دادخواست استرداد طلا از زوجی که زندگی مشترک را شروع نکردن

به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سیما، طلا و جواهراتی که مرد در هنگام عقد یا زندگی مشترک به زوجه می دهد اغلب به عنوان هبه تعریف شده اند، هبه در لغت به معنای بخشش و دادن چیزی به کسی بدون دریافت مالی در قبال آن است لازم به ذکر است که واهب (هبه کننده) می تواند هبه را به دریافت مال یا به شرط خاصی مشروط کند

یکی از مواردی که هنگام طلاق زوجین با آن مواجه می شوند و باید در خصوص آن تعیین تکلیف شود بحث حق و حقوق هر یک از طرفین است. این حق و حقوق می تواند برای زوجه نفقه، مهریه، اجرت المثل و امثال آن باشد و برای زوج می تواند گرفتن هدایا یا طلا های باشد که به مناسبت های مختلف در طول زندگی مشترک یا در طول دوران نامزدی به همسر خویش اعطا کرده است. حال سوالی که ممکن است برای زوج پیش بیاید این است که وی می تواند بعد از طلاق دادن زوجه، اقدام به استرداد طلا های داده شده به وی نماید یا نه؟

طلا و جواهراتی که مرد در هنگام عقد یا زندگی مشترک به زوجه می دهد اغلب به عنوان هبه تعریف شده اند، هبه در لغت به معنای بخشش و دادن چیزی به کسی بدون دریافت مالی در قبال آن است لازم به ذکر است که واهب (هبه کننده) می تواند هبه را به دریافت مال یا به شرط خاصی مشروط کند مثل موردی که زوجه به زوج می گوید مهریه ام را به شما می بخشم به شرط اینکه طلاقم دهید.

طبق قانون مدنی هم هبه عبارت است از عقدی که به موجب آن یک نفر مالی را به صورت رایگان به فرد دیگری می بخشد بعد از این بخشش فردی که مال را در اختیار گرفته است به عنوان مالک مال شناخته شده و می تواند هر گونه دخل و تصرفی در مال هبه شده، داشته باشد.

ماهیت حقوقی عقد هبه

اما پاسخ این سوال که آیا مرد می تواند پس از طلاق طلا های همسر خود را پس بگیرد به ماهیت حقوقی عقد هبه برمی گردد یعنی باید ببینیم که آیا هبه عقدی لازم است یا جایز، عقد لازم عقدی است که هیچ یک از طرفین معامله نمی توانند آن را بر هم بزنند جز در موارد خاصی که قانون معین کرده است؛ این موارد خاص می تواند استفاده از خیارات قانونی باشد؛ مانند عقد بیع و اجاره؛ در عقد بیع هیچ یک از بایع و مشتری حق بر هم زدن معامله را بدون رضایت دیگری ندارد، مگر در مواردی که قانون معین کرده است، مثلا چنانچه بایع، مغبون شده باشد (فریب خورده باشد) و این غَبن فاحش باشد می تواند قانونا و با استناد به خیار غبن معامله را فسخ کند. در مقابل عقد لازم عقد جایز قرار می گیرد عقد جایز عقدی است که هر یک از طرفین هر وقت که بخواهند، بتوانند آن را بر هم زند.

اگر هبه را عقد جایز بدانیم شخص هبه کننده هر زمان که بخواهد می تواند این عقد را به هم بزند و مال هبه شده را دوباره از آن خود نماید، اما این رجوع به هبه باید در شرایط خاصی صورت بگیرد، اما اگر هبه را عقدی لازم بدانیم به محض تحقق آن دیگر امکان بر هم زدن عقد و رجوع از آن برای هبه کننده وجود ندارد. در این خصوص اختلاف نظر های زیادی میان حقوقدانان وجود دارد و نظر واحدی مبنی بر اینکه هبه عقدی لازم است یا جایز وجود ندارد.
 
 

شرایط رجوع از هبه

 
در صورتی که عقد هبه را یک عقدی جایز بدانیم شخص هبه کننده هر زمان که بخواهد می تواند این عقد را بر هم زند و مال هبه شده را دوباره از آن خود نماید. اما این رجوع به هبه باید در شرایط خاصی صورت بگیرد این شرایط عبارتند از:

1- زمانی زوج می تواند تقاضای استرداد طلا از زوجه نماید که این مال هدیه داده شده از بین نرفته باشد.

2- هنگامی استرداد طلا از زوجه برای زوج قابل اقامه است که مالکیت مال هبه شده انتقال داده نشده باشد.

3- اگر در مال هبه شده تغییراتی صورت گیرد زوج نمی تواند تقاضای استرداد طلا از زوجه را داشته باشد.

4- در صورتی که هبه صورت گرفته از نوع هبه معوض (یعنی در ازای مال یا حقی دیگر) باشد و عوض هبه هم دریافت شده باشد، زوج دیگر نمی تواند از زوجه تقاضای استرداد طلا نماید.
 
 

استرداد طلا هایی که به عنوان هدیه به زن داده نشده است

 
همان طور که گفته شده طلا ها و هدایای که مرد یا خویشاوندان وی به مناسبت های مختلف به زن هدیه داده اند متعلق به وی است و می تواند هر گونه دخل و تصرفی در آن ها داشته باشد. اما اگر این طلا ها به عنوان هدیه به زن داده نشده باشد، مرد می تواند به هنگام طلاق، تقاضای استرداد طلا از زن را در دادگاه مطرح کند.

به عنوان مثال مرد می تواند ادعا کند که طلا ها به عنوان امانت در دست زن بوده است مثلا مرد طلا ها را به عنوان سرمایه خریده است و به زن سپرده تا از آن ها نگهداری کند. البته مرد برای اینکه بتواند در خصوص استرداد طلا از زوجه درخواستی داشته باشد باید بتواند برای ادعای خود سندی همانند فاکتور خرید طلا و جواهرات را ضمیمه تقاضای خود نماید در غیر این صورت امکان اثبات این تقاضا برای مرد بسیار سخت می باشد.
 
 

مرجع رسیدگی به دعوای استرداد طلا از زوجه

 
اگر دادخواست استرداد طلا از طرف زوج داده شود مرجع رسیدگی به این دعوی، دادگاه محل اقامت خوانده (زوجه) می باشد در غیر این صورت این دادخواست باید در دادگاه محل انعقاد عقد ازدواج زوجین تقاضا شود.

به گزارش خبرنگار ایمنا، زمانی که یک زن (زوجه) و یک مرد (زوج) به عقد (نکاح) یکدیگر در می آیند، مال معین شده ای (مهریه) را طبق توافق طرفین ضمن عقد برای زن در نظر می گیرند که مالکیت آن در اختیار زن بوده و هر گاه که بخواهد، می تواند آن را طلب کند، البته گاهی بنا به توافق زوجین به جای مال انجام کار دیگری که منفعت زن در آن باید در نظر گرفته می شود برای مثال رفتن به حج یا سایر موارد، توجه داشته باشید که در زمان عقد، تعیین مهریه اجباری نبوده و حتی می توان مهریه ای را تعیین نکرد.

عده ای بر این باور هستند مهریه تنها در زمان طلاق امکان پذیر است و به جریان می افتد، اما باید بگوییم که خیر، هنگامی که عقد جاری می شود، زن به عنوان مالک مهریه می تواند هر گاه که بخواهد، مهریه خود را تمام و کمال دریافت کند، البته در اغلب اوقات، زنان پس از طلاق، اقدام به مطالبه مهریه می کنند.

اگر درخواست طلاق از طرف مرد باشد، موظف است تمام مهریه زن را پرداخت کند، ولی چنانچه درخواست طلاق از سوی زن باشد، این نوع جدایی را «طلاق بائن» می گویند و زن باید مالی را به شوهر پرداخت کند تا بتواند طلاق بگیرد، در اکثریت مواقع، زن با بخشیدن بخشی از مهریه خود اقدام به طلاق می کند.

در طلاق توافقی نیز پرداخت مهریه به شکل توافقی انجام می شود، این نوع جدایی را «طلاق خلع» می گویند (یعنی زن باید مقداری از مهریه خود به مرد ببخشد)، از آنجایی که قانون مقدار مهریه را تعیین نمی کند و مبلغ و نوع آن کاملاً با توافق طرفین است، در صورت طلاق توافقی نیز باید مهریه با توافق زوجین دریافت و واگذار شود، قوانین تنها مربوط به اجرای محکومیت مالی، بازداشت مرد و یا نحوه وصول مهریه هستند.

تفاوت های مهریه عندالمطالبه و مهریه عندالاستطاعه

مهریه نشانه صداقت و صمیمیت مرد نسبت به همسرش است و سنتی پسندیده است که پیامبر اکرم (ص) نیز به آن عمل می کرده است، آنچه که در هنگام عقد به عنوان بدهی و دین بر گردن زوج قرار می گیرد تا به محض مطالبه زوجه پرداخت شود، به صورت عندالمطالبه است، اما شرطی هم می تواند با عنوان عندالاستطاعه جز شروط ضمن عقد باشد و دختر به اختیار می تواند با آن موافقت کند و آن را بپذیرد و یا مخالفت کند و نپذیرد.

در حقیقت مهریه نوعی تضمین مالی برای زندگی یک زن پس از طلاق و جدایی از شوهرش است، از آنجایی که حق طلاق به شکل قانونی با مردان است، زنان پس از جدایی بنا به هر دلیلی پشتوانه مالی ندارند و همین امر سبب تعیین مهریه برای آنان شده است، مهریه زن به دو شکل عندالمطالبه و عندالاستطاعه است.

ویژگی ها و آثار مهریه عندالمطالبه و عندالاستطاعه

عندالمطالبه بودن مهریه: به این معنی است که به محض امضای عقدنامه، زن اگر بخواهد می تواند با مراجعه به محاکم و دادگاه های خانواده یا مراجعه به اجرای ثبت بخواهد که مهر یا قسمتی از مهریه را بپردازد.

عندالاستطاعه بودن مهریه: به این معنی است که زن زمانی می تواند مهریه خودش را مطالبه کند و مرد را ملزم به پرداخت آن کند که استطاعت پرداخت مهریه را به عهده زوج ببیند یعنی مرد توان پرداخت داشته باشد، اگر توان پرداخت نداشته باشد زن این حق را نخواهد داشت.

بر این اساس خانمی که همه مهریه اش عندالمطالبه باشد مثل گذشته است و هر زمان که بخواهد می تواند آن را مطالبه کند چه به صورت دادخواست در دادگاه خانواده و چه به صورت مطالبه ی اجرایی از طریق اجرای ثبت و اگر تمام مهریه خانم در عقدنامه جدید از وصف عندالاستطاعه برخوردار باشد دیگر این دختر خانم نمی تواند مهریه اش را بخواهد مگر اینکه ضمن دادخواست مطالبه مهریه، لیست اموال و دارایی زوج را ارائه کند و به هر نحوی که هست ثابت کند که این آقا تمکن و قدرت پرداخت مهریه درخواستی ایشان را دارد.

درباره اضافه شدن دو شرط جدید به عقدنامه ها با محتوای «مهریه به صورت عندالمطالبه است» و «مهریه به صورت عندالاستطاعه است»، در قانون و در دفترچه عقدنامه تصریح شده است که زن به محض وقوع عقد مالک مهریه است و می تواند نسبت به آنچه زوج به عنوان مهریه تعهد کرده است، اقدام قانونی کند، این مهریه ممکن است عین یا وجه نقد باشد یعنی کافی است که مالیت داشته باشد و از لحاظ قانون، خلاف شرع و قانون نباشد.

در روزگار گذشته رسم معمول قراردادن اشیای غیرمنقول از قبیل خانه، زمین و ملک برای مهریه زنان بوده است. اما در روزگار فعلی پول و سکه جای خود را به اموال غیرمنقول برای اختصاص به مهریه زنان داده است. مهریه به محض مطالبه زوجه باید پرداخت شود و به عبارتی در اصطلاح حقوقی «حال» است یعنی بدهی که زوج به گردن گرفته و از نظر فقهی و شرعی باید بپردازد و اگر از پرداخت آن طفره رفت می توان از طریق بخش اجرایی ثبت و مراجع قانونی آن را وصول کرد.

در مورد عندالاستطاعه در شروط ضمن عقد، پرداخت مهریه با انجام عقد واجب می شود و مرد باید آن را بپردازد اما نکته مهم این است که اگر مردی دین نداشته باشد و نخواهد بر اساس حکم شرع مهریه را پرداخت کند، به هیچ عنوان زیر بار پرداخت مهریه نمی رود و به شیوه های گوناگون از پرداخت آن طفره خواهد رفت.

با توجه به اینکه مهریه وقتی مطالبه می شود که در خانواده اختلافی به وجود آمده باشد بنابراین مردها از پرداخت آن طفره می روند و خانم ها تنها می توانند شوهرشان را به زندان بفرستند اما وقتی استطاعت مطرح می شود فقط باید استطاعت مرد اثبات شود و او به زندان نمی رود، عملاً اتفاق خاصی نمی افتد می توان گفت در نظر گرفتن شرط عندالاستطاعه نه مردها امتیاز بیشتری دارند و نه زن ها دچار مشکل می شوند…

قانون جدید مهریه در سال 99 و 1400

در ماده 1082 قانون مدنی چنین عنوان شده است که «به مجرد عقد، زن مالک مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بکند». در تبصره الحاقی اشاره می کند که «چنانچه مهریه وجه رایج باشد، متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانه زمان تعیین نسبت به سال اجرای عقد که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می شود محاسبه و پرداخت خواهد شد.

مگر اینکه زوجین در حین اجرای عقد به نحو دیگری تراضی (توافق) کرده باشند، آئین نامه اجرایی این قانون حداکثر ظرف مدت سه ماه از تاریخ تصویب توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران با همکاری وزارت دادگستری و وزارت امور اقتصادی و دارایی تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید».

با این مفهوم که اگر مهریه، وجه رایج در نظر گرفته شود، با توجه به تغییرات ایجاد شده در شاخص قیمت سالانه نسبت به سال اجرای عقد و اعلام شده توسط بانک مرکزی تعیین و محاسبه می شود تا پرداخت شود. از این رو این بدان معناست که اگر زن درخواست مهریه خود را از طریق دادگاه پیگیری کند، مرد (زوج) ملزم به پرداخت آن بر اساس شاخص قیمت های سالانه خواهد بود، در غیر این صورت مرد مدیون (بدهکار) زن (زوجه) خواهد شد.

در قانون جدید مهریه در سال 99 برخی به اشتباه، گمان می کنند که اگر مهریه همسر مثلاً 500 سکه طلا باشد، مردان تنها ملزم به پرداخت 110 سکه طلا خواهند بود، در حالی که قانون مهریه سال 99 در جهت حبس زدایی و کمتر کردن آمار زندانیان مهریه در نظر گرفته می شود و بدان معنی است که پس از مطالبه مهریه توسط زن، تنها تا سقف 110 سکه، محکومیت های مالی به همراه خواهد داشت. یعنی زن می تواند تا سقف 110 سکه طلا حکم جلب شوهر خود را از دادگاه بگیرد، اما مابقی مهریه نیز باید پرداخت شود و مرد می تواند درخواست تقسیط بدهی را ارائه دهد، این مقدار تقسیط شده می تواند با تعیین میزان و شرایط اقساط توسط دادگاه، به زن یا زوجه پرداخت شود.

قوانین حاکم بر تعیین مهریه

مهریه می تواند با هر مقداری تعیین شود، اما باید قوانین زیر در حین تخصیص آن لحاظ شود. این قوانین ربطی به قانون جدید مهریه در سال 99 ندارد و به طور کلی در زمینه تعیین مهریه لازم الاجرا است.

– مهریه باید مشروع (قانونی) باشد و ارزش داد و سند اقتصادی داشته باشد.

– زن باید بتواند مالک آن شود، یعنی مهریه باید قابل انتقال به وی باشد.

– تعهد و الزام به انجام کاری توسط شوهر می تواند به عنوان مهریه زن در نظر گرفته شود.

– عدم دسترسی به مهریه تعیین شده در زمان عقد، آن را باطل می کند.

– اجازه مالک در لحاظ نمودن اموالی که به شوهر (زوج) تعلق ندارد، به عنوان مهریه ضروری است.

– مهریه باید قابل ارائه و تسلیم باشد. اگر زوج توانایی تسلیم آن را نداشته باشد اما زوجه قادر به تصاحب آن باشد، این مهریه نیز صحیح است.

– باید میزان مهریه به طور دقیق مشخص شود، وجود شک و شبهه یا تعیین چند چیز برای مهریه قابل استناد نیست.

وجه کیفری مهریه چند سکه است؟

مطابق قانون جدید مهریه در سال 99، میزان مهریه محدود نمی شود، بلکه ضمانت در اجرا و پرداخت مهریه برای مطالبات بیش از 110 سکه کاهش یافته است. در ماده هفت از قانون اجرای محکومیت های مالی چنین ذکر می شود که «در مواردی که وضعیت سابق مدیون (مرد یا زوج) دلالت بر ملائت (توانایی مالی) وی داشته یا مدیون در عوض دین، مالی دریافت کرده یا به هر نحو تحصیل مال کرده باشد، اثبات اعسار (ناتوانی از پرداخت مهریه و نفقه زن) برعهده او (زوج) است، مگر اینکه ثابت کند آن مال تلف حقیقی یا حکمی شده است. در این  صورت نیز در مواردی که مدیون (بدهکار) عوض دین، مالی دریافت نکرده یا تحصیل نکرده باشد هرگاه خوانده دعوای اعسار (دعوایی برای ثابت کردن ناتوانی مالی) نتواند ملائت فعلی (توانایی مالی) سابق او را ثابت کند یا ملائت فعلی یا سابق او نزد قاضی محرز (اثبات شده) نباشد، ادعای اعسار (کسی که ادعا دارد ناتوان مالی است) با سوگند مدیون (زوج) مطابق تشریفات مقرر در قانون آیین دادرسی مدنی پذیرفته می شود». بهتر است در صورت نیاز به دریافت حکم جلب زوج توسط زوجه برای عدم پرداخت مهریه به قانون مهریه سال 99 دقت بسیار شود، دریافت مشاوره از طریق وکلای آگاه و متبحر، پس از ایجاد این تغییرات قانونی توصیه می شود، در طلاق توافقی همه چیز بر اساس توافق طرفین است.

آخرین وضعیت مراحل اجرا گذاشتن مهریه و توقیف فوری در 1400

توجه کنید مطابق بخشنامه که توسط ریاست محترم قوه قضائیه صادر کرده و ناظر به اجرای بند ب ماده 113 قانون برنامه پنجم توسعه است کلیه محاکم ایران از پذیرش دادخواست مهریه در ابتدا بدون مراجعه قبلی به اداره ثبت منع شده اند. با این توضیح که چه وکیل مهریه داشته باشید یا خودتان به شخصه اقدام می کنید گام اول مراجعه به دفتر ازدواجی است که عقد آنجا ثبت رسمی شده است و دادن درخواست صدور اجراییه برای هر مقدار از مهریه. گام بعدی مراجعه به اداره ثبت اسناد و املاک (اداره اجرای مهریه) است. در اینجا اولاً می شود زوج را ممنوع الخروج کرد و ثانیاً می توان اموال او را درخواست توقیف داد و اگر اموالی نباشد و مشخصات را ندانید اداره مذکور از مراجعه ذی صلاح مثل راهور یا بانک استعلام می کند.

در صورتی که مال پیدا شود توقیف و ارزیابی و در ادامه به مزایده گذاشته می شود و اگر زوج معترض باشد مثل اینکه مستثنیات دین باشد حق اعتراض دارد. در نهایت اگر ظرف دو ماه مالی پیدا نشود و یا طرف شش ماه کار به نتیجه نرسد به درخواست زوجه یا وکیل او گواهی مبنی بر مراجعه به دادگاه صادر می شود.

بر طبق قانون به محض وقوع عقد نکاح، زوجه مالک تمام مهریه می شود چه اینکه تمکین از شوهر بکند و یا نکند آنچه در کشور برای مهر رایج است اینکه مهریه یا ملک غیرمنقول یا سکه بهار آزادی و یا وجه نقد است.

گرفتن مهریه و ادامه زندگی

گرفتن مهریه بدون طلاق بی تردید امکان پذیر است زوجه می تواند هر وقت که بخواهد حتی بدون درخواست طلاق و حتی در منزل شوهر، مطالبه مهریه از شوهر کند، اما اینکه به صلاح زندگی مشترک است یا خیر، موضوع دیگری است که تشخیص آن با زوجه است.

هشت قانون جدید مهریه با وکیل دادگستری

زمانی دادگستری قانون جدید مطالبه مهریه مطرح کرد که بسیاری از مردان جامعه به دلیل مهریه مجبور به حبس کشیدن شدند، اما پس از تصویب این قانون جدید در حمایت از خانواده و پرداخت و مطالبه مهریه تحول بزرگی ایجاد شد، هشت قانون جدید مهریه با وکیل دادگستری عبارتند از:

شماره (1)

مطابق ماده 22 قانون مدنی: چنانچه مهریه در زمان وقوع عقد تا 110 (یکصد و ده) سکه تمام بهار آزادی یا معادل آن باشد، وصول آن مشمول مقررات ماده دو قانون اجرای محکومیت های مالی است.

شماره (2)

مطابق ماده 22 قانون مدنی: اگر مهریه بیشتر از 110 (یکصد و ده) سکه تمام بهار آزادی باشد، در خصوص مازاد ملائت (توانایی مالی) زوج ملاک پرداخت است، رعایت و توجه به مقررات مربوط به محاسبه مهریه به نرخ روز هم چنان الزامی است.

شماره (3)

مطابق قانون 3 قانون جدید:

چنانچه استیفای مهریه از طریق مذکور در این قانون ممکن نشود، زوج به درخواست زوجه تا زمان اجرای حکم و یا پذیرفته شدن ادعای اعسار (کاسی که ادعا دارد ناتوان مالی است) و یا جلب رضایت زوجه حبس می شود.

شماره (4)

مطابق قانون جدید:

در حالت کلی اگر حکم به پرداخت مهریه صادر گردد و قطعی شود، پس از صدور اجراییه زوج ظرف مدت زمان یک ماه فرصت دارد، دادخواست اعسار (ناتوانی از پرداخت مهریه و نفقه دادن) پرداخت مهریه را به دادگاه تقدیم کند در صورتی که طی مدت تعیین شده دادخواست اعسار تقدیم دادگاه شود و امکان جلب تا پایان مشخص شدن رأی دادگاه در خصوص اعسار مهریه وجود ندارد، اما اگر حکم اعسار شوهر قطعی شود و وی مکلف به پرداخت اقساط مهریه شود و اگر آن را نپردازد امکان جلب وی وجود دارد.

شماره (5)

چنانچه زوجه مالی را از همسر خود توقیف کرده باشد تا پایان مزایده و مشخص شدن تکلیف مال مرد توقیف برای مازاد مهریه از یکصد ده سکه حکم جلب صادر نمی کنند.

شماره (6)

قبل از تصویب قانون جدید مهریه: پیش از وضع رأی وحدت رویه و شرایط طوری بود که مردان بدهکار مهریه تا صدور رأی قطعی دادگاه باید در حبس باشد و بعد از صدور رأی می توانستند درباره اعسار خود در دادگاه اقدام نمایند.

بعد از تصویب قانون جدید مهریه: اما از حالا شرایطی فراهم شده که مردان مدعی اعسار می توانند طی زمانی که دادگاه به پرونده مهریه رسیدگی می شود، آنان نیز تقاضای اعسارشان مورد بررسی واقع می گردد بدون آنکه در زندان حبس شود.

شماره (7)

مطابق قوانین قدیمی مهریه: اصل بر تمکن مالی مرد بوده و در صورت پرداخت نکردن مهریه، مطابق ماده دو قانون مدنی نحوه اجرای محکومیت های مالی می شود و در نهایت محکوم به حبس می شود. اما طبق قوانین جدید مهریه، اصل بر این شد که زوج مدیون در دیون (بدهی) ابتدایی مانند مهریه و نفقه معسر و دارا محسوب نمی شوند و اصل بر اعسار تلقی می شود و نه ایسار.

نکته: این قانون جدید طبق و مطابق نظر فقها مطرح شده و تاکید دارد که در دیون (بدهی) ابتدایی حبس مدیون جایز نیست مگر در صورت باطل بودن و فرار از دین مرد بدهکار مهریه.

شماره (8)

طبق قانون جدید: پیگیری مطالبه مهریه دیگر از طریق دادگاه صورت نمی گیرد و خانم ها بایستی از طریق اداره اجرای ثبت که زیر مجموعه اداره ثبت اسناد باشد پیگیری کنند و برخلاف گذشته دیگر نیازی به پرداخت هزینه های دادرسی به مبلغ سه و نیم درصد مهریه وجود ندارد.

در کل طبق تصویب این قانون، چنانچه مهریه بالای 110 سکه یا معادل آن در مرحله نخست یکصد ده سکه این قانون باید پرداخت و مازاد بر آن ضمانت اجرایی کیفری ندارد.

کد خبر 518836