پزشکی و سلامت

مضرات قرص ژلوفن در بارداری

مصرف قرص های ژلوفن برای همه افراد مجاز و آزاد نیست. مصرف خودسرانه ی قرص ژلوفن می تواند عوارض جبران ناپذیری به همراه داشته باشد.

قرص ژلوفن

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس، ژلوفن صورت کپسول های 200 و 400 میلی گرمی در بازار موجود است. در تکنولوژی جدید داروسازی تولید دارو ها به صورت ژله ای بسیار جا باز کرده است، زیرا تولید دارو ها به صورت ژله ای عوارض قرص را به حداقل می رساند و جذب دارو را سریع تر می کند.

مصرف ژلوفن در بالغین در امراضی، چون آرتریت، نقرس، درد های شدید قاعدگی و درد دندان صورت می گیرد.

آیا مصرف ژلوفن در بارداری مجاز است؟

به طور کلی توصیه می شود تمامی دارو ها در سه ماهه اول بارداری استفاده نشود؛ ژلوفن در دوران بارداری جز گروه B. است یعنی برای جنین ضرری ندارد، اما باید طبق دستور پزشک مصرف شود.

اما در 3 ماهه سوم بارداری این دارو جزء گروه D. قرار می گیرد که نباید استفاده شود و مصرف آن باعث بروز اختلالات جنینی می شود.

این افراد نباید ژلوفن مصرف کنند:

– افراد مبتلا به آسم نباید از ژلوفن استفاده کنند.

– مبتلایان به فشار خون نیز نمی توانند از ژلوفن استفاده کنند چرا که حجم خونشان بالا می رود.

– افراد مبتلا به ناراحتی های خونی مثل هموفیلی و افرادی که مشکلات انعقادی دارند نیز باید از خوردن داروی ژلوفن پرهیز کنند.

– این دارو بر روی معده اثر می گذارد بنابراین اگر افرادی مبتلا به زخم معده باشند و یا کولیت داشته باشند نیز مصرف ژلوفن برایشان مضر است.

هشدار مصرف قرص ژلوفن در افرادی که مشکل کلیوی دارند:

–، چون دفع این دارو از طریق کلیه و به صورت ادرار است مبتلایان به ناراحتی های خیلی شدید کلیه نیز نباید از این دارو استفاده کنند همچنین کسانی که به ترکیبات آسپیرین حساسیت دارند نیز جزء موارد منع مصرف ژلوفن هستند.

– ژلوفن استامینوفن و همچنین دارو های ضد انعقادی تداخل دارویی دارد و نباید همراه این دارو ها استفاده شود.

– افرادی که دارو های آنتی دیابتیک استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند چرا که مصرف ژلوفن باعث افزایش اثر ضد قند داروهایشان می شود و افت ناگهانی قند و به دنبال آن بروز شوک را به همراه دارد.

– ژلوفن نباید همراه با دارو های ادرار آور استفاده شود چرا که کاهش اثر داور می شود.

– لازم است که مصرف ژلوفن به حداقل رسانده شود و حتماً زیر نظر پزشک تهیه شود و به صورت خود سرانه مصرف نشود تا مشکلات ناشی از مصرف خودسرانه این دارو از بین برود.

مصرف قرص ژلوفن برای این افراد کشنده است!

لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد!
http://akhr.ir/4167015

17.8K

1

فارس/ مصرف قرص های ژلوفن برای همه افراد مجاز و آزاد نیست.مصرف خودسرانه ی قرص ژلوفن می تواند عوارض جبران ناپذیری به همراه داشته باشد.
ژلوفن صورت کپسول های 200 و 400 میلی گرمی در بازار موجود است. در تکنولوژی جدید داروسازی تولید داروها به صورت ژله ای بسیار جا باز کرده است زیرا تولید داروها به صورت ژله ای عوارض قرص را به حداقل می رساند و جذب دارو را سریع تر می کند.
مصرف ژلوفن در بالغین در امراضی چون آرتریت، نقرس، دردهای شدید قاعدگی و درد دندان صورت می گیرد.

آیا مصرف ژلوفن در بارداری مجاز است؟
به طور کلی توصیه می شود تمامی داروها در سه ماهه اول بارداری استفاده نشود؛ ژلوفن در دوران بارداری جز گروه B است یعنی برای جنین ضرری ندارد اما باید طبق دستور پزشک مصرف شود.
اما در 3 ماهه سوم بارداری این دارو جزء گروه D قرار می گیرد که نباید استفاده شود و مصرف آن باعث بروز اختلالات جنینی می شود.

این افراد نباید ژلوفن مصرف کنند:
موارد منع مصرف ژلوفن :
– افراد مبتلا به آسم نباید از ژلوفن استفاده کنند.
– مبتلایان به فشار خون نیز نمی توانند از ژلوفن استفاده کنند چرا که حجم خونشان بالا می رود.
– افراد مبتلا به ناراحتی های خونی مثل هموفیلی و افرادی که مشکلات انعقادی دارند نیز باید از خوردن داروی ژلوفن پرهیز کنند.
– این دارو بر روی معده اثر می گذارد بنابراین اگر افرادی مبتلا به زخم معده باشند و یا کولیت داشته باشند نیز مصرف ژلوفن برایشان مضر است.

هشدار مصرف قرص ژلوفن در افرادی که مشکل کلیوی دارند:
– چون دفع این دارو از طریق کلیه و به صورت ادرار است مبتلایان به ناراحتی های خیلی شدید کلیه نیز نباید از این دارو استفاده کنند همچنین کسانی که به ترکیبات آسپیرین حساسیت دارند نیز جزء موارد منع مصرف ژلوفن هستند.
– ژلوفن استامینوفن و همچنین داروهای ضد انعقادی تداخل دارویی دارد و نباید همراه این داروها استفاده شود.
– افرادی که داروهای آنتی دیابتیک استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند چرا که مصرف ژلوفن باعث افزایش اثر ضد قند داروهایشان می شود و افت ناگهانی قند و به دنبال آن بروز شوک را به همراه دارد.
– ژلوفن نباید همراه با داروهای ادرار آور استفاده شود چرا که کاهش اثر داور می شود.
– لازم است که مصرف ژلوفن به حداقل رسانده شود و حتماً زیر نظر پزشک تهیه شود و به صورت خود سرانه مصرف نشود تا مشکلات ناشی از مصرف خودسرانه این دارو از بین برود.

همراهان عزیز، آخرین خبر را بر روی بسترهای زیر دنبال کنید:
آخرین خبر در تلگرام
https://t.me/akharinkhabar
آخرین خبر در ویسپی
http://wispi.me/channel/akharinkhabar
آخرین خبر در سروش
http://sapp.ir/akharinkhabar
آخرین خبر در گپ
https://gap.im/akharinkhabar

اگرچه مصرف برخی از داروها در دوران شیردهی بی خطر است، اما بیشتر داروها تا حدی به شیر مادر راه پیدا می کند و حتی ممکن است در تولید شیر تأثیر بگذارد. مقدار دارویی که وارد شیر مادر می شود و چگونگی تأثیر آن در کودک به عواملی مثل نوع دارو، مقدار و طریقۀ مصرف آن ارتباط دارد. اسهال، استفراغ، خواب آلودگی یا تحریک پذیری غیرمعمول در نوزادان، برخی از عوارض جانبی قرارگیری در معرض داروهاست. همچنین برخی داروها می تواند تولید شیر را کاهش دهد یا منجر به افزایش وزن نامتناسب در کودک شود. بنابراین لازم است قبل از مصرف هر نوع داروی تجویزی یا بدون نسخه ، حتماً و یقیناً با پزشک خود صحبت کنید. در این مطلب می توانید با برخی از داروهای ایمن و بی خطر در دوران شیردهی، داروهای کم خطر و داروهای خطرناک در دوران شیردهی آشنا شوید.

داروهای ایمن و بی خطر در دوران شیردهی

مصرف داروهای زیر در مقادیر استاندارد و معمول، در دوران شیردهی بی خطر خواهد بود. اما باز هم لازم است حتماً از پزشکتان در مورد مصرف آنها سؤال کنید و بدون دستور و تجویز پزشکی از مصرفشان خودداری کنید:

  • استامینوفن معمولی و ایبوپروفن به عنوان مسکن 
  • آسیکلوویر (Aciclovir) و والاسیکلوویر (Valaciclovir)؛ ضدویروس برای درمان عفونت تبخال
  • آنتی اسیدها در درمان اسید معده
  • بوپیواکائین (Bupivacaine Hydrochloride) برای بی حسی موضعی
  • آنتی بیوتیک های سفالوسپورین مثل کفلکس (Keflex)، سکلور (Ceclor) برای درمان عفونت های ریه، گوش، پوست، دستگاه ادراری، گلو و استخوان
  • کلوتریمازول (Clotrimazole)، مورد استفاده در درمان عفونت های مخمری و قارچی
  • قرص های ضدبارداری فقط حاوی پروژسترون برای پیشگیری از بارداری
  • اسپری ضداحتقان بینی برای درمان گرفتگی بینی
  • دیگوکسین (Digoxin) برای درمان مشکلات قلبی
  • اریترومایسین (Erythromycin) برای درمان عفونت های پوستی و تنفسی
  • فکسوفنادین (Fexofenadine)؛ آنتی هیستامین مورد استفاده در آلرژی و تب یونجه
  • هپارین (Heparin)؛ ضدانعقاد خون
  • هپارین های با وزن مولکولی کم مثل انوگزاپارین (Enoxaparin)، دالتپارین (Dalteparin)، تینزاپارین (Tinzaparin)، لاونوکس (Lovenox)، فراگمین (Fragmin)، داروهای ضدانعقاد خون
  • اسپری استنشاقی، گشادکننده برونش و کورتیکواستروئیدها برای درمان آسم
  • انسولین برای دیابت و تجویز دز مورد نیاز با توجه به دستور پزشک
  • ملین ها، حجم ساز و نرم کنندۀ مدفوع در درمان یبوست
  • لیدوکائین (Lidocaine)؛ بی حس کنندۀ موضعی
  • لوراتادین (Loratadine)؛ آنتی هیستامین مورد استفاده در آلرژی و تب یونجه
  • سولفات منیزیم برای درمان پره اکلامپسی و اکلامپسی
  • متیل دوپا (Methyldopa) برای درمان فشار خون بالا
  • متیل ارگونوین (Methylergonovine) در دوره های کوتاه برای جلوگیری یا کنترل خونریزی پس از زایمان
  • متوپرولول (Metoprolol)؛ مسدودکنندۀ بتا برای درمان فشار خون بالا
  • میکونازول (Miconazole Nitrate) برای درمان عفونت های مخمری
  • نیفدیپین (Nifedipine) برای فشار خون بالا و سندرم رینود نوک سینه
  • پنی سیلین ها مثل آموکسی سیلین (Amoxicillin) برای درمان عفونت های باکتریایی
  • پروپرانولول (Propranolol)؛ مسدودکنندۀ بتا برای درمان مشکلات قلبی و فشار خون بالا
  • تئوفیلین (Theophylline) مورد استفاده در درمان آسم و برونشیت
  • هورمون های جایگزین تیروئید مانند لووتیروئید (Levothroid) مورد استفاده در درمان مشکلات تیروئید
  • واکسن ها به جز آبله و تب زرد
  • وانکومایسین (Vancomycin) به عنوان آنتی بیوتیک
  • وراپامیل (Verapamil)؛ کالان (Calan)، ایزوپتین (Isoptin)، ورلان (Verelan)، مورد استفاده در درمان فشار خون بالا
  • وارفارین (Warfarin)؛ کومادین (Coumadin)، ضدانعقاد خون
  • داروهای به احتمال زیاد بی خطر در دوران شیردهی

    اطلاعات کمی در مورد چگونگی تأثیرگذاری این داروها در نوزادی که با شیر مادر تغذیه می شود وجود دارد، اما به احتمال زیاد مصرف آنها در مقادیر و دزهای معمول ایمن است و هر گونه عوارض جانبی احتمالاً خفیف خواهد بود. در موارد نادر نیز ممکن است نوزاد واکنش آلرژیکی به دارو نشان دهد. در هر صورت، حتماً لازم است قبل از استفاده از آنها با پزشکتان مشورت کنید. این داروها شامل موارد زیر است:

  • مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE Inhibitors) مثل انالاپریل (Enalapril) برای فشار خون بالا
  • عوامل آنتی کلی نرژیک (Anticholinergics) مثل پروبانتین (Pro-Banthine)، برای اسپاسم روده و کیسۀ صفرا؛ با احتمال کاهش تولید شیر مادر
  • ضدتشنج ها مثل والپوریک (Valproic)؛ دپاکوت (Depakote)، دیلانتین (Dilantin)، تگرتول (Tegretol)
  • نسل اول آنتی هیستامین ها مثل بنادریل (Benadryl) یا دیفن هیدرامین (Diphenhydramine) و کلرتریمتون (Chlor-Trimeton) برای کاهش یا جلوگیری از التهاب ناشی از آلرژی
  • داروهای ضدسل؛ INH، مورد استفاده در درمان سل
  • آزاتیوپرین (Azathioprine) در دزهای پایین؛ ایموران (Imuran)، مورد استفاده در سرکوب سیستم ایمنی پس از پیوند اعضا
  • باربیتورات ها مثل فیورینال (Fiorinal ) و فیوریست (Fioricet) غیر از فنوباربیتال (Phenobarbital)، به عنوان آرام بخش و برای سردردهای عصبی تنشی
  • بوپروپیون؛ ولبوترین (Wellbutrin)، ولبان (Wellban) برای درمان افسردگی
  • کلیندامایسین (Clindamycin) برای درمان عفونت های شکمی و واژینال
  • ضداحتقان خوراکی؛ سودافد (Sudafed) و Entex PSE در درمان احتقان مرتبط با سرماخوردگی یا آلرژی ها به دلیل کاهش تولید شیر مادر
  • ارگونوین (Methylergonovine) در دورۀ کوتاه برای درمان خونریزی رحمی؛ با احتمال کاهش تولید شیر مادر
  • فلوکونازول (Fluconazole)؛ دیفلوکان (Diflucan) داروی ضدقارچ
  • مسدودکننده یا گیرنده های هیستامین H2؛ سایمتیدین (Cimetidine)، نیزاتیدین (Nizatidine) و فاموتیدین (Famotidine) برای درمان مشکلات معده
  • لابتالول (Labetalol)؛ ترانداته (Trandate) در درمان فشار خون بالا؛ با رعایت احتیاط پزشکی برای نوزادان زودرس
  • هیدروکلروتیازید (Hydrochlorothiazide) در دزهای پایین؛ ادرارآور برای فشار خون بالا
  • لورازپام (Lorazepam) برای درمان اضطراب
  • متی مازول (Methimazole) برای درمان پرکاری تیروئید؛ کمتر از 20 میلی گرم در روز
  • متوکلوپرامید (Metoclopramide) برای درمان مشکلات دستگاه گوارش با محدود کردن مصرف به 10 میلی گرم، سه بار در روز و فقط به مدت دو هفته برای افزایش تولید شیر
  • میدازولام (Midazolam)؛ آرام بخش مورد استفاده در بیهوشی
  • ناپروکسن (Naproxen) بعد از یک ماهگی نوزاد
  • امپرازول (Omeprazole) برای درمان مشکلات معده
  • اگزازپام (Oxazepam) برای درمان اضطراب
  • پاروکستین (Paroxetine) برای درمان افسردگی
  • پروپوفول (Propofol)؛ آرام بخش مورد استفاده در بیهوشی
  • کینیدین (Quinidine) برای درمان بی نظمی ضربان قلب
  • آنتی باکتریال های کینولون (Quinolone antibacterials)؛ سیپرو (Cipro) و لواکین (Levaquin) برای درمان عفونت های دستگاه ادراری
  • سالیسیلات ها در صورت مصرف گاه به گاه
  • سرترالین (Sertraline) برای درمان افسردگی
  • اسپیرونولاکتون (Spironolactone) در درمان فشار خون بالا
  • سوماتریپتان (Sumatriptan) در درمان میگرن
  • تتراسایکلین ها مثل داکسی سایکلین (Doxycycline)؛ مصرف کمتر از چهارده روز برای درمان آکنه و عفونت های دستگاه ادراری
  • ترازودون (Trazodone) برای درمان افسردگی و خواب
  • داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای مثل نورتریپتیلین (Nortriptyline)، الاویل (Elavil)، توفرانیل (Tofranil)، پاملور (Pamelor) برای درمان افسردگی
  • وراپامیل (Verapamil)؛ کالان (Calan)، ایزوپتین (Isoptin)، ورلان (Verelan) برای درمان فشار خون بالا
  • داروهایی با وجود امکان خطر در دوران شیردهی

    طی دوران شیردهی، در مصرف داروهای زیر احتیاط کنید و هرگز بدون تأیید پزشک آنها را مصرف نکنید، به ویژه اگر در حال شیردهی به یک نوزاد زودرس هستید:

  • اسبوتولول (Acebutolol)؛ مسدودکنندۀ بتا برای درمان فشار خون بالا و ریتم غیرطبیعی قلب
  • آتنولول (Atenolol)؛ تنورمین (Tenormin)، مسدودکنندۀ بتا برای درمان فشار خون بالا و ریتم غیرطبیعی قلب
  • ترکیبات آنتی هیستامین و ضداحتقان برای درمان سرماخوردگی و آلرژی ها؛ با احتمال کاهش تولید شیر مادر
  • بنزودیازپین ها مثل لورازپام (Lorazepam) و اگزازپام (Oxazepam) برای درمان اضطراب و خواب
  • کلرتالیدون (Chlortalidone)؛ ادرارآور در درمان فشار خون بالا، با احتمال کاهش تولید شیر مادر
  • سیتالوپرام (Citalopram)؛ ضدافسردگی با احتمال ایجاد خواب آلودگی در نوزاد
  • کلونیدین (Clonidine) برای درمان فشار خون بالا و با احتمال کاهش تولید شیر مادر
  • قرص های ضدبارداری حاوی استروژن برای پیشگیری از بارداری با احتمال کاهش تولید شیر مادر
  • دوکسپین (Doxepin) برای درمان افسردگی
  • ارگوتامین (Ergotamine) برای درمان میگرن
  • اسیتالوپرام (Escitalopram) در درمان افسردگی
  • اتوسوکزوماید (Ethosuximide) در درمان صرع
  • فلورسئین داخل وریدی (Fluorescein IV) برای تشخیص مشکلات شبکیۀ چشم
  • فلوکستین (Fluoxetine) در درمان افسردگی
  • مواد حاجب یددار برای آزمایش کلیه ها با خودداری موقت در شیردهی به نوزاد
  • لاموتریژین (Lamotrigine) در تشنج و اختلالات خلقی
  • لیتیوم (Lithium) در درمان اختلال دوقطبی
  • مترونیدازول (Metronidazole)؛ آنتی بیوتیکی برای درمان برخی عفونت های روده و دستگاه تناسلی
  • نادولول (Nadolol)؛ مسدودکنندۀ بتا برای درمان فشار خون بالا و مشکلات قلبی
  • داروهای مخدر به ویژه مپریدین (Meperidine)
  • نیتروفورانتوئین (Nitrofurantoin) برای درمان عفونت های دستگاه ادراری و بعد از یک ماهگی نوزاد
  • فنوباربیتال (Phenobarbital )؛ آرام بخش و ضدتشنج
  • پیروکسیکام (Piroxicam) برای درمان ورم و درد مفاصل
  • پریمیدون (Primidone) در درمان تشنج
  • رزرپین (Reserpine) در درمان فشار خون بالا
  • سوتالول (Sotalol) برای درمان مشکلات قلبی
  • داروهای ادرارآور تیازیدی (Thiazide diuretics) برای درمان فشار خون بالا یا ورم
  • ونلافاکسین (Venlafaxine) برای درمان افسردگی
  • داروهای خطرناک در دوران شیردهی

    برخی داروها برای مصرف در دوران شیردهی خطرناک است. اگر باید داروی خاصی را مصرف کنید، ممکن است قادر به شیردهی نباشید یا ممکن است مجبور باشید شیردهی را به  طور موقت متوقف کنید. از پزشک یا ماما در مورد چگونگی حفظ میزان تولید شیر خود تا آمادگی دوبارۀ برای شیردهی سؤال کنید. برخی از این داروهای خطرناک که لازم است از مصرف آنها در دوران خودداری کنید شامل موارد زیر است:

  • آمانتادین (Amantadine) در درمان آنفلوانزا یا بیماری پارکینسون
  • آمیودارون (Amiodarone) در درمان مشکلات قلبی
  • داروهای مورد استفاده برای کاهش سطح کلسترول خون غیر از فلوواستاتین (Fluvastatin)، آتورواستاتین (Atorvastatin)، جم فیبروزیل (Gemfibrozil)، لوواستاتین (Lovastatin)، سیمواستاتین (Simvastatin)
  • داروی ضدسرطان برای درمان سرطان
  • آسپرین در مقادیر بالا برای درمان آرتروز
  • کلرامفنیکل (Chloramphenicol) در درمان عفونت های خطرناک
  • کلوزاپین (Clozapine) در درمان اسکیزوفرنی
  • دیپیرون (Dipyrone) برای درد و التهاب
  • نمک های طلا (Myochrysine) مورد استفاده در درمان آرتروز
  • ترکیبات یددار؛ بتادین و یدید پتاسیم به عنوان دوش واژینال یا خلط آور
  • ید رادیواکتیو برای تشخیص و درمان پرکاری تیروئید
  • ضدافسردگی سه حلقه ای دوکسپین (Doxepin)
  • سالیسیلات ها در دزهای بالا مثل آسپرین در درمان آرتروز
  • اتوسوکزوماید (Ethosuximide)، فنوباربیتال (Phenobarbital) و پریمیدون (Primidone)، به عنوان ضدتشنج و مورد استفاده در اختلالات خلقی
  • همچنین لازم است بدانید که مصرف هر نوعی از مواد مخدر در دوران شیردهی، به خصوص کوکائین و مشتقات آن برای نوزاد یا کودک شیرخوارتان بسیار خطرناک است و در مورد مصرف داروهای ترک اعتیاد در دوران شیردهی نیز، حتماً لازم است با پزشکتان مشورت کنید.

    با دوستانتان به اشتراک بگذارید

    مقالات مرتبط

    پیشگیری از شروع مجدد مصرف سیگار و دخانیات پس از زایمان

    پیشگیری از شروع مجدد مصرف سیگار و دخانیات پس از زایمان

  • 1396/02/12
  • دوری از آلاینده­ ها در دوران شیردهی

    دوری از آلاینده­ ها در دوران شیردهی

  • 1396/02/16
  • پرهیز از مصرف گیاهان دارویی و برخی گیاهان در شیردهی

    پرهیز از مصرف گیاهان دارویی و برخی گیاهان در شیردهی

  • 1396/02/16