خواندن دمای CPU وجود دارد. همانطور که می بینید، کامپیوتر نمونه از پردازنده 4 هسته‌ای استفاده می‌کند. دمای متوسط برای هر هسته درست در کنار شماره هسته و به دنبال آن، حداقل دما و درصد باری آن آورده شده است. درست بالاتر از میانگین دما، عبارت Tj. Max را مشاهده می‌کنید. این مورد که کوتاه شده‌ی عبارت Temperature Junction Maximum است، محدودیت دمایی است که CPU در آن شروع به داغ شدن خواهد کرد. در این کامپیوتر نمونه مشاهده می‌کنید که این میزان ۱۰۰ درجه سانتی گراد آورده شده است.
هنگامی که در حال مرور صفحات وب بوده یا از کامپیوتر خود استفاده نمی‌کنید، میانگین دمای هسته‌ی شما باید در حدود ۳۰ الی ۶۰ درجه سانتی گراد باشد. هنگامی که از یک برنامه با استفاده زیاد از CPU همانند ویرایشگرهای عکس و فیلم بهره می‌برید، این دما میتوانید بین ۷۰ الی ۸۰ درجه سانتی گراد باشد.
همچنین بخوانید: معرفی 7 نرم افزار برای تست عملکرد و بنچمارک کامپیوتر
شما هرگز نباید اجازه دهید که میزان Tj برای پردازنده اتفاق بیفتد. هرچقدر هم که کار مهمی با کامپیوتر خود دارید، سعی کنید در این مواقع کمی آن را خاموش کرده و خنک سازی را برایش ممکن کنید. Tj بالا نشان دهنده‌ی مسئله گرم شدن بیش از حد پردازنده مرکزی است و شما بلافاصله باید علت آن را جستجو کرده و راه حل‌های احتمالی را بررسی کنید.
راه حل داغ شدن CPU؛ چطور سی پی یو را خنک نگه داریم؟
همانطور که قبلا به‌طور خلاصه عرض کرده بودیم، اصول سیستم‌های خنک کننده پردازنده کاملا ساده هستند. آنها گرما را از CPU کشیده و آن را از محفظه بیرون می‌کنند. ما می‌توانیم این فرایند را به سه مرحله ساده تقسیم کنیم:
- گرما از CPU گرفته میشود.
- گرما از محفظه CPU خارج میشود.
- هوای خنک و تازه به داخل محفظه انتقال می‌یابد.
تنظیمات رایج رایانه شما توسط مجموعه‌ای از فن‌ها با عملکردهای مختلف خنک‌سازی میشود. برخی از فن‌ها هوای خنک محیط را از اطراف کیس وارد می‌کنند و این در حالی است که برخی دیگر نیز صرفا هوای گرم را از محفظه خارج می‌کنند.
حتی سیستم‌های خنک کننده مایع پیچیده نیز با همین اصل اساسی کار می‌کنند. یک سری لوله‌ها جریان مایع خنک دائمی را از طریق پردازنده فشار می‌دهد که گرما را از مجموعه دور نگه دارد. مایعی که توسط CPU در حال گرم شدن است، از طریق رادیاتور عبور می‌کند و سپس این گرما را به هوای خارج از کیس منتقل می‌کند. سپس مایع خنک شده دوباره در سیستم خنک کننده بازیافت خواهد شد.
همچنین بخوانید: روش ریست کردن لپ تاپ لنوو؛ دلایل و راهکارها
حال بیایید نگاهی نیز به روش‌هایی بیندازیم که میتوانید در هر یک از مراحل، کارایی سیستم خنک کننده خود را بهبود بخشید.
دور کردن گرما از CPU
قبل از اینکه بتوانیم در مورد اینکه سیستم‌های خنک کننده‌ای صحبت کنیم که گرما را از محفظه CPU بیرون می‌کشند، درک اینکه این هدایت گرمایی چگونه انجام می‌گیرد، بسیار مهم است. هدایت گرمایی میزان توانایی انتقال گرما در ماده است و بر حسب وات بر متر مربع کلوین اندازه‌گیری میشود. حال بیایید هدایت حرارتی را در برخی از موادی که به‌طور معمول در کامپیوترها استفاده میشود را باهمدیگر مقایسه کنیم:
- رسانایی حرارتی هوا 0.۰۲۴۵ W/mK است.
- آلومینیوم ۲۰۵ W/mK است
- مس ۳۸۵ W/mK است.
- طلا ۳۱۴ W/mK است.
یک نگاه سریع به این اعداد نشان می‌دهد که هوای ساده به طرز وحشتناکی در انتقال گرما ناکارآمد عمل می‌کند. تنها قرار دادن یک فن در بالای پردازنده مرکزی، یک روش وحشتناک برای انتقال گرما از پردازنده است. به همین دلیل، CPU های مدرن نیز به آن‌چه که به عنوان هیت سینک معروف است، مجهز شده‌اند.
هیت سینک یک مکعب بزرگ فلزی است که از ده‌ها باله فلزی تشکیل شده است و هدف آن نیز دفع گرما از پردازنده است. از آنجا که هیت سینک‌ها با سطح فلز پردازنده تماس مستقیم دارند و معمولا از الیاژ آلومینیوم یا مس ساخته می‌شوند، می‌توانند گرما را خیلی سریع‌تر از هوا به پردازنده منتقل کنند.
خارج کردن گرما از داخل کیس
هیت سینک‌ها در گرفتن گرما از پردازنده بسیار جذاب عمل می‌کنند، اما هنوز هم آن را در هوای داخل کیس پراکنده خواهند کرد. بدون یک سیستم اگزوز مناسب، این گرما در کیس کامپیوتر قرار می‌گیرد و باعث افزایش دمای کلی تمامی اجزای موجود خواهد شد. فن اگزوز، فنی است که برای خارج کردن گرما از داخل کیس ساخته شده است و به‌صورت کامل آن را از داخل کیس خارج می‌کند. هرچند که شما نمی‌توانید فقط یک فن را در داخل کیس قرار دهید و به‌راحتی از آن استفاده کنید. جایگزینی در این زمینه باید به شیوه تخصصی انجام شود.
همچنین بخوانید: مقایسه نسل های cpu اینتل
از آنجا که گرما افزایش می‌یابد، فن‌های اگزوز نیز در قسمت بالایی کیس نصب خواهند شد و هوای گرم را از بالا یا پشت کیس خارج می‌کنند. به‌همین دلیل است که اگر قصد استفاده از یک فن سفارشی بهتر را دارید، بهتر است که ابتدا تحقیق کرده و بهترین حالت را برای هرکدام انتخاب کنید. در این زمینه بهتر است که به هزینه‌ها توجه نکرده و یک فن اختصاصی و مناسب را برای کارکرد بهتر کامپیوتر خود انتخاب کنید.
انتقال هوای خنک و تازه به داخل کیس
در مقایسه با فن‌های اگزوزی، فن‌های ورودی، هوای خنک را از اطرف دریافت کرده و آن را به داخل کیس وارد می‌کنند. شما میتوانید فن‌ها را برای به حداکثر رساندن جریان هوا در داخل کیس تنظیم کنید. این کار را با قراردادن فن‌های خروجی و دود در مقابل یکدیگر میتوانید انجام دهید. چنین روندی به شما اجازه خواهد داد که هوای خنک را روی اجزای اصلی تولید کننده گرما و آن‌هم قبل از گرم شدن و دفع از طریق فن اگزوز، قرار دهید.
از مسدود نبودن جریان هوا اطمینان حاصل کنید
بسیاری از مواردی که باعث گرم شدن بیش از حد پردازنده مرکزی میشود، مربوط به جمع شدن گرد و غبار در سیستم است. کیس کامپیوتر خود را باز کرده و به اجزای داخلی آن با دقت نگاه بیندازید. اگر مدت زمان زیادی است که کیس کامپیوتر خود را تمیز نکرده‌اید، به احتمال زیاد لایه‌های گرد و غبار به اجزای داخلی آن چسبیده است.
فن‌ها را نیز به‌صورت دستی بررسی کرده و گرد و غبار موجود روی آن را چک کنید. گرد و غبار می‌تواند به شدت جریان هوا را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین دفع گرما یا جذب هوای تازه برای سیستم‌های خنک کننده بسیار دشوار یا حتی غیرممکن خواهد بود.
تمیز کردن گرد و غبار با هوای فشرده
اولین کاری که ممکن است به ذهن شما برسد، دمیدن هوا روی اجزای تشکیل دهنده گرد و غبار است. اما قطعا این روش توصیه نمی‌شود. دمیدن این چنینی سبب میشود که خاک گرد و غبار به هوا منتقل شده و بدین ترتیب توسط ریه‌های شما یا فرد دیگری تنفس شود که بسیار خطرناک است.
همچنین بخوانید: تفاوت CPU و GPU در چه چیزهایی‌ست؟
همچنین شما میتوانید به‌طور تصادفی قطر‌ه‌های بزاق را روی اجزای الکتریکی ریخته و به آنها آسیب برسانید. این موضوع باعث میشود که حتی عمر این قطعات کامپیوتر را نیز کاهش دهید. علاوه بر این، ممکن است که ریه‌های شما حتی قادر به تولید فشار هوای کافی برای تخلیه گرد و غبار از اجزا نباشد.
در حالت ایده‌آل، شما میتوانید فرایند تمیز کردن را در خارج از اتاق و منزل خود انجاجم دهید. ابتدا کامپیتر خود را خاموش کرده و آن را از هر گونه پریز برق جدا کنید. کیس کامپیوتر خود را باز کرده و با استفاده از انفجارهای مداوم هوای فشرده، گرد و غبار را از آن پاک کنید.
استفاده از خمیر حرارتی
همانطور که یاد گرفتیم، هیت سینگ‌ها گرما را از CPU می‌گیرند و آن را در هوای داخل کیس پراکنده می‌کنند. تولید کنندگان کامپیوتر با استفاده از آن‌چه که به‌عنوان خمیر حرارتی شناخته میشود، بازده این فرایند را حتی بیشتر بهبود خواهند داد. خمیر حرارتی ماده‌ای ضخیم و شبیه به خمیر است که از ترکیبات خاصی ساخته شده است. این ماده هدایت حرارتی بسیار بالایی را به همراه دارد. مقدار کمی خمیر در فضایی که پردازنده و هیت سینگ در آن تماس مستقیم دارند، قرار داده و نتیجه را مشاهده کنید.
خمیرهای حرارتی با اطمینان از عدم وجود شکاف بین هیت سینک و پردازنده، حداکثر انتقال گرمایی را امکان پذیر می‌کنند. اگر سیستم شما بیش از حد گرم شده است و حداقل یک سال از عمر آن می‌گذرد، پس از تمیزکردن فن‌ها و اجزای داخلی آن، باید دوباره به استفاده از خمیر حرارتی روی بیاورید.
همچنین بخوانید: آموزش و راهنمای نصب رم کامپیوتر + فضای مورد نیاز شما چقدر است؟
قفل‌هایی را که هیت سینک را روی CPU می‌بندد، باز کرده و هیت سینک را با احتیاط بلند کنید تا به CPU دسترسی داشته باشید. شما باید قطعات کوچکی از خمیر حرارتی را هم روی CPU و هم روی بخشی از هیت سینک ببینید که با پردازنده تماس گرفته است. میتوانید از یک swap پنبه‌ای استفاده کرده و آن را آغشته به مقداری الکل کنید. بهتر است که در حالت ایده‌آل، از الکل ۹۰ درصد به بالا استفاده کنید. خمیر حرارتی قدیمی را با دقت از پردازنده و هیت سینک بردارید. بگذارید که الکل کمی خشک شود و سپس خمیر حرارتی جدید را روی آن قرار دهید.
یکی از بزرگ‌ترین اشتباهاتی که کاربران رایانه‌های شخصی مرتکب می‌شوند، استفاده زیاد یا خیلی کم از خمیر حرارتی روی پردازنده است. در کنار آن، اگر سرنگ مخصوص قرار دادن خمیر حرارتی دارید، اطمینان حاصل کنید که تاریخ آن منقضی نشده باشد. شما تنها می‌خواهید که به اندازه کافی فاصله بین هیت سینگ و پردازنده را پر کنید. اما نه آنقدری که خمیر از کناره‌ها بیرون بریزد. روش توصیه شده برای استفاده از خمیر حرارتی، قرار دادن فقط یک نقطه خمیر کوچک به اندازه نخود در مرکز پردازنده و سپس نصب هیت سینک است.
نتیجه گیری
اگر به نظر می‌رسد که عملکرد کامپیوتر شما ضعیف شده است و فن‌ها در همه حال و حتی وقتی که کامپیوتر کاری انجام نمی‌دهد، به شدت می‌چرخند، یا اینکه با صفحه‌ی آبی رنگ و خاموش و روشن شدن‌های مکرر کامپیوتر خود روبرو میشود، میتوانید به گرم شدن بیش از حد پردازنده مرکزی کامپیوتر خود شک کنید. اگر کیس و اجزای آن را تمیز کرده و خمیر حرارتی را تعویض کرده‌اید و هوز هم سیستم بسیار داغ است، میتوانید فن‌ها را نیز تعویض کرده یا جای آنها را در کیس تنظیم کنید تا جریان هوا به‌صورت بهینه وجود داشته باشد.
فراموش نکنید که CPU یکی از اجزای اصلی هر کامپیوتری است و عدم کارکرد صحیح آن می‌تواند کل بخش‌های سیستم را فلج کند. به همین دلیل است که پردازنده مرکزی قلب کامپیوتر نام‌گذاری شده است و نباید اجازه دهید که بیش از حد گرم شود.
دمای مناسب CPU چقدر باید باشد؟
در حالت عادی بین 30 تا 40 درجه سانتیگراد است.
چطور دمای سی پی یو کامپیوترم رو اندازه بگیرم؟
با استفاده از نرم افزار Core Temp
نشانه های داغ شدن سی پی یو کامپیوتر چیست؟
کاهش عملکرد کلی کامپیوتر، خاموش شدن تصادفی و ریستارت و…
شما میتوانید برای خرید و خواندن مقاله های بیشتر به فروشگاه مقداد آی تی و مجله مقداد آی تی مراجعه کنید.
تاکنون پیش آمده که هنگام کار با ویندوز ناگهان صفحه مانیتور آبی رنگ شود و در جستجوی این باشید که علت آبی شدن صفحه ویندوز چیست؟ به این مورد صفحه آبی مرگ ویندوز گفته می شود و از آن با اصطلاح BSoD یاد می شود. در این مواقع معمولا از ما خواسته می شود که ویندوز را ریستارت کنیم. در این مقاله از میزبان فا مگ تصمیم داریم به علت آبی شدن رنگ صفحه مانیتور و نحوه رفع آن را بررسی کنیم.
صفحه آبی صفحه مرگ در ویندوز چیست؟
در ویندوز 10 صفحه آبی مرگ (BSoD) با نام های صفحه آبی یا بخش خرابی سیستم نیز شناخته می شود. زمانی صفحه آبی مرگ در ویندوز را می بینید که یک خطای اساسی رخ می دهد و سیستم قادر به پردازش و ترمیم خودکار نیست. معمولاً این صفحه هنگام بروزرسانی به نسخه جدید ویندوز، هنگام بالا آمدن ویندوز یا به طور ناگهانی هنگام استفاده از رایانه نمایش داده می شود. در این حالات با صفحه ای مشابه تصویر زیر مواجه خواهید شد.
چرا صفحه کامپیوتر آبی میشود؟
همان طور که در بالا اشاره شد، دلایل متعددی برای نمایش صفحه آبی رنگ در ویندو وجود دارد. ولی ما باید نسبت به آخرین تغییراتی که ایجاد کرده ایم عیب یابی انجام بدهیم دلایل اصلی به وجود آمدن صفحه آبی می تواند یکی از موارد زیر باشد:
- درگیری های سخت افزاری
- داغ کردن اجزای کیس
- مشکل در RAM
- مشکل در تنظیمات BIOS
- خطا های هارد درایو
- اشکال در اتصالات قسمت های مختلف سیستم
- سنگین بودن بازی یا برنامه اجرایی
- و…
در ادامه به بررسی مشکل صفحه آبی مرگ ویندوز و روش های رفع آن خواهیم پرداخت.
رفع خطای صفحه آبی در ویندوز
برای حل مشکل صفحه آبی در ویندوز یا همان صفحه مرگ راه های متعددی وجود دارد اولین و مهمترین کار این است که هنگام پیش آمدن این مشکل به چیزی دست نزنید و سپس بسته به ناگهانی بودن این مسئله یا آخرین تغییراتی که قبل از نمایش این صفحه انجام داده اید، می توانید یکی از این راه ها را انتخاب و پیگیری های لازم را انجام دهید.
1- مشکلات سخت افزاری
مشکلات سخت افزاری غالباً با پیغام خطای “IRQL_NOT_LESS_OR_EQUAL” نمایش داده می شود. این ارور به معنی ناسازگاری یکی از قطعات با بقیه اجزا می باشد.
2- داغ کردن اجزای کیس
داغ کردن اجزای داخلی ممکن است دلیل دیگری برای پیش آمدن صفحه آبی در ویندوز باشد. می توانید با اضافه کردن فن و خنک کردن سیستم این مشکل را حل کنید!
3- مشکل در رم
مشکلات رم سیستم با پیام “BAD_POOL_HEADER” گزارش می شود و به احتمال زیاد اتصالات رم شما مشکل پیدا کرده است که در این صورت یا اتصال قطعه شل شده یا دارای مشکل است بر همین اساس موجب نمایش صفحه آبی مرگ در ویندوز می شود.
4- مشکل در تنظیمات BIOS
ایجاد تغییرات در تنظیمات BIOS ممکن است عامل ایجاد صفحه آبی مرگ در ویندوز باشد. تنظیمات بایوس بسیار حساس است و اعمال تغییرات در چنین تنظیماتی خطرناک است مگر اینکه بدانید دقیقاً چه کاری انجام می دهید. در صورتی که در آن تغییرات ایجاد کرده اید تنظیمات را ریست کنید. تغییرات بایوس شایع ترین علت آبی شدن صفحه ویندوز می باشد.
5- خطا های هارد درایو
گاهی بروز مشکل در هارد کامپیوتر می تواند علت آبی شدن صفحه ویندوز یا همان صفحه مرگ باشد. مشکلاتی مثل خرابی در قطعات هارد یا اتصال کابل هارد به مادربورد می تواند دلیل این موضوع باشد. پس باید تجهیزات سیستم را مورد بررسی قرار دهید.
6- وجود مشکل در منبع تغذیه یا همان پاور
یکی دیگر از علت های مشکل آبی شدن ویندوز کافی نبودن تغذیه و برق در سیستم است. در صورت بروز این مشکل باید قطعه تغذیه را عوض کنید.
7- سنگین بودن بازی یا برنامه اجرایی
اگر در زمان استفاده از بازی یا برنامه ای با مشکل blue screen در ویندوز مواجه شدید باید بدانید این بازی با برنامه برای سیستم شما سنگین است! پس امکان استفاده از آن را نخواهید داشت.
8- جدا کردن حافظه ها و قطعات جانبی
گاهی اوقات، ممکن است بعد از اتصال یک سخت افزار جدید (مانند کارت گرافیک یا دستگاه USB) یک پیام تحت عنوان Blue Screen of Death را ببینید. در چنین حالتی سه دلیل برای بروز مشکل صفحه آبی رنگ وجود دارد:
- سخت افزار با نسخه ویندوز سازگار نیست.
- سخت افزار خراب است.
- بنابه دلایلی سیستم سعی در نصب درایور اشتباه دارد.
9- وجود ویروس در ویندوز
بعضی ویروس ها می توانند عامل مشکل آبی شدن صفحه یا Blue screen of Death شوند. خصوصاً ویروسی هایی که بخش بوت را آلوده می کنند. برای از بین بردن این گونه ویروس ها و کافیست یک آنتی ویروس خوب نصب کنید.
10- راه اندازی مجدد در حالت امن یا Safe mode
اگر صفحه آبی باعث می شود که شما نتوانید از محیط معمولی ویندوز استفاده کنید کافیست کامپیوتر را با حالت safe mode بالا بیاورید و به وسیله Safe mode صفحه آبی ویندوز را عیب یابی کنید. برای اجرای Safe mode یا حالت امن در ویندوز کافیست مراحل زیر را دنبال کنید:
- استارت منو را بزنید و به قسمت ریستارت ویندوز بروید.
- دکمه Shift را نگه دارید و روی ریستارت ویندوز کلیک کنید.
- سپس در صفحه نمایان شده گزینه Advanced options را بزنید.
- حالا جهت رجوع به حالت سیف مود ویندوز گزینه Start-Up settings را بزنید و سپس ریستارت کنید.
- بعد از ریستارت شدن، صفحه زیر نمایان می شود و می توانید از 3 گزینه مشخص شده یکی را با گزینه های F4,F5,F6 انتخاب کنید.
11- حذف فایل های موقت
فایل های موقت ویندوز یا temp files گاهی موجب نمایش صفحه Bsod یا همان صفحه آبی رنگ ویندوز می شوند. پس برای رفع مشکل آبی شدن ویندوز باید این قبیل فایل ها را حذف کنید. برای پاک کردن فایل های موقت کافیست که:
- به قسمت Settings ویندوز مراجعه کنید. (از کلیدهای ترکیبی WINDOWS+I استفاده کنید.)
- روی قسمت System کلیک کنید.
- از بخش سمت چپ صفحه گزینه Storage را انتخاب کنید.
- سپس روی گزینه Free up Space now کلیک کنید.
- پنجره ای مشابه تصویر زیر نمایش داده می شود.
- گزینه Temporary Windows installation files را در فعال قرار دهید.
- در نهایت روی Remove Files کلیک کنید.
12- سایر روش های رفع مشکل آبی شدن صفحه ویندوز
در 90 درصد مواقع با تکنیک های مذکور مشکل آبی شدن صفحه مانیتور رفع می شود. اما اگر این روش ها مشکل شما را رفع نکردند می توانید موارد زیر را نیز بررسی نمایید:
کاربران زیادی گزارش کرده بودند که در هنگام کار با ویندوز ناگهان صفحه مانیتور آبی رنگ شده و قادر به ادامه فعالیت خود نبوده اند. به این حالت اصطلاحا Bsod گفته می شود. حتما می پرسید Bsod چیست؟ در واقع همان صفحه آبی رنگ ویندوز است که در زبان فارسی با نامه های صفحه خرابی یا صفحه آبی مرگ ویندوز هم شناخته می شود. در این مقاله آموزشی تلاش کردیم که روش های رفع مشکل آبی شدن ویندوز و همجنین دلایل آن را مورد بحث و بررسی قرار دهیم.😉
