مزایا و معایب قرص خواب آور
افسردگی شاید نام آشنایی در جامعه کنونی باشد. امروزه بسیاری از افراد با این مشکل دست وپنجه نرم می کنند. بروز اختلالات روانی مانند افسردگی یا اختلالات دو قطبی که بسیار شایع هستند، دلایل متفاوتی می تواند داشته باشد. بروز افسردگی در فرد معمولا با عوارض خاصی همراه است. یکی از این عوارض اختلالات در خواب محسوب می شود. کم شدن خواب و یا حتی زیاد شدن خواب می تواند زندگی فرد را مختل کرده و آرامش را از او بگیرد. اما شاید پس از یک روز کاری سخت تنها چیزی که احتیاج داشته باشید، یک خواب آرام باشد. برخی داروها مانند ترانکوپین به طور خاص برای درمان بعضی مشکلات روانی طراحی شده اند و ترانکوپین می تواند قرصی برای داشتن خواب راحتتان نیز باشد. اگر نگران عوارض ترانکوپین هستید تا پایان این مقاله ازمجله داروخانه آنلاین مثبت سبز ما را همراهی کنید.
افسردگی و راه های درمان
هر فرد در طول زندگی خود شاید یک یا چند بار با افسردگی روبرو بوده است. مقابله با افسردگی با توجه به شدت آن می تواند سخت یا نچندان سخت باشد. گاهی بدون دارو می توانید با این مشکل بجنگید اما بعضی اوقات نیاز به مصرف برخی از داروها دارید. اما در بعضی از اختلالات روانی که بیشتر آن ها ارثی هستند، فرد حتما نیاز به مصرف دارو دارد. این داروها فعالیت بعضی از مواد شیمیایی مغز را کنترل می کنند.
برای مثال داروهای ضدافسردگی فعالیت نوروترانسمیترها مانند سروتونین و نورآدرنالین را افزایش می دهند. بسیاری از روان پریشی ها با اختلالات خواب همراه می شوند که بسیار آزاردهنده است. در صورت وجود عوامل ارثی و ادامه دار شدن اختلالات خواب حتما باید از یک روانشناس مشاوره گرفته تا در صورت نیاز به مصرف قرص به روان پزشک معرفی شوید. به دلیل اینکه مصرف این دسته از داروها ممکن است عوارض جانبی برایتان به همراه داشته باشد و یا حتی با داروهای مصرفی دیگرتان تداخل داشته باشد. یکی از این داروها ترانکوپین است که ما در ادامه به موارد مصرف و عوارض ترانکوپین اشاره خواهیم کرد، البته پیش از آن انواع اختلالات روانی را معرفی می کنیم.
معرفی انواع اختلالات روانی
اولین اختلال روانی که تقریبا همه مردم نام آن را شنیده اند افسردگی است. اما بهتر است بدانید که دامنه گسترده ای از اختلالات روانی وجود دارد که شاید تاکنون چیزی در موردشان نشنیده اید. ما در اینجا تعریف کوتاهی از مشکل افسردگی، اختلال دوقطبی و بیماری اسکیزوفرنی آورده ایم و در ادامه قرص ترانکوپین و عوارض ترانکوپین را جهت درمان برخی از آن ها معرفی خواهیم کرد.
- افسردگی: افسردگی یک بیماری روانی است که باعث احساس غم و ناراحتی مداوم در فرد می شود. افسردگی به دلایلی مانند: مرگ نزدیکان، عوامل اجتماعی، مشکلات هورمونی، وراثت و آسیب های کودکی می تواند در فرد ایجاد شود که با اختلالات خواب، اختلالات اشتها و وزن، اختلالات تمرکز، احساس بی ارزشی و ناامیدی، کاهش میل جنسی و بسیاری عوارض دیگر همراه است.
- اختلال دوقطبی: اختلال دوقطبی یا افسردگی شیدایی نوعی اختلال خلقی است. افراد مبتلا به این بیماری دچار تغییرات شدید خلق می شوند. این بیماری انواع مختلفی دارد. شروع بیماری معمولا با دوره ای از افسردگی بوده و پس از یک یا چند دوره از افسردگی، دوره شیدایی بارز می شود. در این دوره بیماران مبتلا ممکن است ناگهان از اوج شادی و خوشحالی به اوج غم و اندوه روند. سوءمصرف مواد، میل جنسی سرکش، احساس شادی زیاد، خودبزرگ بینی، عدم توانایی برای تمرکز، حواس پرتی، ولخرجی یا خساست و بسیاری موارد دیگر از نشانه های این بیماری هستند.
- اسکیزوفرنی: بیماری اسکیزوفرنی یک بیماری روانی است که با رفتار و گفتار غیرعادی و کاهش توانایی درک واقعیت آغاز می شود. ناتوانایی در اندیشیدن، انجام رفتارهای نامعقول و ناتوانی در درک واقعیت، باورهای نادرست، آشفتگی اندیشه، شنیدن صداهایی که وجود ندارند، کاهش تعامل اجتماعی، ابراز نکردن عاطفه و بی انگیزگی از نشانه های این بیماری محسوب می شوند.
ترانکوپین چیست ؟
اکنون که با بیماری های روانی آشنا شدید بهتر است بدانید که قرص ترانکوپین یا کوئتیاپین داروی ضد روان پریشی مخصوص درمان افسردگی، اختلالات دوقطبی و اسکیزوفرنی محسوب می شود. داروسازان و روان پزشکان ترانکوپین را به عنوان یک داروی ضد روان پریشی از نوع غیر آوایی می شناسند. تاثیر این قرص با کمک به ترمیم تعادل برخی مواد طبیعی (انتقال دهنده های عصبی) در مغز انجام می شود.
قرص ترانکوپین می تواند به جلوگیری از نوسانات شدید خلقی یا کاهش میزان وقوع نوسانات خلقی کمک کند. این دارو در بیشتر مواقع به همراه داروهای ضدافسردگی برای درمان اختلال افسردگی عمده در بزرگسالان استفاده می شود و برای مصرف افراد کمتر از 10 سال مناسب نیست. نیمه عمر ترانکوپین در حدود 6 ساعت بوده و پس از مصرف سریعا جذب می شود. ترانکوپین توسط کبد متابولیزه می شود و با دوز 25، 100 تا 250 میلی گرم در داروخانه ها وجود دارد که با توجه به نظر پزشک دوز آن برای فرد مشخص می شود تا فرد با عوارض ترانکوپین رو به رو نشوند. این دارو به میزان 73 درصد از طریق ادرار و به میزان 20 درصد از طریق مدفوع، دفع می شود.
کوئتیاپین، بایوکوئتین، ترانکوپین ای آر، سرامین، سروتیاپین، سیکوئل، کوئنتیاکس و کوئه میند نام های تجاری این دارو هستند.
موارد مصرف ترانکوپین
قرص ترانکوپین همان گونه که اشاره کردیم، دارویی برای درمان برخی مشکلات مانند اختلالات دوقطبی، افسردگی و اسکیزوفرنی محسوب می شود. اما بهتر است بدانید که روان پزشک ها این قرص را درمانی برای بی خوابی می دانند. یعنی قرص ترانکوپین در برخی موارد به عنوان یک داروی خواب آور استفاده می شود. البته پزشک قبل از هر چیزی باید دلیل اختلال خواب را در فرد بررسی کند. برای مثال اگر بی خوابی به دلیل وجود یک مشکل جسمی مانند اختلالات هورمونی ایجادشده باشد، مصرف ترانکوپین هیچ فایده ای ندارد. اینکه ترانکوپین خواب آور است یا خیر، ممکن است سوال بسیاری از افراد باشد که با توجه به آنچه که گفته شد، در پاسخ باید گفت بله؛ ترانکوپین خواب آور است.
طریقه مصرف ترانکوبین
در مورد مصرف ترانکوپین باید بدانید که دوز مصرف و مدت زمان مصرف برای هر فرد با توجه به نوع مشکل و البته درجه مشکل توسط پزشک باید مشخص شود. اما به طورکلی می توان گفت برای درمان علائم و نشانه های اختلالات سایکوتیک در ابتدا 25 میلی گرم از راه خوراکی و 2 بار در روز تجویز می شود. دقت کنید که ماکسیمم دوز مصرفی 800 میلی گرم است.
برای دور ماندن از عوارض ترانکوپین نباید تصور کنید که با افزایش دوز مصرفی به بهبود وضع خود کمک می کنید بلکه باید بدانید که خطر بروز عوارض جانبی را در خود افزایش می دهید. قرص را به همراه آب فراوان ببلعید. تمام دستورالعمل های موجود در برچسب نسخه خود را دنبال کنید و تمام راهنماهای دارویی یا برگه دستورالعمل ها را بخوانید. دقت کنید که اگر یک وعده از مصرف دارو را فراموش کردید مصرف را در نوبت بعدی دو برابر نکنید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. ممکن است با ناگهان قطع مصرف کردن، با عوارض ترانکوپین، روبرو شوید. برای کاهش خطر عوارض این دارو می بایست آن را با دوز کم شروع کنید. عوارض قطع ناگهانی ترانکوپین شامل بی خوابی، حالت تهوع و استفراغ می تواند باشد.
علائم اوردوز ترانکوپین
در صورت مصرف بیش از حد دارو ممکن است فرد با علائم زیر مواجه شود:
- خواب آلودگی شدید
- افت فشار خون
- تشنج
- گیجی و هذیان گفتن
- احتباس ادرار
- تپش قلب
اگر آسیبی که در صورت اوردوز به بدن وارد می شود، شدت داشته باشد ممکن است شخص حتی به کما رفته و خطر مرگ نیز وی را تهدید کند.
عوارض ترانکوپین
با مصرف ترانکوپین احتمال بروز بعضی عوارض وجود دارد. برای مثال ممکن است فرد به این دارو حساسیت داشته باشد. علائمی مانند: کهیر، مشکلات تنفسی، تورم در صورت یا گلو، سوزش چشم، پوسته پوسته شدن پوست بدن و تاول قرمز می توانند جزء عوارض ترانکوپین هستند.
لازم است بدانید که مصرف بیش ازحد این دارو ممکن است کشنده باشد. همچنین دوزهای زیاد یا استفاده طولانی مدت از ترانکوپین می تواند یک اختلال حرکتی جدی در فرد ایجاد کند که برگشت ناپذیر باشد. بهتر است بدانید که بسیاری از داروها می توانند عملکرد ترانکوپین را نیز تحت تاثیر قرار دهند. اما عوارض ترانکوپین را می توان به طور خلاصه این گونه بیان کرد:
- مشکلات گفتاری
- سرگیجه، خواب آلودگی و خستگی
- کمبود انرژی
- تپش قلب
- افزایش اشتها و افزایش وزن
- ناراحتی های معده و استفراغ
- بالا رفتن قند خون
- اختلال در عملکرد کبد
- کم شدن تعداد گلبول های خون
- ایجاد مشکلات قلبی
- خشکی دهان
- فشارخون پایین
- نعوظ طولانی مدت در مردان
- تب، سردرد و سرگیجه
- مرگ در افراد مسن دارای زوال عقل
- ریزش مو و کم پشت شدن موها
تداخل دارویی ترانکوپین
پیش از شروع مصرف ترانکوپین در مورد هر نوع دارویی که مورد استفاده قرار می دهید، با پزشک مشورت کنید و لیستی از داروهایی را که استفاده می کنید در اختیار وی قرار دهید. ترانکوپین ممکن است با داروهای زیر تداخل داشته باشد:
- برخی از آنتی بیوتیک ها
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای موثر در درمان صرع
- داروهای فشار خون و قلب
- داروهای اختلالات روانی
- داروهای درمان یبوست
- داروهای درمان زگیل تناسلی
موارد منع مصرف ترانکوپین
در برخی از موارد برای به دور ماندن از عوارض ترانکوپین این قرص منع مصرف دارد. حتما قبل از استفاده از این دارو با پزشک خود در مورد شرایط جسمی تان به طور کامل صحبت کنید. ما در اینجا بعضی از موارد منع مصرف را نام برده ایم:
- افرادی که الکل مصرف می کنند: در این افراد مصرف قرص ترانکوپین ممکن است با عوارض بیش ازاندازه ای همراه باشد.
- زنان باردار: مصرف این دارو در 3 ماه آخر بارداری ممکن است باعث بروز مشکلات تنفسی، مشکلات تغذیه، گرفتگی، لرزش و مشکلات عضلات لگن در نوزاد شود. اگر باردار شدید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
- افرادی که قصد بارداری دارند: قرص ترانکوپین ممکن است موقتا در باروری در زنان تاثیر بگذارد. بنابراین اگر قصد بارداری در ماه های آینده را دارید از مصرف آن خودداری کنید.
- زنان شیرده: مصرف ترانکوپین به دلیل عوارض آن در شیردهی ممنوع است.
- بیماران قلبی عروقی: یکی از عوارض مصرف این دارو ایجاد اختلالات قلبی ست. بنابراین این دارو برای بیماران قلبی منع مصرف دارد.
- بیماران صرعی و پارکینسون
- بیمارانی با اختلالات کبدی
- بیماران مبتلا به مشکلات پروستات
آیا مصرف قرص ترانکوپین اعتیاد آور است ؟
هیچ منبع علمی در مورد اعتیاد آور بودن قرص ترانکوپین وجود ندارد اما باید بدانید قطع ناگهانی این دارو بدون دستور پزشک می تواند عوارض ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد، پس هرگز مصرف این قرص را بدون مشورت با پزشک نه کاهش و نه افزایش دهید.
موارد هشدار
در رابطه با مصرف ترانکوپین و جلوگیری از بروز عوارض ترانکوپین به موارد زیر توجه کنید:
- دارو را ترجیحا در عصر قبل از غذا یا همراه با یک وعده غذای سبک مصرف نمایید.
- دارو با لیوانی پر از آب مصرف شود.
- در صورت بروز ناراحتی های گوارشی دارو را حتما همراه با غذا میل کنید.
- از له کردن، جویدن و شکستن قرص بپرهیزید.
- افزایش دوز دارو باید تدریجی باشد.
- در صورت احساس بهبود، دارو خودسرانه قطع نشود.
- جهت رفع خشکی دهان که از عوارض شایع این دارو است، آب زیاد بنوشید.
- بعد از مصرف دارو تا چند ساعت در حالت نشسته یا خوابیده، فورا تغییر حالت ندهید زیرا ممکن است با سرگیجه مواجه شوید.
شرایط نگهداری
داروی ترانکوپین را باید در جای خشک و خنک و دور از گرما و نور مستقیم نگهداری کرد. همچنین دقت داشته باشید که این دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید زیرا اگر به طور اتفاقی کودکی این محصول را استفاده کند، عوارض خطرناک و جبران ناپذیری را برای وی در بر خواهد داشت.
سخن پایانی
بیماری های روانی با هر شدتی که باشند می توانند زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهند. برخی از این اختلالات روانی با توجه به زمینه ارثی در فرد بروز پیدا می کنند. اما افسردگی در اکثر مواقع با توجه به عوامل محیطی به وجود می آید. اختلالات خواب مانند بی خوابی یکی از عوارض وجود افسردگی در فرد محسوب می شود. قرص ترانکوپین دارویی برای درمان تمام این اختلالات روانی محسوب می شود. این قرص را حتما باید تحت نظر پزشک مصرف کنید چراکه در برخی موارد منع مصرف دارد. ازآنجایی که ترانکوپین با بعضی از داروها تداخل دارویی دارد، برای اجتناب از عوارض ترانکوپین بهتر است قبل از مصرف تمام شرایط پزشکی خود را برای پزشک خود توضیح دهید.
بی خوابی، واژه ی بسیار آشنایی است که اکثر افراد در برهه هایی از زندگی دچار آن می شوند. بی خوابی اگر موقتی و گذرا باشد، قابل تحمل است اما اگر به یک مشکل مزمن تبدیل شود، قطعا شما را به فکر راه چاره می اندازد. یکی از راه حل های ساده و معمول که ممکن است پزشک تان نیز به شما پیشنهاد کند، مصرف قرص های خواب است. راحت به نظر می رسد، درست است؟ اما کمی صبر کنید. با خواندن مطالب زیر شاید بخواهید در تصمیم تان تجدیدنظر کنید و دنبال راه دیگری برای حل مشکل بی خوابی تان بگردید. پس اول بیایید ببینیم که عوارض قرص خواب چیست.
در این مقاله می خوانید:
- قرص های خواب چه هستند؟
- عوارض جانبی قرص های خواب چیست؟
- آیا عوارض جانبی پیچیده تری برای قرص های خواب وجود دارد؟
- آیا ممکن است به قرص های خواب، آلرژی داشته باشم؟
- قرص خواب را چه زمانی باید مصرف کنم؟
- آبا ترکیب کردن قرص های خواب و الکل، خطرناک است؟
- آیا ممکن است به قرص های خواب، وابسته شوم؟
شاید شما هم یکی از میلیون ها آدمی باشید که از بی خوابی شکایت می کنند. اگر این طور است، شاید به استفاده از قرص های خواب فکر هم می کنید.
یک قرص خواب ممکن است در پایان دادن به مشکلات خواب شما در کوتاه مدت مؤثر باشد؛ اما مهم است که حتما همه ی چیزهای لازم را در مورد قرص های خواب بدانید ازجمله عوارض جانبی آنها. به این ترتیب،می توانید از مصرفِ سوء ِ این آرام بخش ها اجتناب کنید.
قرص های خواب چه هستند؟
اکثر قرص های خواب در دسته ی «مسکن -خواب آور» قرار می گیرند؛ گروه خاصی از داروها که برای القا یا ادامه یافتن خواب به کار می روند. مسکن های خواب آور شامل بنزودیازپین ها، باربیتورات ها و خواب آورهای مختلف هستند.
بنزودیازپین ها مانند زاناکس، والیوم، آتیوان و لیبریوم، داروهای ضد اضطراب هستند. آنها خواب آلودگی را نیز افزایش می دهند و به خوابیدن افراد کمک می کنند. هالسیون، یک داروی بنزودیازپین قدیمی تر است که تا حد زیادی با داروهای جدیدتر جایگزین شده است. در حالی که ممکن است این داروها در کوتاه مدت مفید باشند، اما همه ی بزودیازپین ها به طور بالقوه اعتیادآور هستند و می توانند باعث مشکلاتی در حافظه و توجه شوند. آنها معمولا برای درمان طولانی مدت مشکلات خواب توصیه نمی شوند.
باربیتورات ها، یک داروی دیگر در این رده ی مسکن-خواب آور هستند که سیستم عصبی مرکزی را سرکوب می کنند و می توانند باعث آرامش شوند. باربیتورات های کوتاه یا طولانی اثر، به عنوان قرص های خواب یا مسکن تجویز می شوند. اما این داروهای خواب آور، بیشتر به عنوان داروی بیهوشی به کار می روند. آنها در دُز بیش از حد می توانند باعث مرگ شوند.
داروهای جدیدتر به کاهش زمان به خواب رفتن کمک می کنند. برخی از این داروهای القاکننده ی خواب که به همان گیرنده هایی در مغز متصل می شوند که بنزودیازپین ها به آنها وصل می شوند، عبارتند از لونستا، سوناتا و امبین. احتمال اعتیادآور بودن آنها تا حدودی، کمتر از بنزودیازپین هاست اما به مرور زمان، هم چنان می توانند باعث وابستگی فیزیکی شوند. آنها می توانند به سرعت به افزایش خواب آلودگی و خواب کمک کنند. یک قرص خواب دیگر به نام «روزرم» وجود دارد که با اثر کردن بر یک هورمون مغزی به نام ملاتونین، متفاوت با سایر داروهای خواب عمل می کند و اعتیادآور نیست. «بلسومرا»، یک داروی خواب منحصربه فرد دیگر است که بر یک ماده شیمیایی مغزی به نام اورکسین اثر می گذارد و اعتیادآور نیست.
عوارض جانبی قرص های خواب چیست؟
قرص های خواب مانند اکثر داروها دارای عوارض جانبی هستند. با وجود این، تا زمانی که یک قرص خواب خاص را امتحان نکنید، نمی توانید بفهمید که آیا عوارض جانبی آن را تجربه می کنید یا نه. اگر آسم یا سایر مشکلات سلامتی دارید، ممکن است پزشک تان بتواند در مورد احتمال عوارض جانبی به شما هشدار دهد. قرص های خواب می توانند در تنفس معمولی، اختلال ایجاد کنند و در افراد مبتلا به مشکلات مزمن ریه مانند آسم، آمفیزم یا اَشکال بیماری مزمن انسدادی ریوی (COPD) خطرناک باشند. عوارض جانبی رایج قرص های خواب نسخه ای مانند لونستا، سوناتا، امبین، روزرم و هالیسون ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سوزش یا مورمور شدن دست ها، بازوها، پاها یا ساق پا؛
- تغییر در اشتها؛
- یبوست؛
- اسهال؛
- دشواری در حفظ تعادل؛
- سرگیجه؛
- خواب آلودگی در هنگام روز؛
- خشکی دهان یا گلو؛
- گاز معده؛
- سردرد؛
- سوزش سردل؛
- ناتوانی در روز بعد؛
- کند شدن از نظر ذهنی یا مشکلات مربوط به توجه یا حافظه؛
- حساسیت به لمس یا درد معده؛
- لرزش غیرقابل کنترل یک قسمت از بدن؛
- دیدن خواب های غیرعادی؛
- ضعف.
مهم است از عوارض جانبی احتمالی قرص های خواب آگاه باشید تا برای جلوگیری از یک مشکل سلامتی جدی تر بتوانید قرص را قطع کنید و فورا با پزشک تان تماس بگیرید.
آیا عوارض جانبی پیچیده تری برای قرص های خواب وجود دارد؟
برخی قرص های خواب، عوارض جانبی بالقوه مضری دارند، از جمله خواب پریشی. خواب پریشی ها، حرکات،رفتارها و اعمالی هستند که شما کنترلی روی آنها ندارید، مانند راه رفتن در خواب. در طول یک خواب پریشی، شما خواب هستید و از آنچه اتفاق می افتد، آگاهی ندارید.
خواب پریشی های ناشی از قرص های خواب، رفتارهای خواب پیچیده ای هستند و ممکن است شامل غذا خوردن در خواب، برقراری تماس تلفنی یا داشتن رابطه ی جنسی در حالت خواب باشند. رانندگی در خواب، که رانندگی در حین عدم هوشیاری کامل است، یک عارضه ی جانبیِ جدی دیگر قرص های خواب است. خواب پریشی ها اگرچه نادر هستند اما تشخیص آنها در هنگامی که دارو اثر می کند، کار دشواری است.
برچسب محصولات برای داروهای خواب آور- آرامش بخش، شامل توضیحاتی درباره ی خطرات بالقوه ی مصرف یک قرص خواب هستند. از آنجا که احتمال بروز رفتارهای خواب پیچیده در صورت افزایش دُز مصرف یک قرص خواب، بیشتر است، فقط همان مقداری را که پزشک تان تجویز می کند، مصرف کنید و نه بیشتر.
آیا ممکن است به قرص های خواب، آلرژی داشته باشم؟
بله. مردم ممکن است به هر دارویی، یک واکنش آلرژیک نشان بدهند. این واکنش می تواند به مواد تشکیل دهنده ی فعال خود دارو مربوط باشد یا به هریک از مواد تشکیل دهنده ی غیرفعال آن (مانند رنگ ها، پیوند دهنده ها یا روکش ها). افرادی که به یک قرص خواب خاص، واکنش آلرژیک دارند، باید از آن اجتناب کنند. مهم است که با بروز اولین نشانه ی این عوارض جانبی جدی با پزشک تان صحبت کنید، از جمله:
- تاری دید یا هرگونه مشکل دیگر مربوط به بینایی؛
- درد قفسه ی سینه؛
- دشواری در تنفس یا بلع؛
- احساس اینکه گلو در حال بسته شدن است؛
- کهیر؛
- گرفتگی صدا؛
- خارش؛
- حالت تهوع؛
- تپش قلب؛
- راش؛
- تنگی نفس؛
- تورم چشم ها، صورت، لب ها، زبان یا گلو؛
- استفراغ.
یک اثر جانبی جدی و حتی مرگبار هر نوع دارو برای فردی که به آن آلرژی دارد، آنافیلاسکی است. آنافیلاسکی، یک واکنش آلرژیک حاد است. عارضه ی جانبی محتمل دیگر، آنژیوادم است، یعنی تورم شدید صورت. تأکید می کنیم که اگر در معرض خطر واکنش های آلرژیک هستید، در مورد این احتمالات با پزشک تان صحبت کنید.
قرص خواب را چه زمانی باید مصرف کنم؟
معمولا توصیه می شود که قرص خواب را درست قبل از وقت خواب مطلوب تان مصرف کنید. دستورالعمل های پزشک تان روی برچسب تجویزی قرص خواب را بخوانید. این دستورالعمل ها، اطلاعات خاصی در مورد داروی شما دارند. به علاوه، قبل از مصرف یک قرص خواب، همیشه برای به خواب رفتن به خودتان زمان کافی بدهید.
آیا مصرف قرص های خواب همراه با الکل، تداخل دارد؟
بله. مصرف توأم الکل و قرص های خواب می تواند اثرات آرام بخش اعتیادآور از هر دو دارو را داشته باشد و این ترکیب ممکن است باعث قطع شدن تنفس شخص و منجر به مرگ او شود. برچسب های قرص های خواب در مورد مصرف الکل در حین مصرف این دارو هشدار می دهند. هم چنین شما نباید در حین مصرف برخی از قرص های خواب، گریپ فروت بخورید یا آب گریپ فروت بنوشید. گریپ فروت، مقدار دارویی را که به داخل جریان خون شما جذب می شود و مدت زمانی را که دارو در بدن می ماند، افزایش می دهد. این امر می تواند باعث آرام بخشی بیش از حد شود.
آیا ممکن است به قرص های خواب، وابسته شوم؟
برای بی خوابی کوتاه مدت، پزشک تان ممکن است قرص های خواب را برای چند هفته تجویز کند. با وجود این، ممکن است قرص خواب شما پس از استفاده ی منظم برای یک دوره ی طولانی تر، دیگر اثر نکند، چون شما نسبت به دارو مقاومت پیدا می کنید. هم چنین ممکن است از نظر روانی به این دارو وابسته شوید. سپس فکر به خواب رفتن بدون آن، شما را مضطرب خواهد ساخت.
ممکن است متوجه شوید که به خواب رفتن بدون قرص خواب، برای شما دشوار است. اگر این اتفاق بیفتد، می تواند نشانه ای از یک وابستگی جسمی یا احساسی یا هر دو باشد. برخی مطالعات نشان می دهند مصرف طولانی مدت قرص های خواب، عملا در خواب اختلال ایجاد می کند. بهترین راه برای جلوگیری از ایجاد وابستگی فیزیکی یا احساسی به قرص های خواب، این قرص ها را طبق دستورالعمل های پزشک مصرف کنید و در زمانِ توصیه شده، مصرف آنها را قطع کنید.
برگرفته از: webmd