ژلوفن مواد تشکیل دهنده
نام تجاری
کاربرد
کاهش علائم سرماخوردگی
به مشورت پزشک احتیاج دارید؟
همین الان در واتساپ از متخصص داروسازی مشاوره بگیرید
دریافت نوبت مشاوره داروسازی
اشکال دارویی
قرص
اطلاعات دارویی کلداکس (کلد استاپ)
داروی کلداکس، نسل جدید داروهای سرما خوردگی است که حاوی استامینوفن، فنیل افرین و آنتی هیستامین می باشد. این دارو معمولاً برای بزرگسالان مورد استفاده قرار می گیرد و برای کاهش علائم سرماخوردگی نظیر آبریزش از چشم و بینی، عطسه، سرفه، تب، احتقان بینی، درد و احساس کوفتگی در بدن استفاده می شود.
قرص های کلداکس به سه دسته تقسیم می شوند:
- کلداکس سینوس و آلرژی
این نوع کلداکس شامل استامینوفن، فنیل افرین و دیفن هیدرامین می باشد.
- کلداکس روز (قرص زرد رنگ) و کلداکس شب (قرص آبی رنگ)
کلداکس روز شامل: استامینوفن، فنیل افرین و دکسترومتورفان است که جهت جلوگیری از خواب آلودگی، در ترکیبات این دارو، آنتی هیستامین وجود ندارد.
کلداکس شب شامل: استامینوفن، فنیل افرین، دکسترومتورفان و کلفنیرامین مالئات است.
- کلداکس آنفولانزا
این نوع کلداکس شامل استامینوفن و فنیل افرین است و در طول روز موجب احساس خواب آلودگی در فرد نمی شود.
نوشته های مشابه
هرکدام از ترکیبات به کار رفته در این دارو دارای اثرات مشخصی هستند. استامینوفن باعث کاهش تب می شود و یک مسکن است. فنیل افرین یکی از مؤثرترین ضد احتقان های بینی است، دیفن هیدرامین ضد حساسیت بوده و دکسترومتورفان نیز یک داروی ضد سرفه می باشد.
توجه: داروی کلداکس (Coldax) و داروی کلد استاپ (Cold stop) دارای ترکیبات مشابه از یک گروه و با عملکرد مشابه هستند. این دو دارو تفاوتی با یکدیگر ندارند و از مواد تشکیل دهنده یکسانی همچون استامینوفن و آنتی هیستامین تولید شده اند. تنها تفاوت میان این دو دارو میزان ترکیبات آنهاست. همچنین گاهی در ترکیبات این دو دارو به جای یک ماده از ماده دیگری استفاده شده است اما باز هم ماهیت کلی این دو دارو یکسان است. به عنوان مثال در ترکیب داروی کلد استاپ به جای فنیل افرین از پسودوافدرین استفاده شده است که آن نیز یک ضد احتقان است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این دارو می توانید به صورت آنلاین و 24 ساعته با پزشک آنلاین عمومی مشورت نمایید.
مقدار و روش مصرف داروی کلداکس (کلد استاپ)
- قبل از شروع درمان با داروی کلداکس (Coldax)، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می کند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید. همچنین اگر در رابطه با مصرف آن با سؤالاتی روبرو هستید با پزشک خود مشورت نمایید.
- دوز و مقدار داروی کلداکس، از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقاً همانطور که پزشک عمومی به شما تجویز کرده است، استفاده نمایید و از کم یا زیاد کردن آن خودداری نمایید. (افزایش مقدار داروی مصرفی، به معنای سرعت بخشیدن به روند بهبودی نیست)
- در صورت فراموش کردن یک دوز، به محض یادآوری، نوبت فراموش شده را مصرف کنید. اگر زمان مصرف دوز بعدی باشد، از مصرف نوبت فراموش شده اجتناب کنید و بر طبق برنامۀ مشخص به مصرف دارو ادامه دهید و هیچ گاه دوز دارو را دو برابر نکنید.
- چنانچه بعد از مدتی مصرف داروی کلداکس، علائم بیماریتان بهبود نیافت یا حتی بدتر شد به پزشک مراجعه کنید.
- بهتر است داروی کلداکس را همراه با غذا یا شیر (برای کاهش تحریکات گوارشی) مصرف نمایید.
موارد منع مصرف داروی کلداکس (کلد استاپ)
- به تاریخ انقضای داروی کلداکس (Coldax) توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام شده است، از مصرف آن خودداری کنید.
- هرگز داروی کلداکس را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
قبل از تجویز دارو، پزشک را در صورت وجود موارد زیر مطلع کنید:
- حساسیت به این دارو یا دیگر داروها و مواد
- بارداری یا قصد باردار شدن
- شیردهی
- اختلال حافظه
- مشکلات قلبی یا عروقی
- مشکلات تنفسی یا آسم
- مشکلات کبدی
- مشکلات کلیوی
- فشارخون بالا
- دیابت
- اختلالات تیروئید
- گلوکوم
- زخم معده
- انسداد معده یا روده
- انسداد مجاری ادراری
- بزرگی پروستات
- اعتیاد به الکل
- اگر در حال مصرف داروهای مهارکننده مونوآمین اکسیداز هستید
موارد هشدار و احتیاطات ویژه حین مصرف داروی کلداکس (کلد استاپ)
- داروی کلد استاپ (Cold stop) می تواند باعث سرگیجه، کم شدن هوشیاری و خواب آلودگی شود، لذا تا زمانی که این علائم برطرف نشده اند، از رانندگی کردن بپرهیزید.
- در طول درمان با داروی کلداکس از مصرف الکل بپرهیزید.
- قبل از هرگونه عمل جراحی (شامل جراحی دندان) و سایر درمان های فوریت دار پزشکی، پزشک خود را از مصرف داروی کلد استاپ مطلع سازید.
- داروی کلداکس می تواند باعث تغییر در نتایج برخی از آزمایش های پزشکی (مانند آزمون های پوستی برای تشخیص آلرژی) شود. لذا پزشک معالج را از مصرف این دارو مطلع سازید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تأثیر داروها را تغییر دهد یا باعث افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آنها شود. بنابراین برای مصرف این دارو، لیست تمام داروهایی که مصرف می کنید اعم از داروهای تجویزی و غیرتجویزی (گیاهی، مکمل و …) را با پزشکتان در میان بگذارید.
از جمله داروهایی که با داروی کلداکس (کلد استاپ) تداخل دارند، عبارتند از:
- داروهای تضعیف کننده یا محرک سیستم اعصاب مرکزی
- داروهای ضد تشنج
- داروهای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای
- آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)
- داروهای شل کننده عضلانی
- داروهای ضد درد و مسکن (مانند کدئین)
- داروهای بیهوشی
- گلیکوزیدهای دیژیتال
- داروهای آنتی کولینرژیک
- داروهای مسدود کننده بتا آدرنرژیک خوراکی
- داروهای ضد فشارخون
- داروهای ضد انعقاد خون
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
- مهارکننده های مونوآمین اکسیداز
- داروهای رژیمی یا کنترل اشتها
- فرآورده های حاوی استامینوفن یا دیفن هیدرامین
در مورد تداخلات دارویی داروی کلداکس یا داروی کلد استاپ می توانید به صورت 24 ساعته، سؤالات خود را از پزشک متخصص آنلاین داروساز بپرسید.
عوارض جانبی داروی کلداکس (کلد استاپ)
همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف کنندگان نیز هیچ نوع عارضه ای بروز نمی دهند. یکسری از عوارض نیز بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می روند. در صورت بروز هریک از عوارض زیر با مصرف کلداکس در اسرع وقت با پزشک معالج مشورت نمایید.
از جمله عوارض داروی کلد استاپ عبارتند از:
- سردرد
- بی قراری
- سرگیجه
- خستگی
- تغییرات بینایی
- خواب آلودگی
- اضطراب یا اختلال در خواب
- عصبانیت
- ضربان قلب نامنظم و سریع
- حملات ناگهانی قلبی
- مشکلات تنفسی
- گلو درد
- تب
- خشکی دهان، بینی و گلو
- ناراحتی معده
- سوء هاضمه
- تهوع
- استفراغ
- یبوست
- کهیر و خارش پوستی
- زنگ زدن گوش
- مشکل دفع ادرار
- تورم پا و مچ پا
- اختلالات خونی
- زردی
- در صورت بروز علائم حساسیت به دارو مانند: تنگی نفس، کهیر، تورم صورت، لب، زبان، گلو، فوراً به اورژانس مراجعه نمایید.
- اگر احساس کردید فردی دچار مسمومیت با کلداکس شده است و علائمی مانند خواب آلودگی و سرگیجه شدید، توهمات، سردرد، مشکلات خواب، تنگی نفس، ضربان قلب سریع، برافروختگی و قرمز شدن صورت، خشکی شدید دهان، بینی و گلو، تهوع و استفراغ شدید، گرفتگی و معده درد شدید، از دست دادن اشتها، غش و ضعف (از حال رفتن) در او دیدید سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.
شرایط نگهداری داروی کلداکس (کلد استاپ)
- دارو را دور از دسترس کودکان نگه دارید
- دارو را در جایی خشک و خنک و به دور از گرما و تابش نور مستقیم نگه دارید.
باتوجه به وضعیت کنونی پاندمی ویروس کرونا، در صورت عدم تمایل به مراجعه حضوری می توانید با مراجعه به وب سایت و یا اپلیکیشن پذیرش 24، به صورت 24 ساعته و آنلاین، از طریق مشاوره تلفنی و متنی با مجرب ترین پزشکان آنلاین عمومی، تلفنی و متنی مشاوره بگیرید.
3.7/5
(6 نظر)
نوبت حضوری پزشک
متخصص داروسازی را آنلاین رزرو کنید
دریافت نوبت دکتر داروسازی
ژلوفن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که در گروه NSAID ها قرار می گیرد. از این دارو به عنوان یک مسکن برای تسکین درد استفاده می کنند. البته قرص ژلوفن کاربردهای بسیار دیگری هم دارد که به منظور توضیح کامل در مورد آنها این مقاله به نگارش درآمده است؛ تا پایان این مقاله از مجموعه مقالات داروخانه آنلاین دهدارو همراه ما باشید.
قرص ژلوفن چیست؟
یکی از نام های تجاری داروی ایبوپروفن، Gelofen است. ژلوفن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی به شمار می آید که عملکرد خود را از طریق کاهش هورمون هایی انجام می دهد که عامل ایجاد التهاب و درد در بدن هستند. اما در چه مواردی کاربرد دارد؟
موارد مصرف ژلوفن
معمولا در موارد زیر پزشکان استفاده از قرص ژلوفن را تجویز می کنند:
- سردرد، دندان درد، دردهای قاعدگی، دردهای عضلانی یا آرتریت
- تسکین دردهای جزئی ناشی از سرماخوردگی یا آنفولانزا
- کاهش تب
دوزهای مختلف قرص ژلوفن
ژلوفن در 2 دوز 400 و 200 میلی گرم در داروخانه ها موجود است. گاهی برای تسکین درد مفاصل و استخوان هم از قرص ژلوفن استفاده می شود. اگر به دنبال بهترین قرص برای زانو درد هستید، کلیک کنید.
نحوه مصرف ژلوفن
بهتر است طبق دستور پزشک ژلوفن را مورد استفاده قرار دهید. باید از کمترین دوزی که در درمان بیماری شما می تواند موثر واقع شود استفاده کنید. به جدول زیر دقت کنید:
| حداکثر مقدار مصرف ژلوفن برای بزرگسالان در هر دوز | حداکثر مقدار مجاز مصرف روزانه ژلوفن برای بزرگسالان |
|---|---|
| 800 میلی گرم | 3200 میلی گرم (حداکثر 4 دوز) |
دوز مصرف این دارو برای کودکان باید بر اساس سن و وزن کودک تعیین شود. برای کودکان به جای قرص ژلوفن معمولا پزشکان شربت ایبوپروفن را تجویز می کنند.
بهترین زمان مصرف ژلوفن
از آنجایی که قرص ژلوفن ممکن است باعث درد معده شود، جهت جلوگیری از بروز این عارضه بهتر است این دارو همراه با غذا مورد استفاده قرار گیرد. پس با معده خالی به سمت مصرف این دارو نروید.
نام های دیگر ژلوفن
ژلوفن در واقع همان ایبوپروفن است که نام های دیگر آن عبارتند از:
- بروفن، ادویل، موترین و نوروفن.
علائم اوردوز کردن با ژلوفن
نشانه های مصرف بیش از حد قرص ژلوفن شامل موارد زیر است:
- حالت تهوع، استفراغ، درد معده، خواب آلودگی، مدفوع سیاه یا خونی، سرفه خونی، اختلال در تنفس و به کما رفتن.
هشدارهای لازم در مورد قرص ژلوفن
اگر به ایبوپروفن حساسیت دارید، به پزشک اطلاع دهید تا راهکار دیگری را در اختیار شما قرار دهد. در موارد زیر هنگام مصرف قرص ژلوفن احتیاط کنید:
- در صورت داشتن آسم
- در صورت داشتن اختلالات خونی (مثل کم خونی یا مشکلات لخته شدن خون)
- بیماری های قلبی
- فشار خون بالا
- بیماری های کبدی
- سکته مغزی
- خونریزی یا زخم معده
مشکلات کلیوی گاهی ممکن است با استفاده از داروهای NSAID از جمله ایبوپروفن یا ژلوفن رخ دهد. در صورت کم آبی بدن، نارسایی قلبی یا نارسایی کلیوی احتمال بروز خطر بیشتر است. در زمان مصرف Gelofen سعی کنید در روز مقدار آب زیادی بنوشید. همچنین از مصرف الکل و کشیدن سیگار نیز بپرهیزید زیرا در صورت مصرف آنها خطر بروز خونریزی معده بیشتر خواهد شد.
اگر از مشکلات کلیه و کبد رنج می برید یا ناراحتی قلبی دارید باید از مصرف خودسرانه داروهای ضدالتهاب بپرهیزید وفقط این داروها را با مشورت پزشک مصرف کنید. یکی از این داروها ژلوفن یا همان ایبوپروفن ژله ای است که اگر بیش از حد مصرف شود، عوارض جبران ناپذیری را به همراه دارد.
این دارو در بیماران قلبی باعث افزایش حملات و همچنین باعث خونریزی از معده می شود؛ به خصوص در افراد بالای 65 سال. دیکلوفناک، پیروکسیکام و ناپروکسن از این دسته داروها محسوب می شوند که به صورت موضعی، خوراکی و تزریقی به کار می روند. اگرچه این داروها حتما باید با نسخه پزشک مصرف شوند امابه دلیل او تی سی بودن آن ها جزو داروهای فروش بدون نسخه در داروخانه ها عرضه می شوند و یکی از پر مصرف ترین داروها هستند که به طور خودسرانه استفاده می شوند.
بیماران آسمی ژلوفن را با احتیاط مصرف کنند
بیمارانی که آسم دارند باید در مصرف این داروها احتیاط کنند، زیرا مصرف ژلوفن حملات آسم را به همراه دارد. در کل داروهایی که فروش آن ها بدون نسخه پزشک صورت می گیرد بدون عارضه نیستند و باید حتما با دستور پزشک مصرف شوند.
عوارض شدید
1-افزایش حملات قلبی با مصرف ژلوفن در بیماران قلبی
مصرف ژلوفن در افرادی که ریسک فاکتور بیماری های قلبی، عروقی و یا سابقه سکته مغزی و قلبی دارند؛ می تواند خطر حملات قلبی را افزایش دهد به همین دلیل باید با احتیاط تجویزو مصرف شود.
2-از کار افتادن کبد و کلیه
ژلوفن به مرور زمان کلیه ها و کبد را از کار می اندازد،ژلوفن در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد بنابراین مصرف آن به کبد فشار می آورد.همچنین دفع این دارو از طریق کلیه و به صورت ادرار است. مبتلایان به ناراحتی های خیلی شدید کلیه نیز نباید از این دارو استفاده کنند.
3-عدم کنترل فشارخون
بیمارانی که فشار خون بالایی دارند،با مصرف این نوع داروها باعث خروج کنترل فشارخونشان می شود،بنابراین سعی کنید با دستور پزشک ار این دارو استفاده کنید.
4-افزایش حملات آسم
مصرف قرص ژلوفن و داروهای این رده در بیماران آسمی می تواند منجر به افزایش خطر حملات آسمی شود.
از دیگر عوارض حاد آن می توان به اختلال پوستی،اختلال بینایی و شنوایی،افسردگی و تغییر رفتاری،افزایش وزن،اختلال ادراری و زخم معده اشاره کرد.
موارد منع مصرف
1-ژلوفن،ایبوپروفن،استامینوفن و همچنین داروهای ضد انعقادی تداخل دارویی دارند و نباید همراه این داروها استفاده شود.
2-افرادی که داروهای آنتی دیابتیک استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند زیرا ژلوفن باعث افزایش اثر ضد قند داروهایشان می شود و افت ناگهانی قند و به دنبال آن بروز شوک را به همراه دارد.
3-داروی ژلوفن نباید همراه با داروهای ادرار آور استفاده شود زیرا باعث کاهش اثر داور می شود.
4- افراد مبتلا به ناراحتی های خونی مثل هموفیلی و افرادی که مشکلات انعقادی دارند نیز باید از خوردن داروی ژلوفن پرهیز کنند.
عوارض جانبی ژلوفن چیست؟
در صورت داشتن علائم واکنش های آلرژیک به ایبوپروفن فورا با اورژانس تماس بگیرید. این علائم عبارتند از:
- کهیر، دشواری در تنفس، تورم صورت و گلو
- واکنش شدید پوستی
همچنین اگر بعد از مصرف این دارو علائم حمله قلبی یا سکته مغزی را پیدا کردید فورا با پزشک تماس بگیرید. عوارض جانبی قرص Gelofen می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تغییر در دید و بینایی
- تنگی نفس
- تورم یا افزایش وزن سریع
- بثورات پوستی
- علائم خونریزی معده: مدفوع خونی، سرفه خونی یا قهوه ای.
- مشکلات کبدی: درد بالای معده، حالت تهوع، ادرار تیره، از دست دادن اشتها، زرد شدن پوست یا چشم.
- سطح پایین گلبول های قرمز (کم خونی) با علائم رنگ پریدگی پوست، احساس سبکی سر، ضربان قلب سریع و….
- مشکلات کلیوی با این علائم: ادرار کم، ادرار دردناک، تورم در پاها، احساس خستگی یا تنگی نفس.
تداخل دارویی ژلوفن
اگر داروی ضد افسردگی مصرف می کنید، قبل از استفاده از ژلوفن با پزشک مشورت کنید. مصرف برخی داروهای ضد افسردگی همراه با NSAID ها ممکن است باعث کبودی یا خونریزی شود. قرص ژلوفن ممکن است با داروهای زیر تداخل داشته باشد:
- سیکلوسپورین
- لیتیوم
- متوترکسات
- رقیق کننده خون (وارفارین، کومادین، جانتوون)
- داروهای قلب یا فشار خون
- داروهای استروئیدی
آیا ژلوفن باعث خواب آلودگی می شود؟
√بله؛ قرص ژلوفن دارویی است که همچون یک مسکن عمل می کند و باعث کاهش احساس درد در بدن می شود. در زمانی که این دارو در حال انجام عملکرد خود است، حالت شل شدن و ضعف در عضلات به وجود می آید. پس کمی حس خواب آلودگی نیز ایجاد خواهد شد. از این رو بعد از خوردن ژلوفن از رانندگی کردن و انجام کارهایی که نیاز به تمرکز بالا دارند بپرهیزید.
آیا قرص ژلوفن اعتیادآور است؟
اعتیاد آور بودن ژلوفن همچنان توسط محققان در حال بررسی است. اما به طور کلی به نظر نمی رسد که این مسکن، اعتیاد آور باشد. مصرف این دارو بیش از 10 روز توصیه نمی شود زیرا مصرف مداوم و زیاد آن ممکن است به معده و روده آسیب وارد کند و باعث اختلالات گوارشی شود. اگر فکر می کنید به مصرف ژلوفن یا ایبوپروفن بیش از 10 روز نیاز دارید، حتما با پزشک مشورت نمایید.
قرص ژلوفن نوعی مسکن است که بسیاری از افراد بلافاصله بعد از اینکه دچار دردی در بدن خود می شوند به سراغ آن می روند که البته این کار اصلا درست نیست. این قرص باید روی اصولی مصرف شود که در این مقاله به آنها اشاره کردیم.